ಬೆಲ್ ಬಾಟಮ್ ಪ್ಯಾಂಟ್,ಷರ್ಟ್ ನ ಮೇಲಿನ ಎರಡು ಗುಂಡಿ ಬಿಚ್ಚಿ ,ಮೂಳೆ ಕಾಣಬಾರದೆಂದು ಬನಿಯನ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಷರ್ಟ್ ಕೈನ ಎರಡು ಮಡಕೆ ಮಡಚಿ,ತಲೆಯ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲನ್ನೂ ಸಹ ನೀರು ಹಾಕಿ ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ ಬಾಚಿ, ಅಮಿತಾಬ್ ಸ್ಟೈಲಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದೆವು.
ಸುಖಬೋಧಾನಂದರ ಚಿಂತನೆಗಳು ಸುಧಾ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ವಾರದ ಅಂಕಣ ಓದಿ, ಸೃಜನಶೀಲರಾಗಿ!
http://www.sudhaezine.com/pdf/2007/06/14/20070614a_009101001.jpg
ಸ್ವಲ್ಪ ನಕ್ಕರೆ ಮನಸ್ಸು ಹಗುರವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ, ಒಂದೆರಡು ಮುಗುಳ್ನಗು ಅರಳದಿದ್ದರೆ ಕೇಳಿ!
http://www.sudhaezine.com/pdf/2007/06/14/20070614a_038101001.jpg
ಬರೆಯಬೇಕೆಂಬ ಮಹದಾಸೆ ಬಹಳ ದಿನದಿಂದಿದ್ದರೂ, ಸೋಮಾರಿತನದಿಂದ ಬಹು ಕಾಲ blog Create ಮಾಡಿ ಹಾಗೆಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಇವತ್ತೇಕೊ ಶುರೊ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಉತ್ಸಾಹ ಪುಟಿದೆದ್ದಿದೆ. ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಬರೆಯಲೆ? ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಡುವುದು ಅದನ್ನೆ, ನಡೆದದ್ದನ್ನು ಅನುಕರಿಸಲೇ? ಮಕ್ಕಳಾಟಿಕೆಯಾದೀತೆಂಬ ಭಯ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಅಸಾಮಾನ್ಯವೆಂಬಂತೆ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸಲೇ?
ದೇಹಕ್ಕೆ ವಯಸ್ಸಾದಂತೆ ಕೂದಲಿಗೂ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ, ಹಲ್ಲುಗಳಿಗೂ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ, ಕಣ್ಣು ಕಿವಿಗಳಿಗೂ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಆಸೆ ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ತಾರುಣ್ಯದಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.
ಚಿತೆ ಹಾಗೂ ಚಿಂತೆ ಮಧ್ಯೆ"೦" ಅಂತರ, ನಿರ್ಜೀವವನ್ನು ಚಿತೆ ದಹಿಸಿದರೆ, ಚಿಂತೆ ಬದುಕಿರುವವರನ್ನೇ ಸುಡುತ್ತದೆ.
ಶ್ರೇಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಹೇಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಾನೋ ಹಾಗೆಯೇ ಇತರರು ಅವನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವನು ಏನನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಕೊಡುತ್ತಾನೋ ಅದನ್ನು ಜನರು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. [ಶ್ರೇಷ್ಟ ಎನಿಸಿಕೊಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ನಡೆಯಬೇಕು]
ಶ್ರೀಗಂಧದ ಗಿಡವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದರೂ ಅದು ಪರಿಮಳವನ್ನು ಸೂಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ವ್ಯಾಪಾರಿಗೆ ಮುಪ್ಪು ಸಮೀಪಿಸಿದರೂ ಲಾಭವನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಯಂತ್ರಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದರೂ ಕಬ್ಬು ಸಿಹಿಯನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ಹಾಗೆಯೇ ಅತ್ಯಂತ ಬಡವನಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದವನು ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ಏನೆಂದು ನಾ ಸಂತಸಪಡಲಿ
ಮನವ ತುಂಬಿದೆ ಬೇಸರ
ಮನವು ಆಗಿದೆ ಗ್ರಹಣದಿಂದ
ಬೆಳಕ ನೀಡದ ನೇಸರ
ಜಗಕೆ ಬೆಳಕ ನೀಡುವಾತನ
ಅಡಗಿಸುವನು ಚಂದಿರ
ಬೇಸರವಾಗದಿರೆ ನಾನಾಗ
ಇರುಳನರಿಯದ ನೇಸರ
ಗ್ರಹಣ ಕಳೆದ ಸೂರ್ಯ ದರ್ಶನ
ನೋಡಲೆಷ್ಟು ಸುಂದರ
ಚಿಂತೆ ಕಳೆಯೆ ಮನವು ಶುಭ್ರ
ಬಿಳಿಯ ಬಣ್ಣದ ಧೋತರ
ಗ್ರಹಣ ಮುಗಿದು ಬೆಳಕ ಕೊಡಲು
ಸೂರ್ಯ ಪಡುವನು ಕಾತರ
ನನ್ನ ಚಿಂತೆಯ ಮರ್ಮವರಿಯಲು
‘ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತೀಯ ಎಂದು ನನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಎಳೆದು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಹೊಡೆಯತೊಡಗಿದರು. ತನಗೂ ಪೊಲೀಸರಿಗೂ ಸಂಬಂಧ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ನನ್ನ ಪತಿ ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡರು, ನಾನು ಮತ್ತು ಮಗ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ ಎಂದು ನಕ್ಸಲರ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದೆವು, ಆದರೂ ಅವರಿಗೆ ಕರುಣೆ ಬರಲಿಲ್ಲ’...
ಈ ಆಕ್ರಂದನದ ನೋವು ಅದೆಷ್ಟು ಮನ ಮುಟ್ಟಿರಬಹುದೋ? ಅದೂ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಮಂದಿಗೇನು ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು...
ನೆನಪಾಯ್ತಾ, ಜೂನ್ ರಾತ್ರಿ ೭.೫೦ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಶೃಂಗೇರಿಯಿಂದ ಕೆಲವೇ ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಗಂಡಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮುಗ್ದ ಜೀವ ಹಾರಿಹೋಯಿತು. ನೆಂಟರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ತೊಟ್ಟಿಲು ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ವೆಂಕಟೇಶ್ ನಕ್ಸಲರ ಆಕ್ರೋಶಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬ, ನೆಲ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟೇ ಹೋದರು.
ಪತ್ನಿ, ಮಗನ ಆರ್ತನಾದದಿಂದ ನಕ್ಸಲರ ಮನ ಕರಗಲೂ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಹಾರಿಸಿದ ಗುಂಡು, ಬೀಸಿದ ಲಾಂಗಿನ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಜರ್ಜರಿತವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು ವೆಂಕಟೇಶನ ದೇಹ.
ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಚಂದ್ರಯ್ಯನನ್ನು ಅಡ್ಡಡ್ಡಾ ಮಲಗಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಮೂಳೆ ಮುರಿದಾಗಿದೆ. ಶೇಷಯ್ಯ ಗೌಡ್ಲುವನ್ನು ಮನೆ ಮುಂದೇ ಅಟ್ಟಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಕೊಂದಾಗಿದೆ.
