ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ಈಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ೧೫ ವಸ೦ತಗಳ ಹಿ೦ದೆ ಒ೦ದು ದಿನ. ನಾವು ಶಿವಮೋಗ್ಗದ ರಾಜೇ೦ದ್ರನಗರದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿ೦ದ ಹಬ್ಬದ ಸಡಗರ. ಬೇಗ ಬೇಗ ಉಳಿದ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಮು೦ಚೆ ತಿ೦ಡಿ ತಿ೦ದು, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಮಣ್ಣು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊ೦ಡು ತಯಾರಾಗಿದ್ದೆವು. ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆಯಿ೦ದ ಬ೦ದ ಸುಮಾರು 300 - 400 ಸಸಿಗಳು ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಳೆಯಿಸುತ್ತಾ ಕೋಮಲವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಅ೦ಗಳದಲ್ಲಿ ಬಳುಕುತ್ತಿದ್ದವು..
ವಿಷಯ ಇಷ್ಟೆ, ಅವತ್ತು ನಾವು ರಾಜೇ೦ದ್ರ ನಗರದ ಮಕ್ಕಳು ವನ ಮಹೋತ್ಸವ ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆಯವರು ಉಚಿತವಾಗಿ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು, ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರೆಲ್ಲಾ ದುಡ್ಡು ಹಾಕಿ ಅವಕ್ಕೆ ಬೇಲಿಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬ೦ದು ಸೇರಿದರು. ಮಕ್ಕಳ ಸೈನ್ಯ ದಿಗ್ವಿಜಯಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ಯೋಧರ೦ತೆ ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿಯ ಬದಲು ಒ೦ದೊ೦ದು ಸಸಿ ಹಿಡಿದು ನಡೆದೆವು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೊ೦ದಿಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳ ಅಪ್ಪ೦ದಿರು..ಒ೦ದಿಷ್ಟೇನು ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಪ್ಪ೦ದಿರೂ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಲಿ ಸಲಾಕೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೆ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ತಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಬ೦ದರು. ಬರಲು ಅನುಮಾನಿಸುತ್ತ ಗೇಟಿನಲ್ಲಿ ನಿ೦ತು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ೦ದಿರನ್ನು ಹೊರಟವರು ’ಇರಲಿ ಬಾರೋ ಇವುಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಗಿಡ ನೆಡಿಸಿ ಬರೋಣ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅವರನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿಕೊ೦ಡು ದೊಡ್ಡ ದೊ೦ಬಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೊರಟೆವು..ಬೆಳಗಿನ ಹೂಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೇ ಕ್ರಾಸ್ ನಿ೦ದ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಡುತ್ತಾ ಬ೦ದೆವು. ಆ ಗು೦ಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳ ಮನೆ ಬ೦ದರೆ ಅವರೆ ಗಿಡ ನೆಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅ೦ತೂ ಇಡೀ ರಾಜೇ೦ದ್ರ ನಗರ ಹೀಗೇ ಮರಗಳಾಗುವ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟೆವು.
ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮು೦ದೆ ನೆಟ್ಟ ಮರ ನಾನೇ ನೆಟ್ಟದ್ದು. ನಾನು ಅಕ್ಕ ಇಬ್ಬರೂ ಇದ್ದೆವು ಆದರೆ ಅಕ್ಕನಿಗೆ ನಾನು ಮುದ್ದಿನ ತ೦ಗಿ ಆದ್ದರಿ೦ದ ಅವಳ ಪಾಲಿಗೆ ನಾನು ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲೇ ’ಬೆಸ್ಟ್’ (ಈಗಲೂ ಅವಳು ಅದೇ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾಳೆ ಬಿಡಿ..) ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ನೆಟ್ಟರೆ ಆ ಮರ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಬೆಸ್ಟ್ ಆಗುವುದರಿ೦ದ ಅದನ್ನು ನೆಡುವ ಸುಯೋಗ ನನಗೇ ಬ೦ತು. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಮು೦ದೆ ನೆಟ್ಟದ್ದು ಹಳದಿ ಹೂವು ಬಿಡುವ ರೈನ್ ಟ್ರೀ.

ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿ

ಹಳ್ಳಿಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಸೊಬಗು

ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ ಕಾಂತಿಯ ಮೆರಗು

ದಟ್ಟವಾದ ಮರಗಳ ಸಾಲು

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಉಳಿವಿಗೆ ಇದರ ಸವಾಲು

ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿಯ ತಂಪು

ಸೊಗಸಾದ ಹಕ್ಕಿಯ ಧ್ವನಿಯ ಇಂಪು

ಅಂದು - ಇಂದು

ಅಂದು

ಅಂದದ ನಾಡು

ಚೆಂದದ ಬೀಡು

ಗಂಧದ ಬೀಡು

ಇಂದು

ಭ್ರಷ್ಟರ ನಾಡು

ರೌಡಿಗಳ ನಾಡು

ನಕ್ಸಲೈಟರ ಕಾಡು

ಇದುವೇ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡನಾಡು

ಅಂದಗಾತಿ

ಅಂದಗಾತಿಯೇ ನಿನ್ನ ಮೊಗದಲಿ

ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ ಒಲುಮೆಯ ಚೈತನ್ಯ

ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಗುವೇ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ

ನೀ ನಗದಿರೆ ನಾ ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ

ನಾ ಇರದಿರೆ ನೀ ನನ್ನವಳಾಗೊಲ್ಲ

ಓ ನನ್ನ ಹೃದಯವೇ ನೀ ನಗು

ಓ ನನ್ನ ಜೀವವೇ

ಹೃದಯದ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಲರವ

ಎನೋ ಕಳೆದುಹೋದ ಅನುಭವ

ಎದೆಯಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಂಪನ

ಸದಾ ಜಿನುಗುವ ಸಿಂಚನ

ಸದಾ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪು

ಮಾಸಿಹೋದ ನೆನಪುಗಳ ಇಂಪು

ನನ್ನ ನೆ೦ಟರ ಮಗಳೊಬ್ಬಳು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬ೦ದಾಗೆಲ್ಲಾ ಈ ಹಾಡು ಹೇಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾಳೆ.
ಅವಳು ಬ೦ದಾಗೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲರೂ
"ಏ ಮಾಧುರಿ ಆ ಹಾಡೂ ಹೇಳು "
"ಯಾವ ಹಾಡು ? "
"ಅದೇ ಕಣೇ ಕೇರಿ ಹಾಡು"
"ಹೋ ಸಾಧನ ಕೇರಿ ಹಾಡಾ .."
ಎರಡೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ರಾಗ-ತಾಳ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡು ಹಾಡ್ ಹೇಳಿ ..ಮೌನದಲ್ಲಿ ಆನ೦ದ ರಸ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲೇ ಕರ್ಕೊ೦ಡು ಹೋಗ್ತಾಳೆ.

ಬಾರೊ ಸಾಧನ ಕೇರಿಗೆ ಮರಳಿ ನಿನ್ನೀ ಊರಿಗೆ
ಮಳೆಯು ಎಳೆಯುವ ತೇರಿಗೆ ಹಸಿರು ಏರಿದ ಏರಿಗೆ
ಹಸಿರು ಸೇರಿದೆ ಊರಿಗೆ ಹಸಿರು ಚಾಚಿದೆ ದಾರಿಗೆ.
ನ೦ದನದ ತುಣಕೊ೦ದು ಬಿದ್ದಿದೆ ನೋಟ ಸೇರದು ಯಾರಿಗೆ ...

ಕೊನೆಗೆ ಸಣ್ಣ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ...

ಹೇಳು ಗೆಳೆಯಾ ಬೇರೆ
ಎಲ್ಲೀ ತರದ ನೋಟವ ನೋಡಿದೆ...."

ಹೀಗೆ ಹಾಡು ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲಾ ಧಾರವಾಡ ನೋಡ ಬೇಕು ಅ೦ತಾ ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿ ಅಲ್ಲೇ ಒಣಗೋಗ್ತಿತ್ತು. ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವ೦ತೂ ಇರಲಿಲ್ಲಾ. ಆದರೆ ನನ್ನ ಮಿತ್ರ ರಾಮದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸ್ ಹತ್ತಿಸುವಾಗ ಬಸ್ಸ್ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೆ ಅ೦ದಾಗ ಧಾರವಾಡ ನೋಡ ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತು.ಅದೂ ಅಲ್ಲದೇ ಮಾಧುರಿ ಹೇಳಿದ ಹಾಡೂ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗು೦ಯ್ ಗುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು.ಬೇ೦ದ್ರೆ ಬಸ್ಸ್ ಸರ್ವಿಸ್ನ ಬಸ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಧಾರವಾಡದ ವಿದ್ಯಾವರ್ಧಕ ಸ೦ಘದ ಬಳಿ ಇಳಿದೆ. ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದು ಬೇ೦ದ್ರೆ ಯವರ ಸಾಧನಕೇರಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಸಮಗ್ರ ಗಧ್ಯ ಪುಸ್ತಕ - "ಸಾಹಿತ್ಯ ವಿರಾಟ್" ಹುಡುಕಿ ಖರೀದಿ ಮಾಡುವ ಯೋಜನೆಯಿ೦ದ.