ಪತಿ ಪತ್ನಿಯರು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಂದಾದರೂ ಅಣ್ಣ -ತಂಗಿಯರಂತಿರುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೇ?

ಸ್ವಾಮೀಜಿಯೊಬ್ಬರು ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರ ಸಂಬಂಧ, ಕುಟುಂಬ ಜೀವನ ಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಉಪನ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಉಪನ್ಯಾಸದ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು ಮಾತು ಹೀಗಿತ್ತು “ ಸಂತಾನ ವೃದ್ಧಿಗಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರಂತಿರಬೇಕು,ಉಳಿದಂತೆ ಅಣ್ಣ-ತಂಗಿಯಂತಿರಬೇಕು” ಅವರು ಇನ್ನೂ ಬೇರೆ ಶಬ್ಧವನ್ನೇ ಉಪಯೋಗಿಸಿದ್ದರು. ಕೆಲವು ಶಬ್ಧ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಲು ನನ್ನ ಲೇಖನಿ ನಾಚುತ್ತದೆ.
ನನಗೆ ಆಗ ನಿಜವಾಗಿ ಅನ್ನಿಸ್ತು, ಈ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ ಮಾತು ಅತಿಯಾಯ್ತು! ಇವರು ಯಾವುದೇ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥವನ್ನು ಓದಿರಬಹುದು, ಅದರೆ ಅವ ರಿಗೆ ಯಾವ ಅನುಭವ?ಅವರಿಗೇಕೆ ಬೇಡದ ಈ ಉಸಾಬರಿ? ಹಿತವಚನ ಹೇಳುತ್ತೀನೆಂದು ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರ ಖಾಸಗೀ ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಮಾತನಾಡಬಹುದೇ?
ನಾನು ವೇದದ ಕೆಲವು ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದಾಗ ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರ ನಡುವೆ ಸಂಬಂಧ ಹೇಗಿರಬೇಕು, ಎಷ್ಟು ಮಧುರವಾಗಿರಬೇಕು, ಪರಸ್ಪರ ಅರಿತು ಹೇಗೆ ಸುಖ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು, ಮುಂತಾಗಿ ಬಹಳಷ್ಟು ವಿವರಗಳು ಲಭಿಸುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು ವೇದ ಮಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಇನ್ನೂ,ಬಿದ್ದಿಲ್ಲ. 
ಸ್ವಲ್ಪ ವಾಸ್ತವ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸೋಣ. ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಅವರಲ್ಲಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಿಂತನೆ, ಮಾನಸಿಕ ಸಮಸ್ಥಿತಿ,ಮಧುರ ವಾತಾವರಣವು ಏಕಾಂಗಿತನದಲ್ಲಿ ಉಳಿದೀತೇ? ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿ ನೋಡಿ. ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರು ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಜಗಳವನ್ನೂ ಮಾಡಬಹುದು.ಆದರೆ ಒಂದು ಗಾದೆ ಇದೆ…“ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಜಗಳ ಉಂಡು ಮಲಗುವ ತನಕ” ಅಂತಾ.ಕೆಲವರು ಅದನ್ನು ಸುಳ್ಳುಮಾಡಲು ಹಟತೊಡಲೂ ಬಹುದು. ಎಷ್ಟು ದಿನ ಹಟ ಮಾಡಿಯಾರು?! ಅಂತೂ ಯಾವ ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೇಗಿರಬೇಕೋ ಹಾಗಿರಬೇಕು, ಎನ್ನುವುದು ಧರ್ಮ, ಅದರ ಹೊರತಾಗಿ ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರು ಸಂತಾನ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಪತಿ ಪತ್ನಿಯರಂತಿರಬೇಕು.ಒಮ್ಮೆ ಅದು ಈಡೇರಿದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮಗು ಬೇಕೆನಿಸುವ ತನಕ ರೆಸ್ಟ್. ಮೂವತ್ತಕ್ಕೆ ಮೂರು ಮಕ್ಕಳಾಗಿದ್ದರೆ ಆಮೇಲೆ ಸಾಯುವ ತನಕ ಸಂಪೂರ್ಣ ರೆಸ್ಟ್. ಏನಂತೀರಾ?

