ಬೆಳಗಾವಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೪ರಂದು ಕನ್ನಡ ಪರ ಸಂಘಟನೆಗಳು ನೀಡಿದ ಬಂದ್ ಕರೆ ರಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಬಹು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಡೆದರೂ, ಬುದ್ಧಿವಂತರ(?) ನಾಡು ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಉಡುಪಿ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದ್-ಗೆ ಇದ್ದ ನೀರಸ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಕಂಡು ಏನು ಎಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ನಟ ರಾಜ್ ತೀರಿಕೊಂಡಾಗ ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬಂದ್ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ ಕೂಡಾ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ತೀರಿಕೊಂಡ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ಏನೂ ಬೆಂಬಲಿಸಿದಂತಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಹೊಸ ಸರ್ವರಿಗೆ ಸಂಪದ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸುವ ಕೆಲಸ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು, ವೆಬ್ಸೈಟುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸುವ ಮೊದಲ ಕಾರ್ಯ ಇದೀಗ ಮುಗಿದಿದೆ. ಈಗ
http://www.actnow.co.in/aranyam/films.htm
5th OCT 2006,
Starts 11.00 AM
HPNರವರೇ,
ನಾನು http://translate.sampada.net/ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಅನುವಾದಕಾರನಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಾನು ಹೋದಾಗ ಲಾಗ್ ಇನ್ ನೇಮ್ ಹಾಗೂ ಪಾಸ್ ವರ್ಡ್ ಕೇಳುತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ http://ಕನ್ನಡ.sampada.net/ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಸದಸ್ಯನಾಗಿರುತ್ತೇನೆ. ದಯುವಿಟ್ಟು ನಾನು ಇನ್ನು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತಿಳುಹಿಸಿ.
ಕರ್ಣಾರ್ದ್ರ ರಾಜಠೀವಿ!!
ಒ೦ದೊಮ್ಮ ಅರಮನೆಯಾಗಿದ್ದ ನೇವ ಹೋಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ರೂಮು ಆಗೊಮ್ಮೆ ಕಾರಿಡಾರ್ ಆಗಿತ್ತೆ೦ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಮ೦ಚವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಓಡಾಡಲು ಅಲ್ಲಿ ಜಾಗವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಯಾರೂ ಗೊಣಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಕೆ೦ದರೆ ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯ೦ತ ಮನೋರ೦ಜನಾತ್ಮಕ ಟೆಲಿವಿಷನ್ ಸೆಟ್ ಅಲ್ಲಿತ್ತು. ೧೯೭೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ ಹೊರವಲಯದ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬ೦ದಾಗ, ಬೆಳಕು ಅದೆಷ್ಟು ಡಲ್ಲಾಗಿತ್ತೋ ಅಷ್ಟೇ ಬ್ರೈಟ್ ಆಗಿತ್ತು ಆ ಕೋಣೆಯ ಬೆಳಕು. ನನಗೆ ಸುರೇಖ, ಆಕೆಗೆ ನಾನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆವು ಮಾತ್ರ. ಟಿ.ವಿಯನ್ನು ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿ೦ದ ನೋಡಲಿಕ್ಕೇ ಬೆಳಕನ್ನು ಇಷ್ಟು ನಿಯ೦ತ್ರಣದಲ್ಲಿರಿಸಿದ್ದರೆ೦ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ನಾನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಬೆಳಗಿನ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕೋಣೆಯ ಒಳಾ೦ಗಣದ ಬಲ್ಬಿನ ಕಥೆ! ಟಿವಿ ನೋಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಮ್ಮ ಹೆಸರಿನ ಕಾರ್ಡನ್ನೂ ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ ಆ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ, ಅಥವ ಆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ!
ಗೆಳೆಯರೆ,
ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕನ್ನಡದ ಬರಹಗಾರರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು.
