"ಶೀಲ, ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯಗಳಂಥ ವಿಷಯಗಳೂ ಅಷ್ಟೇ. ನಗ್ನತೆ ಎಂಬುದು ಸಾಮಾನ್ಯೀಕರಿಸಿ ನೋಡಿದಾಗ ಅಶ್ಲೀಲ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ರಿಲಿಜಿಯಸ್ ಆದ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅಶ್ಲೀಲವಲ್ಲ. ಆದರೆ ರೀಲಿಜಿಯಸ್ ಆಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಅದು ಅಶ್ಲೀಲ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಇವೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿಯೇ ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿವಾದ ಉಂಟಾಯಿತು.
ಇ-ಲೋಕ-16 (30/3/2007)
ಮಾಗಿಕಾಲದ ವಿಪರೀತ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಅಶ್ವಾರೋಹಿಯೊಬ್ಬ ಹಿಮದಿಂದ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ನೆಲದ ಗುಂಟ ಸರೋವರವೊಂದನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಸಾಗುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಕತೆ- ಕನಸು- ವಾಸ್ತವತೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೂಡಿದ್ದು. ಸೃಷ್ಟಿಯೆಲ್ಲವೂ ಹಿಮಾಚ್ಛಾದಿತವಾಗಿದ್ದು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೂ ಗುರುತಿಸಲಿಕ್ಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಿರ್ಜನವಾದ ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತೆಳ್ಳಗಿನ ಹಿಮದ ಪದರಿನ ಮೇಲೆ ಕುದುರೆಯ ಖುರಪುಟದ ಸದ್ದೂ ಇಲ್ಲದೇ ಸಾಗಿರುವ ಈ ಕುದುರೆ ಸವಾರ ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ನೆರೆದಿದ್ದ ಜನರ ಚಿಕ್ಕ ಗುಂಪೊಂದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಕುದುರೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ನೆರೆದಿದ್ದ ಜನ ಅವನನ್ನು ಸುತ್ತುಗಟ್ಟಿ, ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಪವಾಡ ಪುರುಷನನ್ನು ನೋಡಿದಂತೆ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ತಾನು ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವ ಸರೋವರವನ್ನು ಹೆಸರಿಸಿ `ಅದೆಲ್ಲಿ' ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ನೆರೆದವರೆಲ್ಲಾ ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತರಾದರು. ಅವರಲ್ಲೊಬ್ಬ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: `ನೀವು ಇದುವರೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇ ಈ ಸರೋವರದ ಮೇಲಿಂದ. ಅದು ದಾರಿಯಲ್ಲ, ಮೇಲೆ ಕಾಣುವ ತೆಳ್ಳಗೆ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಹಿಮ'. ಅಶ್ವಾರೋಹಿ ಅವಾಕ್ಕಾದ. ತಾನು ಬಂದಿದ್ದು ನೀರಿನ ಮೇಲಿಂದ! ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿದ್ದ ಸಾವಿನ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅವನು ಸಹಿಸದಾದ. ಅದರಿಂದಾದ ಆಘಾತದಿಂದ ತತ್‌ಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದ.
ಈಗಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಎಬ್ಬರು ಕವಿಗಳ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಆಗ ಓದುವಾಗ ನನಗೆ ಇವರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸಾಮ್ಯತೆ ಕಂಡುಬಂತು. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಓದಿದರೆ ಇನ್ನು ಖುಶಿ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ.
ಮೊದಲಿಗೆ, ಇಬ್ಬರ ಪದ್ಯಗಳು ಕಿವಿಗೆ ರಾಚುವಂತೆ ಇವೆ. ಬೇರೆಯವರು ಓದುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ನೀವೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಹಿತವೆನಿಸಿ ನಿಮ್ಮ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಶ್ರವಣತೆಗೆ ಒತ್ತು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಇದೇ ಈ ಇಬ್ಬರ ಪದ್ಯಗಳ ಜೀವಾಳ.
