ಲ೦ಡನ್ ಪ್ರವಾಸಕಥನ ಭಾಗ ೧೩: ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಇಲಿಗಳೂ, ವಿಯಟ್ನಾಮಿ ಹೊಟ್ಟೆಯೊ!
www.anilkumarha.com
ಲ೦ಡನ್ ಪ್ರವಾಸಕಥನ ಭಾಗ ೧೩: ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಇಲಿಗಳೂ, ವಿಯಟ್ನಾಮಿ ಹೊಟ್ಟೆಯೂ
ಲ೦ಡನ್ನಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ರೂಮಿನದ್ದೇ ಒ೦ದು ಕಥೆ. ಹತ್ತಡಿ, ಹತ್ತಡಿ ಅಗಲದ ಕೋಣೆ. ಇದು ಅಫೀಶಿಯಲ್ಲಾಗಿ ನಾನು ಬಳಸಬಹುದಾಗಿದ್ದ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶ. ‘ವಿಲಿಯ೦ ಪಬ್’ ಸ೦ಕಿರಣದ ಮೊದಲ೦ತಸ್ತಿನ ಒ೦ದು ಕೋಣೆ ನನ್ನದು. ಉಳಿದೆರೆಡು ಮೊರು-ಮತ್ತೊ೦ದು ಅ೦ತಸ್ತು ಇದ್ದು ಯಾರ್ಯಾರೋ ಬ೦ದಿರುತ್ತಿದ್ದರಲ್ಲಿ. ಯಾವ್ಯಾವಾಗಲೋ ಬ೦ದಿರುತ್ತಿದ್ದರಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚು ದಿನವಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಪರ್ಮನೆ೦ಟಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ದಿನವಹೀ ಇರುತ್ತಿದ್ದವರೆ೦ದರೆ ಒ೦ದಕ್ಷರವೂ ಇ೦ಗ್ಲೀಷ್ ಬರದ, “ಇ೦ಗ್ಲೀಷ್” ಎ೦ಬ ಪದವನ್ನೂ ಸಹಜವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗದ ವಿಯಟ್ನಾಮಿ ಅಡುಗೆಭಟ್ಟ, ಲ೦ಡನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ಪೋರ್ಟ್-ವೀಸಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಲವಲೇಶವೂ ಇರದಿದ್ದ ಅನೇಕ ಇಲಿಗಳು ಮತ್ತು ಎರಡು ಅಡುಗೆ ಮನೆ-ಕಿಚನ್ ರೂಮುಗಳು.
ಕೆಳಗಿನ ಬಾರಿನಲ್ಲಿ ಸ೦ಜೆ ಆರಕ್ಕೆ ಗಲಾಟೆ ಶುರು, ಬೇಸಿಗೆಯಾದರೆ. ಚಳಿಗಾಲವಾದರೆ ಮೊರುಗ೦ಟೆಗೆಲ್ಲ ಗಲಾಟೆ. ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಗು೦ಡು ಬಾರನ್ನು ದಾಟಿ, ಅಲ್ಲಲ್ಲ, ಬಾರನ್ನು ದಾಟಿ ‘ಗು೦ಡು’ ಹೊರಗೆ ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಹರಿದು ಬರುತ್ತಿತ್ತು, ಚೇರುಕುರ್ಚಿಗಳ ಸಮೇತ. ಜೊತೆಗೆ ಹೊರಗೆಲ್ಲ ಬೆಳಗುವ ಸೀರಿಯಲ್ ಸೆಟ್ಗಳು ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮೂರಿನ ಮದುವೆ ಛತ್ರಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತರುತ್ತಿದ್ದವು. ಪಬ್ಬಿನ ಒಳಗೇ ಸ್ನೂಕರ್ ಟೇಬಲ್ಲು--ಬಿಸಿಲಿರಲಿ ಮಳೆಯಿರಲಿ. ಆದರ ಪಕ್ಕ ಒ೦ದು ಜೂಕ್ ಬಾಕ್ಸ್. ಅದನ್ನು ನಾವು ‘ಜೋಕ್ ಬಾಕ್ಸ್’ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಏಕೆ೦ದರೆ ನಾವು ಹಾಕಿದ ಕಾಸೆಲ್ಲ ಅದರ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ, ಮತ್ತದರ ಮೊಲಕ ಅದರ ಒಡೆಯನಿಗೇ ಸ್ವಾಹಾ. ಹಾಗ೦ತ ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ನಾವು ಆಡುವುದು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ!