ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ಹೀಗೊಂದು ಸಂಜೆ ಬಿಡುವಾಗಿದ್ದೆ

ಯಾರೂ ಜೊತೆಯಿರದೆ ಹೊರನಡೆದಿದ್ದೆ

ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೊನ್ನಿನ ಲೇಪನ

ಬಿಡಿಸುತಲಿತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣ

ನಸುಬಿಸಿ ಶಾಖವ ರವಿ ಸೂಸಿದ್ದ

ದಿನವಿಡೀ ದಣಿದು ತಾ ಮುಳುಗುತಲಿದ್ದ

ಸುಂದರ ಸಂಜೆಗೆ ಕೋಗಿಲೆಯುಲಿಯಿತು

ಮನಸಲಿ ನೆಮ್ಮದಿ ತಾ ಬಂದಿಳಿಯಿತು

ಉಳಿದಿಹ ಕೊಂಚ ದುಗುಡವೆಲ್ಲವ

ತಂಗಾಳಿಯು ತಾ ಕದ್ದೊಯ್ದಿತ್ತು.

"ಕಷ್ಟಗಳು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬಾರದೇ ಮರಕ್ಕೆ ಬರುವುದೆ?" ಎಂಬ ಸಾಂತ್ವಾನದ ನುಡಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಪದೇಪದೇ ಕೇಳಿದ್ದೆವಷ್ಟೆ. ಆದರೆ ಹಾಗೆ ಯಾರಾದರೂ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕೋಪವೂ ಬ್ರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ದುಃಖವೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಕಾರಣ ಇಷ್ಟೆ. ಆ ರೂಢಿಮಾತು ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಸರಿಯಲ್ಲ. ಮರಗಳಿಗೆ ಬಂದಷ್ಟು, ಬರುತ್ತಿರುವಷ್ತು ಕಷ್ಟ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಬಂದಿದ್ದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಬೇರೆಯವರು ಹೊಣೆಯಲ್ಲ ಮರದ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾನವ ಹೊಣೆಯಾಗುವ ಹಾಗೆ. ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ಮೇಲಿನ ನುಡಿಗಟ್ಟು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಕೋಪ ಬರಿಸುವುದು ಸಹಜತಾನೆ?
ಮರಕ್ಕೇನಾದರೂ ಮಾತನಾಡಲು ಬಂದಿದ್ದರೆ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ಏನು ಹೇಳಬಹುದು?
"ನಿನ್ನುಳಿವಿಗಾಗಿಯೇ ನನ್ನುಳಿವಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ ಎಂದರಿಯದೆ ನನ್ನನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಿರುವ ಎಲೆ ಮಾನವಾ, ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನನಗೆ ಕಷ್ಟಗಳ ಸರಮಾಲೆ ಬಂದಿರುವಾಗ ನಿನ್ನ ಕಷ್ಟಗಳು ಅದಾವ ಲೆಕ್ಕವೋ ಎಲೆ ಮನುಜನೆ. ವಿಶ್ವ ಪರಿಸರ ದಿನವನ್ನಾಚರಿಸಿದರೆ ಸಾಕೆ? ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳೂ ಪರೋಪಕಾರೀ ಜೀವಿಗಳು. ನೀನಾರಿಗಾದೆಯೋ ಎಲೆ ಮಾನವಾ?" ಎನ್ನಬಹುದೆ?
ನೀವೇನು ಹೇಳುವಿರಿ ಸ್ನೇಹಿತರೆ?

ಕುಱಿತಂತು ಪೆಱರ ಬಗೆಯಂ
ತೆಱೆದಿರೆ ಪೆಱರ್ಗಱಿಪಲಾರ್ಪವಂ ಮಾತಱಿವಂ
ಕಿಱಿದಱೊಳೆ ಪಿರಿದುಮರ್ಥಮ
ನಱಿಪಲ್ ನೆಱೆವಾತನಾತನಿಂದಂ ನಿಪುಣಂ

ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಸಂಚಾರಿ ಪೀಠ ಜುಲೈ ೭ ರಿಂದ ಧಾರವಾಡ ಹಾಗೂ ಗುಲಬರ್ಗಾ ದಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಳ್ಳಲು
ಹೈ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶಿಸಿದೆ. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೭ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಘಟನೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ.

ಅದಿನ್ನೂ ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಹೊಸತು. ಧಾರವಾಡ ನನಗಿನ್ನೂ ಒಗ್ಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಶುಕ್ರವಾರ ಸಂಜೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಬಸ್ ಹತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಭಾನುವಾರ ರಾತ್ರಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದು ಜುಲೈ ತಿಂಗಳ ಒಂದು ಭಾನುವಾರದ ರಾತ್ರಿ, ೧೧-೩೦ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ಶಿವಮೊಗ್ಗದಲ್ಲೇ, ಧಾರವಾಡದಲ್ಲಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಪೀಠ ಸ್ಥಾಪಿಸ ಬೇಕೆಂಬ ಸಲುವಾಗಿ ಬಂದ್ ನಡೆಯುವುದರ ವಾಸನೆ ಬಡಿಯಿತು. ಬಂದ್ ಶುರುವಾಗುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೯ ರ ನಂತರ ಎಂಬ ಭಂಡ ದೈರ್ಯದ ಮೇಲೆ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದೆ. ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು ಬೇಡ ಅಂತ, ಆದರೆ ನಾನು ಕೇಳ ಬೇಕಲ್ಲ.

ಚಳುವಳಿಕಾರರು ಬಸ್ಸನ್ನು ಹಾವೇರಿಯಿಂದ ಮುಂದೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಬಸ್ಸನ್ನು ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗದ ಮೂಲಕ ಕಲಘಟಗಿಗೆ ಒಯ್ಯಲಾಯಿತು. ಬಹಳಷ್ಟು ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಅಲ್ಲೇ ಇಳಿದು ಬೇರೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.

ನಿನ್ನೆ "ವಿಶ್ವ ಪರಿಸರ ದಿನ". ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಕೂಗು ಇನ್ನೂ ಬಹಳಷ್ಟು 'ಮಾನವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ' ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳಬೇಕು. ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ, "ಪರಿಸರ ದಿನ" ಅಂತದು ಒಂದಿದೆ ಅಂತ ಜನಕ್ಕೆ (ವಿದ್ಯಾವಂತರು) ಹೇಳಿದರೆ, "ಹಾಗೇನೂ...." ಅಂತಾರೆ ವಿನ:, ಅದರ ಮಹತ್ವ ಯಾರಿಗೂ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.