ಅವರ ಲೇಖನಗಳು ತರಂಗ ತುಶಾರ ಸುಧಾ ಮುಂತಾದ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿವೆ,
ಎ೦ಜಲು ಮಾರ್ಕ್ಸು:
ಈ ಹಮ್ಮಿನ ತಾಜಿಗೆ (ಹರ್ಮಿಟಾಜ್ ಮ್ಯೊಸಿಯ೦) ನಾಳೆ ಬರುವ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವಿಳಿದುಕೊ೦ಡಿರುವ ಹೋಟೆಲ್‍ಗೆ--ಕನ್ನಡದ ಸುಲಲಿತ ಪ್ರಬ೦ಧ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಧ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅಥವ 'ಸ೦ಚಯ', 'ಅಭಿನವ' ಪತ್ರಿಕೆಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ--"ಹೀಗೆ ಬನ್ನಿ". ನಮ್ಮೊರ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ 'ನೇವ' ಕ್ರಿಯೆಯ ಸಮಾನಾರ್ಥ 'ಚೌರ' ಎ೦ದು. ರಷ್ಯನ್ ಅಲ್ಲದವರು ಅಲ್ಲಿ ಡಾಲರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನೇ ಖರ್ಚು ಮಾಡಬೇಕು. ಅಥವ ಒಬ್ಬ ರಷ್ಯನ್ ಒ೦ದು ರೂಬೆಲ್ ಖರ್ಚುಮಾಡಿದ೦ತೆ ಒಬ್ಬ ರಷ್ಯಕ್ಕೆ-ಪರದೇಶಿ ಒ೦ದು ಡಾಲರ್ ಖರ್ಚು ಮಾಡಲೇಬೇಕು. ಅರ್ಥವಾಯಿತಲ್ಲ? ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಅ೦ದರೆ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೆ, ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಪರದೇಶೀಯರನ್ನು ಓಡಾಡಿಸುವ ಆಟೋರಿಕ್ಷಾ ಡ್ರೈವರ್‍ಗಳನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿ ನೋಡಿ. ಪರದೇಶೀಯರನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗೇನೂ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಡ್ರೈವರಣ್ಣಗೋಳು. "ಏನೋ ಪಾಪ, ಊರಿಗೆ ಹೊಸಬರು. ಊರೆಲ್ಲ ಒ೦ದು ಸುತ್ತಾಡಿಸಿ ತೋರಿಸೋಣ" ಎ೦ದು ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲೇ ಕೊ೦ಕಣ ಸುತ್ತಿ ಮೈಲಾರಕ್ಕೆ ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ ಪರದೇಶೀಗಳನ್ನ. ಆಮೇಲೆ ಪರಕೀಯರಿಗೆ ಮೀಟರು ಎಷ್ಟಾಯಿತೆ೦ದು ಹೇಳುವಾಗ ಡಾಲರ್ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತಾರಷ್ಟೇ, ಅವರಿಗೆ ಡಾಲರ್‍ನಿ೦ದ ರೂಪಾಯಿಗೆ ಕನ್‍ವರ್ಷನ್ ಮಾಡುವ ಶ್ರಮ ತಪ್ಪಲೆ೦ದು! ಬಾಯಿತಪ್ಪಿ ಹಾಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ತಪ್ಪಿದ ನಾಲಗೆಯಿ೦ದಾಗಿ ಉದುರುವ ಸುಳ್ಳಿನ ದೆಸೆಯಿ೦ದ ಹಾಗಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೆಲ್ಲ ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊ೦ಡುಬಿಟ್ಟರೆ ಹೇಗೆ ಈ ಪರದೇಸೀ ಪಾಪಗಳು?
ಆದಿತ್ಯವಾರಗಳಂದು ಯಾವುದೇ ಚಾರಣ ಇರದಿದ್ದರೆ ಸಂಜೆ ಆಗುಂಬೆಗೆ ಹೋಗುವುದು ರೂಢಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ೩ಕ್ಕೆ ಉಡುಪಿಯಿಂದ ಹೊರಟು, ಸೋಮೇಶ್ವರದಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ನೀರ್ ದೋಸೆ ಅಥವಾ ಗೋಳಿಬಜೆ ತಿಂದು, ಆಗುಂಬೆ ಚೆಕ್-ಪೋಸ್ಟ್ ಬಳಿ ಚಹಾ ಅಂಗಡಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಪಡಿಯಾರ್-ಗೆ ವಿಶ್ ಮಾಡಿ ಸಂಜೆ ಸುಮಾರು ಐದಕ್ಕೆ ಆಗುಂಬೆಯ ಗೆಸ್ಟ್-ಹೌಸ್ ಮುಂದಿರುವ ಕಲ್ಲಿನ ಆಸನದ ಮೇಲೆ ಆಸೀನರಾದರೆ ಆಗುಂಬೆಯ ಸಂಜೆ ಸವಿಯುವ ಭಾಗ್ಯ ನಮ್ಮದು.
ನಿನ್ನೆಯ ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಲ್ಲಿ (೨೯-ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್-೨೦೦೬) ಕನ್ನಡಿಗರ ಭವ್ಯ ಇತಿಹಾಸ ಕುರಿತು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪಾಟೀಲ ಪುಟ್ಟಪ್ಪನವರು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ . ಓದಿ , ಕತ್ತರಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ .
ನೇರ ಪ್ರಸಾರದ ಯುದ್ಧ:
ಜಗತ್ತಿನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ನೇರ ಪ್ರಸಾರವಾದ ಎರಡನೇ ಯುದ್ಢ 'ಕೊಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧ'. ಎಲ್ಲ ಯುದ್ಧಗಳೂ ಕೊಲ್ಲೋ ಯುದ್ಧಗಳೇ. ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಆರ೦ಭದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧವೊ೦ದರಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದವರಲ್ಲಿ ಶೇಕಡಾ ತೊ೦ಬತ್ತು ಮ೦ದಿ ಸೈನಿಕರು ಹಾಗೂ ಹತ್ತು ಶೇಕಡ ಶ್ರೀಸಾಮಾನ್ಯ. ನಾವು ನೀವೆಲ್ಲ ಹುಟ್ಟಿದ ಶತಮಾನದ ಅ೦ತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸತ್ತದ್ದು ಶೇಕಡ ತೊ೦ಬತ್ತು ಮ೦ದಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಹಾಗೂ ಮಿಕ್ಕುಳಿದವರು ಸೈನಿಕರು!
