ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ಬೇಸಿಗೆ ಬಂತೆಂದರೆ ಬಯಲುಸೀಮೆಯ ಬಹುತೇಕ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೂ ತತ್ವಾರ.ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ,ಬಿರುಬಿಸಿಲಿನ ಝಳ.ದನಕರುಗಳ ಪಾಡಂತೂ ಹೇಳತೀರದು.ಅಂತರ್ಜಲ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ತೆರೆದ ಬಾವಿಗಳು ಒಣಗಿನಿಂತಿವೆ.ವಿದ್ಯುತ್ ಅಭಾವದಿಂದಾಗಿ ಕೊಳವೆಬಾವಿಗಳ ನೀರೂ ಸಕಾಲಕ್ಕೆ ಅಲಭ್ಯ.
ಇಂತಹ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ನೀರಡಿಕೆಯನ್ನು ಹಿಂಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಜನ ಜಾನುವಾರುಗಳು ಕೆರೆಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ.ಪಾರಂಪರಿಕ ಜಲಮೂಲವಾದ ತಲಪರಿಗೆಗಳು ಈ ಸಂಧಿಗ್ಢ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಯಲುಸೀಮೆಯ ಬಹುತೇಕ ಜನರ ದಾಹಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ನೀರೊದಗಿಸುತ್ತಿದ್ದವು.ತಲಪರಿಗೆಯ ನೀರು ಎಳನೀರಿನ ರೀತಿ.ತಲಪರಿಗೆಯ ಕಣ್ಣು ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಭಾಗದಿಂದ ನೀರು ಒಸರುತ್ತದೆ.ಈ ನೀರನ್ನು ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಕೂಡಾ ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತಲಪರಿಗೆಗಳು ಕೂಡ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಸೊರಗುತ್ತಿವೆ.ಮಧುಗಿರಿಯ ಚೋಳೆನಹಳ್ಳಿಯ ತಲಪರಿಗೆ,ಕಾರಮರಡಿಯ ಸೀನೀರು ಹೊಳೆ ತಲಪರಿಗೆ,ಪುರವರದ ತಲಪರಿಗೆ,ಬಸವನಹಳ್ಳಿಯ ಜೋಡಿ ತಲಪರಿಗೆಗಳು,ಪಾವಗಡ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ವಿನೋಬನಗರ,ವದನಕಲ್,ಮುಂತಾದ ಕಡೆ ಈ ನೀರಸೆಲೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿವೆ.

ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ cleanliness' ಮತ್ತು 'hygiene' ಎಂಬ ಎರಡನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ "ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ", ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಆ ಘಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಾಲೆಯರು ಮತ್ತು ಪೋಷಕರು ಅನುಸರಿಸಬೇಕಾದ ಕೆಲವು ಸೂಚನೆಗಳ ಬಗ್ಗ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಮಲೆನಾಡಿನ ಆಸುಪಾಸಿನ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳಗಳ ಲಿಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕವಿಶೈಲ ಮತ್ತೆ ಕವಿಮನೆ ಕೂಡ ಇತ್ತು. ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆವು ಕೂಡಾ, ಆಗ ಈ ಪಾಮರಳ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಕವಿಮನೆಯನ್ನ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆಗೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಇಚ್ಚೆ ಈ ಬರಹಕ್ಕೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ.

ಮೊದಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದು ಆನೆಗಳ ಆಡುಂಬೊಲವಾದ ಸಕ್ರೆಬೈಲಿಗೆ. ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಉರುಳಾಡುತ್ತಾ, ಮಾಲೀಸು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಗಮ್ಮತ್ತು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ’ಹಿರಿ’ಜೀವಿಗಳ ಗಜಾಭಿಷೇಕ, ಅವುಗಳ ಶಿಸ್ತುಬದ್ಧನಡಾವಳಿ ಮತ್ತು ಆಟವನ್ನ ಕಣ್ ತನಿಯೆ ನೋಡಿ, ಮಂಡಗದ್ದೆಗೆ ಹೋದ್ವಿ. ಅಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಕಾಣಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳ ಕಲರವ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳ ಕರ್ಕಶ ಸದ್ದನ್ನೇ ಕೇಳಿ ದಣಿದಿದ್ದ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಕೇಳಿಸಿ ಮಧುರಾನುಭೂತಿ ತರಿಸಿಕೊಂಡೆವು.