ಸಂಪದಿಗರೇ,
ನಿನ್ನೆ, ೨೬ ಎಪ್ರಿಲ್ ೨೦೦೯ ರ ರವಿವಾರ, "ದಿ ಟೈಮ್ಸ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ" ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ಓದಿದಾಗ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷ ಎಲ್ಲವೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೇ ಆಯ್ತು.
ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ಅದರ ಕೊಂಡಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ದಯವಿಟ್ಟು ಓದಿ. ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ.
ತುಂಬಾ ದಿನದ ಹಿಂದೆ ತಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡಿರದ september ಎಂಬ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯದ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಮೊನ್ನೆ ನೋಡಿದೆ. ೧೯೬೮ರಲ್ಲಿ ಅಬಾರಜಿನಿ ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೂ ಬಿಳಿಯರಂತೇ ಸಮಾನ ಸಂಬಳ ಕೊಡಬೇಕೆಂಬ ಕಾನೂನು ಬಂದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಚಿತ್ರ.
ಹದಿನೈದು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಎಡ್ ಎಂಬ ಬಿಳಿ ಹುಡುಗನ ಹಾಗು ಪ್ಯಾಡಿ ಎಂಬ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗನ ಗೆಳೆತನದ ಚಿತ್ರ. ಎಡ್ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಿ ವಾಪಾಸು ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಬಂದಿಳಿದಾಗ, ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಪ್ಯಾಡಿ ಹೋಗಿ ಅವನ ಜತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಆಟವಾಡುತ್ತಾ ಮನೆಗೆ ಓಡುವುದು ದಿನಚರಿ. ಕಣ್ಣಗಲಕ್ಕೂ ಇರುವ ಗೋಧಿಹೊಲದ ನಡುವೆ ನಾಕು ಕಂಬ ಹುಗಿದುಕೊಂಡು, ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಿ ಕುಸ್ತಿ ಕಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ಗ್ಲವ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕುಸ್ತಿ ಆಡುವುದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ.
ಅವರ ಅಪ್ಪಂದಿರು ಚಿಕ್ಕಂದಿನ ಗೆಳೆಯರು. ಎಡ್‌ನ ಅಪ್ಪನ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಡಿಯ ಅಪ್ಪ ಕೆಲಸಗಾರ. ಕಾನೂನಿನ ಒತ್ತಡ ಎಡ್‌ನ ಅಪ್ಪನ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದಷ್ಟೇ ಪರಿಣಾಮ ಪ್ಯಾಡಿಯ ಅಪ್ಪನ ಮೇಲೂ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಪ್ಯಾಡಿಯ ಅಪ್ಪ ತನ್ನ ಧೀರ್ಘ ಕಾಲದ ಗೆಳೆತನದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಬಂದುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. 
ಅದು ಸುಲಭವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಅದರಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ನೋವಿದ್ದರೂ ಅವನಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾನೂನಿನಿಂದಾಗಿ ಹಲವು ಕುಟುಂಬಗಳು ಹೊಲಗಳಿಂದ ಎತ್ತಂಗಡಿಯಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಅವನ ಕಣ್ಣೆದುರಿನ ವಾಸ್ತವ.
ಹಣ್ಣುಗಳ ರಾಜ ಮತ್ತೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬೀದಿಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾವಿನಹಣ್ಣಿನದೇ ಪರಿಮಳ.
ಹಣ್ಣಿನ ಅಂಗಡಿಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತರೆ ಕೊಪ್ಪಳ ಜಿಲ್ಲೆ ಅಳವಂಡಿಯ ನಮ್ಮ ಹೊಲದ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಭರ್ಜರಿ ಮಾವಿನ ಮರಗಳಿದ್ದವು. ಒಂದು ತುಂಬ ಹಳೆಯದು, ಒಂದು ಮಧ್ಯಮ ಹಾಗೂ ಇನ್ನೊಂದು ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನ ಮರ.
ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬೆಂಬಲಿಗರು !!
(Manjul/DNA)
-----------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಕಾಣೋ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್-ಗಳಲ್ಲಿ, ದಾಲ್, ಚಾವಲ್, ಅವಲ್ ಅಂತ ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಬೇಳೆ, ಅಕ್ಕಿ, ಅವಲಕ್ಕಿಗಳನ್ನ ಮಾರಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿರೋದು ಏನು ಹೊಸಾ ವಿಷಯ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇ೦ತಹ ತೂರ್ದಾಲ್, ಮೂಂಗ್-ದಾಲ್, ಉರದ್-ದಾಲ್ ಇವುಗಳ್ನ ನೋಡಿ ನಾವೂ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡಾಗಿರೋದು೦ಟು.
ನಿನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಬಸವನಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಮುರಳಿಯ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡದ್ದು ಇದು. ತಕ್ಷಣ ಮುರಳಿ ಮತ್ತು ನಾನು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತೆಗೆದು ಮೆಹಂದಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಈ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳ ಕೈಗಳ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದೆವು. ಇಂದು ಈ ಹುಡುಗಿಯ ಮದುವೆಯಂತೆ.
ಅವಳಿಗೆ ಶುಭ ಕೋರಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದೆವು.
ಅಂದು ಭಾನುವಾರ. ಬೆಳಗ್ಗೆ 11 ಗಂಟೆಗೆ ಬರಬೇಕಾದ ಬಸ್ಸು 11.15 ಆದರೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಮನೆಯಿಂದ ಒಂದು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪಿಗೆ ಬರಬೇಕಾದರೆ ಸುಮತಿಗೆ ಸಾಕು ಸಾಕಾಗಿತ್ತು. ಈ ದರಿದ್ರ ಬಸ್ ಬೇಕಾದಾಗ ಬರುವುದೇ ಇಲ್ಲ.
ವೆನಿಲ್ಲಾ...
ಯಾರಿಗೆ ವೆನಿಲ್ಲಾ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ? ವೆನಿಲ್ಲಾ ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ಎಲ್ಲಾರೂ ತಿಂದಿರಬಹುದಲ್ವಾ? ಅದ್ರ ಗಿಡ ಹೇಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತ ತಿಳಿಯುವ ಕುತೂಹಲ ಇದೆಯೇ?
