ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ರೀ, ಮನೆಯಲ್ಲಾ ತುಂಬಾ ಗಲೀಜ್ ಆಗಿದೆ, ಒಂದು ದಿವಸನಾದರೂ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡಿದ್ದೀರ? ಎಂದಳು ನನ್ನ ಮಡದಿ. ನೀನೇನು ಮಡಿಲೆ ಇದ್ದೀಯಾ? ನೀನೆ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡೆ. ನನ್ನನ್ನ ಏನು? ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೀಯಾ?. ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕೆಲಸಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಬ್ಲಾಗ್ ನೋಡಬೇಕು, ಅದಕ್ಕೆ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕು, ಮತ್ತೆ ಓದಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಓದುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ... ಚೆನ್ನಾಗಿ ಊದಿದಿರಿ ಎಂದು ಕಾಣುತ್ತೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಈಗ ಓದುತ್ತಾ ಇದ್ದೀರ ಎಂದಳು. ಏನೋ? ಒಂದೆರಡು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ, ನಿಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ನೀವೇ ದೊಡ್ಡ ಸಾಹಿತಿ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ. ನಿಮಗೇನೂ ಕೊಂಬು ಬಂದ ಹಾಗೆ ಆಡುತ್ತಿರುವಿರಿ ಎಂದಳು. ಏನು? ನನಗೆ ಕೊಂಬು ಇಲ್ಲವೇ?, ನನ್ನ ಹೆಸರು ಏನು? ಎಂದೆ. ಮತ್ತೇನು ದನ ಕಾಯುವವನು ಎಂದಳು. ಲೇ ಅವು ಆಕಳುಗಳು ಎಂದೆ.

ಇಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೆ ನಾನು
ಈ ಏಕತಾನತೆಯಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದಬೇಕೆಂದು,
ಆಸುಮನದ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿನ
ಏಕತಾನತೆಯನ್ನೂ ಆದಷ್ಟು ಕಿತ್ತೊಗೆಯಬೇಕೆಂದು;

ಮುಂಜಾನೆ ಐದಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿ
ಏಳರವರೆಗೆ ಮಲಗಿದ್ದೆ ಬದಲಾವಣೆ ಇರಲೆಂದು,
ಮುಂಜಾನೆಯ ನಡಿಗೆಗೆ ರಜಾ
ಘೋಷಿಸಿ ತಯಾರಾದೆ ನಾನು ಹಲ್ಲುಜ್ಜಿ ಮಿಂದು;

ರಾಗಿ ದೋಸೆಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಅಕ್ಕಿ
ದೋಸೆಯ ತಿಂದೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಆಗಲೆಂದು,
ಕಛೇರಿಗೆ ದ್ವಿಚಕ್ರಿಯ ಬದಲಾಗಿ
ಬಸ್ಸಿನಲೇ ಪಯಣಿಸಿದೆ ವಿಭಿನ್ನತೆ ಇರಲಿ ಇಂದೆಂದು;

ಆದರೇನು ಮಾಡಲಿ ಕೆಲಸದಲಿ
ಅದೇ ಏಕತಾನತೆ ಅಲ್ಲೇನೂ ಬದಲಾವಣೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ,
ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಸುದ್ದಿಗಳಲೂ ಅದೇ

ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣೂ ಒಂದಾಯಿತು ... ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಮನ ಸೇರಿತು..
ಇದೊಂದು ಹಳೆಯ ಚಲನಚಿತ್ರಗೀತೆ. ಸಾಹಿತಿಗಳಿಗೇಕೊ ಸದಾ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಕಣ್ಣಿನ ಬಗ್ಗೆಯೆ ಒಲವು. ಆದರೆ ನಾವು ದಿನ ನಿತ್ಯದ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಗ್ಗೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಮಲಗುವವರೆಗು ಆತ್ಮೀಯರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅಪರಿಚಿತರವರೆಗು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಬೇಟಿ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆಂದರೆ ಎದುರಿಗೆ ಇದ್ದರು ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಕಣ್ಣಿನ ದೃಷ್ಟಿ ಸೇರುವುದು ಕಡಿಮೆಯೆ.