ಉದಾ: ಚಾಮರಸನ ಪ್ರಭುಲಿಂಗಲೀಲೆಯ ಈ ಸಾಲುಗಳ ನೋಡಿ
"ಉಣಿಸುವುಣಿಸೆಂದೆಂಬರೆಲ್ಲರು |
ವುಣಿಸನುಂಬುದನಿಂದು ಕಂಡೆವು |
ದಣಿಸಿದಿರಿ ನೀವಾದೊಡೆಮ್ಮನು ಭಕ್ತ ನಿಮ್ಮಾಣೆ ||
ಅಣಕವಲ್ಲಿದು ನರಸುರೋರಗ |
ರೆಣಿಕೆಯೊಳು ನಿನಗಾರು ಸರಿ ಕಾ |
ರಣಕಳಾತ್ಮಕ ನೀನೆಲೈ ಬಸವಣ್ಣ ಕೇಳೆಂದ "
ಇದು ಅಲ್ಲಮನು ಬಸವಣ್ಣನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಬಸವಣ್ಣನು ಅವನನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸುವ ರೀತಿ ಕಂಡು ಅಲ್ಲಮನು ಹೇಳುವ ಮಾತು.
ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಸಾಲಿನ ಎರಡನೆ ಸಾಲಿನ ಅಕ್ಕರಗಳು 'ಣ','ಣಿ' ಇಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಚಾಮರಸನು ಈ ರೀತಿ ಪ್ರಯೋಗ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ಇದರಿಂದಲೇ ಇದು ಗಮಕಿಗಳಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿರಬಹುದು. ಈ ರೀತಿಯ ಚೆಲುವಾದ ಸಾಲುಗಳು ಬೇಕಾದಷ್ಟಿವೆ.
ಇನ್ನು ಬೇಂದ್ರೆಯವರು ಶಬ್ದಗಳ ಸೊಗಡನ್ನು ಹೀರಿ ಬೆಳೆದ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು. ಮಡಿವಂತಿಕೆಗೆ ಮಣೆ ಹಾಕದೆ ಯಾವುದೇ ಪದಗಳ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೆ ಹಿಂಜರಿಯದೆ ಶಬ್ದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನಮಗೆ ಅವರ ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ 'ಉಣಿ'ಸುತ್ತಾರೆ. ನನಗಂತೂ ಮೆಚ್ಚಿನ ಕವಿ ಇವರೇ.
"ಒಂದೇ ಬಾರಿ ನನ್ನ ನೋಡಿ
ಮಂದನಗಿ ಹಾಂಗ ಬೀರಿ
ಮುಂದ ಮುಂದ ಮುಂದ ಹೋದ
ಹಿಂದ ನೋಡದ ಗೆಳತಿ"
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗನೇ ಏಳುವ ಅಭ್ಯಾಸವಿದ್ದವರು ಸುಮ್ಮನೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬೀದಿಗಳಿಗೆ ಕಿವಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರ ಸ್ವರ, ಸದ್ದುಗಳು ಬಂದು ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತವೆ: ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಕುಡಿದೂ ಕುಡಿದೂ ತೂರಾಡಿ ಎಗರಾಡಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಆಚೆ ಮನೆಯವನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡವನಂತೆ `ಕ್ರ್ಯಾ...' ಎಂದು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಕಂಡ ಕಂಡಲ್ಲಿ ಉಗಿಯುವ ಸದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಮೈಮೇಲೇ ಉಗಿದುಬಿಟ್ಟನೇನೋ ಎಂಬಷ್ಟು ಜಿಗುಪ್ಸೆಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿ ಜಗಳವಾಡಲು ಸಮಯವೇ ಸಿಗದ ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದೊಡನೆ ಸಹಸ್ರ ನಾಮಾವಳಿಗಳನ್ನು ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಕೇಳುವುದೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಖುಷಿಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಿರಿಕಿರಿಯೋ ಕಿರಿಕಿರಿ. ಗಂಡ, ಹೆಂಡತಿಗೆ `ಲೋಫರ್‌' ಎಂದು ಬಯ್ಯುವುದೂ ಹೆಂಡತಿಯೂ `ನಾನಾ ಲೋಫರು? ನೀನು' ಎಂದು ಎದುರು ವಾದಿಸುವುದೂ ತಮಾಷೆಯ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಚೆ ಮನೆಯವನು ಮತ್ತು ಈಚೆ ಮನೆಯವನು ವಿನಾಕಾರಣ ಕ್ಯಾತೆ ತೆಗೆದು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಶಬ್ದ ಭಂಡಾರದಲ್ಲಿರುವ ಬೈಗುಳಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹರಾಜಿಗೆ ಹಾಕುವುದುಂಟು. ಇಷ್ಟಾಗಿಯೂ ಬೈಗುಳಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ಅವರು ಮುಂದುವರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ ಏನೋ ಸದಾ ಜಗಳಾಡುವ ಈ ಇಬ್ಬರ ಹೆಂಡಂದಿರು ಅಚ್ಚರಿ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾವು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ಬೈಗುಳಗಳೂ ವಿಚಿತ್ರವೇ. ಇವು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಟ್ಟುವ ಬೈಗುಳಗಳಲ್ಲ. ಕಿವಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುವ ಬೈಗುಳಗಳಷ್ಟೆ; ಆ ಮಗ, ಈ ಮಗ, ಕೊಚ್ಚೆ ನನ್ಮಗ, ಕಜ್ಜಿ, ಕಂತ್ರಿ ನಾಯಿ ನನ್ಮಗ, ಅಪ್ಪಾ ನನ್ಮಗ... ಹೀಗೆ. ಈ ಬೈಗುಳಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಹಳ್ಳಿಯವರು `ಥೂ! ಅವ್ನ... ಬೈಯಾಕೂ ಬರಾಂಗಿಲ್ಲಲ್ಲೋ' ಎಂದು ಗೊಣಗಿದ್ದನ್ನು ನಾನು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇದು ನಿಜವೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಮೇಲ್ಕಾಣಿಸಿದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೈಗುಳಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಬೈಗುಳಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಶಬ್ದ ಭಂಡಾರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಹೇಳಿ!
ಸೀರಿಯಲ್‍ಗಳ ಟಿ.ಆರ್.ಪಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಅತ್ತೆ ಸೊಸೆ ಪರಸ್ಪರ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಜಗಳವಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ದೇವರ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ದೀವಾರ್ ಸಿನೆಮಾದಂತೆ ದೇವರನ್ನು ಬ್ಲಾಕ್ ಮೈಲ್ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಗಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ದಿನ ದಿನ ಕಡುವಾ ಚೌತ್ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರ ಆಯುಷ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರು ಈ ಸೀರಿಯಲ್‍ಗಳನ್ನು ಬೈಯ್ಯುತ್ತಲೇ ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗಾಗಿ ಉಪವಾಸ ಮಾಡುವುದು, ಕಡುವಾ ಚೌತ್ (ನಂಬಿದರೆ ನಂಬಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬಿಡಿ... ಆದರೆ ಇದು ನಿಜ!) ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ! ಕನ್ನಡದ ಉತ್ತಮ ನಿರ್ದೇಶಕರೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ನಾನು ಹೋಗಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಕಲಾವಿದೆಯಾಗಿರುವ ಅವರ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಸಹ ಇಂಥದ್ದೇ ಸೀರಿಯಲ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದದ್ದು ಕಂಡು ನಾನು ಎರಡು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. ವರ್ಷ ಉರುಳುತ್ತಾ ಸಾಗಿದೆ. ಸೀರಿಯಲ್‍ಗಳ ಎಪಿಸೋಡ್ ಸಂಖ್ಯೆ ಉರುಳಿದಂತೆ. ನಾವಿನ್ನೂ ಇದರಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದಿಲ್ಲ.
ಕನ್ನಡವನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಕನ್ನಡದ ಬಗ್ಗೆ ಹೊರ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿರುವ ಜನರಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಮೂಡಿಸುವುದು ಇಂದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅಂತದೊಂದು ಪ್ರಯತ್ನ ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿ LG CNS Global, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ನಮ್ಮ ಟೀಮಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ 25 ಜನರಲ್ಲಿ 12 ಜನ ಕನ್ನಡಿಗರು ಮತ್ತು ಉಳಿದವರು ಹೊರ ರಾಜ್ಯದವರು.
