87. ಪೈನ್ ಮರದ ದುರಾಶೆ

ಬೆಟ್ಟದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪೈನ್ ಮರದ ಸೂಜಿಯೆಲೆಗಳು ಸದಾ ಹಸುರು. ಆದರೆ ಆ ಮರಕ್ಕೆ ಸಮಾಧಾನವಿಲ್ಲ. "ನನ್ನ ಸೂಜಿಯೆಲೆಗಳು ಬೇರೆ ಮರಗಳ ಹಸುರೆಲೆಗಳಂತೆ ಚಂದವಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಗಳಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು” ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿತು.

ಆ ಮರದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಕೃತಿಮಾತೆ ಅದನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿದಳು. ಮರುದಿನ ಆ ಮರವು ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಗಳಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯನೊಬ್ಬ ಇದನ್ನು ಕಂಡು, ಆ ಬಂಗಾರದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಕೀಳತೊಡಗಿದ. ಬೇಗನೇ ಆ ಮರ ಬೋಳಾಗಿ ಹೋಯಿತು! ಆ ಪೈನ್ ಮರ ಪುನಃ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿತು: "ನನ್ನಿಂದ ತಪ್ಪಾಯಿತು. ನನಗೆ ಗಾಜಿನ ಎಲೆಗಳಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು. ಅವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವನ್ನು ಯಾರೂ ಕದಿಯುವುದಿಲ್ಲ." ಮರುದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಪೈನ್ ಮರದಲ್ಲಿ ಗಾಜಿನ ಎಲೆಗಳು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಆಗಲೇ ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸಿತು ಮತ್ತು ಅದರ ಬಿರುಸಿಗೆ ಪೈನ್ ಮರದ ಗಾಜಿನ ಎಲೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಚೂರುಚೂರಾದವು. ಅದು ಪುನಃ ಬೋಳುಬೋಳಾಗಿ ನಿಂತಿತು.

“ಅಯ್ಯೋ, ನಾನೆಂತಹ ಮೂರ್ಖ!” ಎಂದು ದುಃಖಿಸಿದ ಪೈನ ಮರ ಪುನಃ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿತು, “ನನಗೆ ಸೂಜಿಯೆಲೆಗಳೇ ಸೂಕ್ತ. ಅವು ಪುನಃ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.” ದಯಾಮಯಿ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪೈನ್ ಮರದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ದಯಪಾಲಿಸಿದಳು. ಈಗ ಪೈನ್ ಮರ ಸೂಜಿಯೆಲೆಗಳಿಂದ ನಳನಳಿಸಿತು.