ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

(ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಹಾಕಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ಹಾಗಾಗಿ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲೇ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ)

ಗೆಳೆಯರೆ,

ಎಂಥ ಅಂದ ಎಂಥ ಚೆಂದ ಶಾರದಮ್ಮ

ನಿನ್ನ ನೋಡಲಿಕ್ಕೆ ಎರಡು ಕಣ್ಣು ಸಾಲದಮ್ಮ ...

ಇಂದು ಕಾವೇರಿ ನ್ಯಾಯಾಧಿಕಾರಣದ ತೀರ್ಪಿನ ವಿರುದ್ದ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನು IT ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಮೂಹ ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ 70 ರಿಂದ 80 ಸಾವಿರ ಕನ್ನಡಿಗರು software company ಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ಅಂತ. ಇವತ್ತು ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡವರು ಸುಮಾರು 500-600 ಜನ ಮಾತ್ರ. ಸಂತೋಷದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು ಅಂದುಕೊಂಡಹಾಗೆ ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ನೆರವೇರಿತು. ಆದರೆ ಬರಿ ಅಷ್ಟೆ ಜನ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು ಅಂತ ಬೇಜಾರು ಆಯಿತು. ನಮ್ಮ ಜನರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಕಾವೇರಿ ನೀರು ಮಾತ್ರ ಬೇಕು, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗಾದರು ಶ್ರಮಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಯಾರು ಯೆಷ್ಟು ದುಡಿದರೇನು ಬಂತು? ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನಾಡಿನ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪವು ಅಭಿಮಾನ ಇಲ್ಲವೆಂಬಮೇಲೆ ಅವರನ್ನು ಮನುಷ್ಯರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಕ್ಕು ಅಸಾದ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ. Democracy ಯು ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯಬೇಕಾದರೆ, ಜನರು ಯೆಚ್ಚ್ಹೆತ್ತುಗೊಳ್ಳಬೇಕು. People must come out of dormancy and start actively participating in the society. ತಮ್ಮ ಇಂದಿನ ಕ್ಷಣಿಕ ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಹಾಗು ಎಲ್ಲಾ ಜನರ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಕತ್ತಲಿನತ್ತು ನೂಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. No point in blaming the politicians for every wrong doing happening in our society. Educated class of people like us has a greater responsibility towards the society. It's high time we wake up, take stock of the situation and change things for the better.

ನಾನು ಒಂದು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಚಿತ್ತೋಡ್ ಗಡಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸದ ನಿಮಿತ್ತ ಭೇಟಿಯಿತ್ತಾಗ ಒಂದು ವಿಚಾರ ನನ್ನನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿ ಆಸಕ್ತಿ ಮೂಡಿಸಿತು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಚಿತ್ತೋಡಗಡ ಬಗ್ಗೆ ವಿಕಿಪಿಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ...

ರಿಮೋಟ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್‌ನ ಸಹ ಅನ್ವೇಷಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ರಾಬರ್ಟ್ ಅಡ್ಲರ್ ಅವರು ಇಂದು ನಿಧನ ಹೊಂದಿದರಂತೆ. ನಮ್ಮೆಲರ ದೈನಂದಿನ ಬದುಕಿನ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿ ಹೋಗಿರುವ ಇಂತಹ ಸಾಧನವನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿದ ಅಡ್ಲರ್‍ರಿಗೆ Hats-off. ತನ್ನ ಅನ್ವೇಷಕನಿಕೆ ಸಂತಾಪ ಸೂಚಿಸಲೋ ಎನೋ ಎಂಬಂತೆ ನಿನ್ನೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ರಿಮೋಟ್ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಅರ್ಧ ಗಂಘೆಗೊಮ್ಮೆ ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲ ೧೦೦ ಚಾನೆಲ್‌ಗಳನ್ನು scan ಮಾಡಿ, ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ collage ಅನ್ನೇ ಒಂದು ಮನೋರಂಜನೆಯಾಗಿಸಿ ಕೊಂಡಿದ್ದ ನನಗೆ, ರಿಮೋಟ್ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಕೈ ಮುರಿದಂತಾಗಿದೆ. ಪದೇ ಪದೇ ಟೀವಿಯ ಬಳಿ ಹೋಗಿ channel ಬದಲಾಯಿಸಿಲು ಮನಸಿಲ್ಲದೇ (ಅದಕ್ಕಿಂತಾ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸೋಮಾರಿತನದ ಅಡ್ಡಿ) ಇಂದು ಟೀವಿಯಿಂದ ಒಂದು break. ಅದರಿಂದಲೇ ಎನೋ ಸಂಪದದಲ್ಲಿ ಸದಸ್ಯನಾದ ೪೩ ವಾರಗಳ ನಂತರ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿರುವೆ.

ಛೀ ಈ ಮನುµÀå ಏನ¥Àà ಹೇಗೆ¯Áè ವwðಸುvÁÛನೆ ಎಂದು ಬೇರೆಯವರ ಬUÉÎ AiÉÆÃಚಿಸುವಾಗ, ನಾವು ಬೇರೆಯವರೊಡನೆ ಹೇಗೆ¯Áè ಸಹ್ಯವಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಲೇಬೇಕು. ಇಂಥ ಸಾಧನೆ ಬದುQಗೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೇ ಬದುಕು ಸºÀå. ದೇಹ ಮvÀÄÛ ಮನ¸ÀÄì ಎರಡೂ ಆgÉÆÃUÀåವಾಗಿರುvÀÛದೆ. ನಾವು ಧೀಘð ಕಾಲ ಬದುಕುವುದೇ ಗುರಿಯ®è. ಬದುಕಿರುವµÀÄÖ ಸಮಯ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಉಪಕಾರಿಯ®èದಿzÀÝರೂ ಅಪಕಾರಿಯಾಗದೇ ಬದುಕಿದಾಗ ಆರೋUÀåವಂತ ಸಮಾಜ ನಿªÀiÁðಣವಾಗುvÀÛದೆ.