ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ಕಳೆದು ಹೋಗದಿರು ಜೀವದ ಗೆಳತಿ
ನಿನ್ನ ಗೆಳೆತನ ನನಗೆ ಹಿತ
ಆದರೆ,ನನ್ನ ಅನನುಭವದ ಗೆಳೆತನ
ತಂದಿತು ಆತಂಕದ ಅನುಭವ
ಜೀವದ ಗೆಳತಿ ಕೇಳು ಒಮ್ಮೆ
ನಾ 'ನಲ್ಲ' ನಿನಗೆ 'ಗೆಳೆಯ'
ಆದರೆ ನೀ ನೀನಾಗಬೇಡ ಈ ಧರೆಯ
ಕೊರಳ ಮರುಭೂಮಿಯ ದುನಿಯಾ
ಇಂತಿ ನಿನ್ನವ ಈ ಇಳೆಯ,ಇನಿಯ

ಅನ್ಯ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ ಎನಗೆ
ಬಿಡಲು ನಿನ್ನ ಸಲಿಗೆ
ಆ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಾ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಸುಲಿಗೆ

ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳಿಗೆ ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ಮದುವೆಯಾಗಿದೆ. ಧಾರವಾಡದ ರಪಾಟಿ ಕಲ್ಯಾಣ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಮದುವೆಗೆ ಹಳೆಯ ಗೆಳತಿಯರೆಲ್ಲ ಸೇರಿದ್ದೆವು. ಮಾತಿಗೆ ಸಡಗರದ ಸೊಗಸು, ನೆನಪುಗಳ ಅಲಂಕಾರ, ನಗುವಿನ ಉಡುಗೊರೆ. ನಮ್ಮ ನಗು, ಕೇಕೆ, ಉಲ್ಲಾಸ ಕಂಡು ವೇದಿಕೆ ಮೇಲೆ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಕೂತಿದ್ದ ಮಾಧವಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಅಸೂಯೆಪಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ಮೊಬೈಲ್‌ಗಳಿಗೆ ಫೋನ್‌ ಮಾಡಿ, ’ನನ್ನ ಒಬ್ಬಾಕಿನ್ನ ಮ್ಯಾಲೆ ಬಿಟ್ಟು, ನೀವು ಹರಟಿ ಹೊಡಿತಾ ಕೂತಿರೇನ್ರೆ?’ ಎಂದು ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಆದರೂ ಅವಳಿಗೆ ಬಹುತೇಕ ಗೆಳತಿಯರು ಮದುವೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಖುಷಿ. ಎಲ್ಲರೂ ನಗುನಗುತ್ತ ಇದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡು ಡಬಲ್‌ ಖುಷಿ. ಅದು ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರಿಂದಲೇ, ’ನಿನಗೇನೆ ಜೊತಿಗೆ ಗಂಡ ಅದಾನ. ಇನ್ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಹಂಗ ನಗೋ ಹಂಗಿಲ್ಲ. ಮದುವೆಯಾಗವರ್ಗೆ ನಮ್ಮುನ್ನ ನಗಾಕ ಬಿಡ ಮಾರಾಯ್ತಿ’ ಎಂದು ಫೋನ್‌ನಲ್ಲೇ ಗದರಿಸಿ ನಮ್ಮ ಮಾತು-ಕತೆ ಮುಂದುವರೆಸಿದ್ದೆವು.

ಈಗ ಮಾಧವಿ ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾಳೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂಕು. ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕು. ಹೊಸ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹೇಗೋ ಏನೋ ಎಂಬ ಅಳುಕು. ಆಕೆ ಬದುಕಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಅಪರಿಚಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೊಂದಿಗೆ, ಅಪರಿಚಿತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ. ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಹೇಗೋ ಏನೋ. ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ಕಷ್ಟ, ಆಡದಿದ್ದರೂ ಕಷ್ಟ ಎಂಬ ಅರಿವಿನಿಂದ ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದಳು.

ನಾವೆಲ್ಲ ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳಿದೆವು. ’ಬದುಕಿನ ಅನಿವಾರ್ಯ ಅಂಗ ಇದು ಮಾಧು. ಸುಮ್ಮನಿರು, ನೀನು ಹೇಗಿರ್ತೀಯೋ ಎಲ್ಲ ಹಾಗೇ ಆಗ್ತದ. ಮನಸ್ಸು ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡ್ಕೋ. ಗೌರವದೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡು. ಆದರೆ, ಯಾರಾದ್ರೂ ನಿನ್ನ ವಿಧೇಯತೆ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಸುಮ್ಮನೇ ಸಹಿಸಿಕೋಬ್ಯಾಡ. ಒಮ್ಮೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಅದೇ ರೂಢಿ ಆಗ್ತದೆ’ ಎಂದೆಲ್ಲ ಮಹಾ ಅನುಭವಸ್ಥರಂತೆ ಮಾತನಾಡಿದೆವು. ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೊರ ತೆಗೆದು ಹಂಚಿಕೊಂಡೆವು. ನಾವೂ ಆಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದೆವು. ಆಕೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡ ಗಾಡಿ ಕಾಣದಾದಾಗ ಎಂಥದೋ ಖಾಲಿ ಭಾವ.

ಮೂರಲ್ಲ ನೂರಲ್ಲ
ಮುನ್ನೂರು ಜೊತೆ ಕಣ್ಣು
ನೆಟ್ಟಿದ್ದು ಮಾತ್ರ
ಎರಡು ಜೊತೆ

ನೆರಿಗೆ ಕೆನ್ನೆ, ಮುದುಡಿದ ಮೈ
ಥೇಟ್ ಚಂಪಕ್ಕಜ್ಜಿ ಹಾಗೇ...
ಆ ದಡಿಸೆರಗಿನ ಅಡಿಗೊಮ್ಮೆ ಮೂಗರಳಿಸುವಾ?
ತೇಲಿತೇನೋ ಅರಳಿಟ್ಟು, ಮೆಂತೆಹಿಟ್ಟಿನ ಘಮಲು

ಓಹ್ ಹಳದಿ ಪೇಟಾ?
ಎಷ್ಟು ದಿನವಾಯಿತಲ್ಲವೇ-
ತಂಬಾಕಿನ ಪರಿಮಳ
ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟುವ ಮೋಡ ನೋಡಿ
ಜೊತೆಗೆ ಬೆವರ ಸಾಲುಗಳ. . .

ಏನೇ ಹೇಳಿ,

ಹೌದು ಕಣೋ,