ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

[ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಲೇಖಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನಾದ ಫ್ರಾನ್ಜ್ ಕಾಫ್ಕಾನ ಕಿರು ಕಥೆಯ ಅನುವಾದ ಇದು]

 

ಹೀಗೊಂದು ಸಾಮತಿ ಇದೆ. ಸಾಮ್ರಾಟರು ನಿನಗಾಗಿ, ಸೂರ್ಯನಂಥ ಪ್ರಭುಗಳಿಂದ ಅತಿ ಅತಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ಅಂಜುತ್ತಾ, ನೆರಳಿನಂತೆ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿರುವ ನಿನಗಾಗಿ, ಸಂದೇಶವೊಂದನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮರಣಶಯ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರಭುಗಳು ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಆ ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ದೂತನನ್ನು ಹಾಸುಗೆಯ ಬಳಿಗೆ ಕರೆದು, ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಮೊಳಕಾಲೂರಿ ಕೂರುವಂತೆ ಹೇಳಿ, ಅವನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಪಿಸುನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ. ಸಂದೇಶಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಮಹತ್ವಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೆಂದರೆ ದೂತನು ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಮರಳಿ ತಮ್ಮ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕು ಎಂದರು. ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗಿದೆ ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ತಲೆದೂಗಿದರು. ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೆಡವಿದ್ದರು, ವಿಶಾಲವೂ ಉನ್ನತವೂ ಆದ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಸಾಮಂತರೆಲ್ಲ ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೆಡವಿದ್ದರು, ವಿಶಾಲವೂ ಉನ್ನತವೂ ಆದ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಸಾಮಂತರೆಲ್ಲ ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೌದು, ಮರಣದ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ಸಾಮಂತರು, ರಾಜಕುಮಾರರುಗಳ ಎದುರಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ಸಂದೇಶ ನೀಡಿದರು. ದೂತನು ತಟ್ಟನೆ ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟ. ದಣಿವರಿಯದ ಮಹಾ ಶಕ್ತಿವಂತ. ಈಗ ಬಲಗೈ ಬೀಸುತ್ತಾ ಈಗ ಎಡಗೈ ಬೀಸುತ್ತಾ ಜನರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಜಾಗಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಡೆದ. ಜನ ದಾರಿ ಬಿಡದಿದ್ದಾಗ ಎದೆಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಸೂರ್ಯ ಲಾಂಛನವನ್ನು ಬೆರಳು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ದಾರಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾರೇ ಆಗಿದ್ದರೂ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೇನು, ನೆರೆದ ಜನ ಅಪಾರ, ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲದ ಸಂದಣಿ. ಅವನೊಮ್ಮೆ ಬಯಲಿಗೆ ಹೋದರೆ ಸಾಕು, ನೀನಿರುವಲ್ಲಿಗೆ ಹಾರಿ ಬಂದುಬಿಡಬಹುದು;