ಮೇಲಿನ ಈ ಮೂರೂ ಪಂಕ್ತಿಗಳು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕತೆಗಾರ ಜಯಂತ್ ಕಾಯ್ಕಿಣಿಯವರ ಇತ್ತೀಚಿನ ಪ್ರಕಟಿತ ಕತೆ - ನೀರು - ಇಂದ ಆಯ್ದದ್ದು. ತರಂಗದ ಈ ಬಾರಿಯ ಯುಗಾದಿ ವಿಶೇಷಾಂಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
ಜಯಂತ್ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬರಹಗಾರರು. ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕರಾಗಿ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಾನು ಅವರನ್ನು ತುಂಬ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ. ಅವರ ಸಹವಾಸವೇ, ಮಾತುಕತೆಯೇ ಒಂದು ಆಹ್ಲಾದ.. ಕಡಲ ದಂಡೆಯ ಸಂಜೆ ಗಾಳಿಯಂತೆ... ಅವರ ಬರಹಗಳು ಮಬ್ಬು ಕವಿದ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ಪುಟ್ಟ ದೀಪಗಳಾಗಿ ಚಿಂತನೆಯ ಬೆಳಕು ಹಚ್ಚುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲ ಅವರೇನು ಉಪದೇಶ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ದಾರಿದೀಪವೂ ಅಲ್ಲ - ಕತ್ತಲ ಹಾದಿಯುದ್ದದ ಮನೆಗಳ ದೀಪದ ಕೋಲಿನಂತೆ ಅವರ ಬರಹ/ಕತೆ/ಕವನಗಳು. ಅದು ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುವ ಪ್ರಖರ ಬೆಳಕಲ್ಲ, ಇದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಕೈಮರವಲ್ಲ.. ನಿಮ್ಮ ದಾರಿಯ ನೀವೇ ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಸುಲಭವಾಗುವಂತೆ, ನಿಮಗೇ ಉದ್ದೇಶಿಸದಂತೆ, ಆದರೆ ನಿಮಗಾಗೇ ಕಾದಿರುವಂತೆ ಬೆಳಗಿರುವ ಬೆಳಕಿನ ಕೋಲುಗಳು. ಓದತೊಡಗಿದಂತೆ ಆಪ್ತವಾಗಿ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಥಾಲೋಕದೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮೊಳಹೊಕ್ಕು, ನಿಮ್ಮ ನಡೆ ನುಡಿ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮವೇ ಆಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಭಾವ ದೀಪಗಳು.
ಹರಯದ ಹುಡುಗಿ ಹಸು ಮೇಸುತ್ತ ಹಳ್ಳಿ ಬಯಲಾಗ ಕುಂತಿತ್ತ
ಹಾದಿಲಿ ಹೊಗ್ತಿದ್ದ ಹರಯದ ಹುಡುಗನ ಕಣ್ಣು ಆಕಿ ಮ್ಯಾಲಬಿತ್ತ
ಸಂಜೆ ವೇಳೆಗೆ ಸುತ್ತಲು ಸಣ್ಣಗೆ ಮಳೆಯು ಹನಿಯತಿತ್ತ
ಪ್ಯಾಟೆಯಿಂದ ಊರಿಗೆ ಬರುತಿದ್ದ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯ ಪಕ್ಕಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತ್ತ "ಪ"
"ನನಗೊಂದು ಹೆಣ್ಣು ಬೇಕು
ಅವಳು ಈಗಿರಬೇಕು(ಹೀಗಿರಬೇಕು)"
ಮನದ ಮೃದಂಗ ನುಡಿಸಿ
ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮರಾಗ ಮಿಡಿವಂತೆ
ಮಾಡುವ ಮುಗ್ದ ಮುದ್ದು ಹೆಣ್ಣೊಂದು ಬೇಕು
ಅಂದಕಾರದ ಬದುಕಿಗೆ ಬೆಳಕಾಗಬಲ್ಲ
ಅರಿವಿನ ಅ(ಹ)ರಿಣಿ ಅವಳಾಗಬೇಕು
ಜೀವಕ್ಕೆ ಉಸಿರು-ಹಸಿರಾಗ ಬಯಸುವ
ಚೈತ್ರ ಚಲುವ ಹೆಣ್ಣಾಗಿರಬೇಕು
