ನೀನೂ ಬರುವೆಯಾ?

ಈ ಬಾರಿ valentine's day ಬರುತ್ತಾ ಇದೆ ಅ೦ದರೆ ಕಣ್ಣು ಕೆ೦ಪಗಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಹಿ೦ದೆಲ್ಲಾ ಸಡಗರ ಅಷ್ಟೇನು ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದರೂ ಕುತೂಹಲವ೦ತೂ ಇತ್ತು.

ಜೀವನವಿಡೀ ಜೊತೆಯಾಬಲ್ಲ  ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮಿಗಳದಿನ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಸಿಕ್ಕರೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಹಾಗೇನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಏನುಮಾಡಬೇಕು? ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕೈಲಿ ಒ೦ದು ಬೊಗ್ಗೆ  ಹಿಡಿದೇ ಓಡಾಡಲೇ ಎ೦ಬ ತು೦ಟ ಯೋಚನೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.

ಹೋವಿನ೦ಗಡಿಯ ಸಮೀಪ ಹಾದು ಹೋದರೆ, ಹೃದಯ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಯಾರೋ ಪಿನ್ನು ಹಿಡಿದು ಚುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಮೆಗಾ ದಾರವಾಹಿಯಾಗಬೇಕಿದ್ದ ಕಥೆ ಒ೦ದೇ ಕ೦ತಿನಲ್ಲಿ ಮುಗಿದುಹೋದ೦ತೆ ಕಣ್ಣಪರದೆಯಮೇಲೆ ಸುಳಿದುಹೊಗುತ್ತಿದೆ.

ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಗಿನ್ನೂ ವರುಷವೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಒ೦ದುಬಾರಿಯೂ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ ಒಟ್ಟಿಗಿದ್ದು ಆಚರಿಸಲಿಲ್ಲ.
ಸಾಗರದಸ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ತು೦ಬಿದ್ದ ಹೃದಯ, ಕಣ್ಣೀರಾಗಿ ಹರಿದು ಬತ್ತಿ ಬರಡಾಗಿಹೋಯಿತು ಎ೦ದರೆ ನ೦ಬಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ನೆನಪಿದೆಯಾ, ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ ಸೇರಬೆಕೆ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದ ಜಾಗ? ನಮಗಾಗಿ ಆ ಕಲ್ಲುಬೆ೦ಚು ಕಾಯಬಹುದು ಅಲ್ಲವಾ?

ಈ ಕೆ೦ಪು ಗುಲಾಬಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಿನಗೆ ಕೊಡಲೆ೦ದು ನನಗಾಗಿಯೇ ಮಾರಲು ಇಟ್ಟಿರಬೇಕು. ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಕಲ್ಲು ಬೆ೦ಚಿಗೆ ಬೇಸರ ಮಾಡಲಾರೆ!!.

ಕೊ೦ಚ ಪ್ರೀತಿ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ನೀನೂ ಬಾ. ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.

ಪ್ರೇಮ್.