ಹೀಗೊಂದು ಪುಟ್ಟ    ಚರ್ಚೆ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ನಡೆದಾಗ ಮಿತ್ರರಾದ ಶ್ರೀ ಸದ್ಯೋಜಾತ ಭಟ್ಟ, ಹೆಚ್.ಎಸ್.ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ, ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗ್ಡೆ,ಶ್ರೀಜಗದೀಶ್ ಮುಂತಾದ ಮಿತ್ರರು ನನ್ನ ವಾದ ಒಪ್ಪಿದರು.

ವೇದಾಧ್ಯಾಯೀ ಶ್ರೀ ಸುಧಾಕರಶರ್ಮರು  ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳ್ತಾರೆ? ಅಂತಾ ಅವರನ್ನು  ಕೇಳಿದೆ.ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಈ ಕೆಳಗಿದೆ.

ಪ್ರಿಯ ಶ್ರೀಧರ್,

 ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮೇಲ್ ತಡವಾಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ತಡವಾಗಿ ಈ ಉತ್ತರ.

ಕ್ರಮಸಂನ್ಯಾಸವನ್ನು (ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ, ಗೃಹಸ್ಥ, ವಾನಪ್ರಸ್ಥ ನಂತರ ಸಂನ್ಯಾಸ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು) ಸ್ವೀಕರಿಸಿದವರು ಮಾತ್ರ ಗೃಹಸ್ಥಾಶ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವ ಅಧಿಕಾರ ಪಡೆದಿರುತ್ತಾರಯೇ ಹೊರತು ಉಳಿದ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳು ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುವ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುವ ಬದಲು ಸುಮ್ಮನಿರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ನಿಶ್ಚಿತ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಂತಾನಾಪೇಕ್ಷೆ ಮೇಲೆದ್ದುಬರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ, ಕೇವಲ ಶಾರೀರಿಕ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಜೀವಿಸುವ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಆ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ಶಾರೀರಿಕ, ಮಾನಸಿಕ, ಬೌದ್ಧಿಕ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಾನವನಿಗೆ ಅದೇ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದು ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆ.ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಪತಿ-ಪತ್ನಿ ಸಂಬಂಧ ಒಂದು ಪವಿತ್ರವಾದ ಸ್ನೇಹಸಂಬಂಧ. ಈ ಸಂಬಂಧದ ಉದ್ದೇಶ ಎರಡು, ಒಂದು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾಮಶಾಂತಿ. ಋತುವಿನ ನಿರ್ಬಂಧವಿಲ್ಲದೆ ಸಹವಾಸವನ್ನು ಬಯಸುವುದು ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿದೆ. ಗರ್ಭಿಣಿಗೂ ಪತಿಯ ಸಹವಾಸದ ಅಪೇಕ್ಷೆಯುಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಮಾತುಗಳು ಅವಾಸ್ತವಿಕವೆನಿಸುತ್ತದೆ.

ನೀವೆಂದಂತೆ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಪತಿ-ಪತ್ನಿ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತುಂಬ ಗೌರವಾದರಗಳಿಂದ ಗುರುತಿಸಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ನಡೆಯಬೇಕಾದ್ದು "ಸಂಭೋಗ", ಅರ್ಥಾತ್, ಇಬ್ಬರ ಇಚ್ಛಾಪೂರ್ವಕವಾದ ಸಹಭಾಗಿತ್ವದಿಂದ ನಡೆಯುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳು. ಆ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಯಾವುದೇ ಆದರೂ ದೋಷವಿಲ್ಲ. ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಒಮ್ಮತದ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ವಿಚಾರಚಲ್ಲಿ ಮಡಿ-ಮೈಲಿಗೆ, ಸಭ್ಯ-ಅಸಭ್ಯಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಇಬ್ಬರ ಎಲ್ಲ ವಿಧ ಆರೋಗ್ಯರಕ್ಷಣೆಯ ವಿಚಾರವಿದೆಯಷ್ಟೆ. ಸ್ವ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಪತಿ-ಪತ್ನಿ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ದೂರವಿದ್ದರೆ ಅದು ಅವರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ.