ಮೊಂಡು ಬುದ್ಧಿಯವರು

ಚುರುಕು ಬುದ್ಧಿಯವರು
ಮೊನಚು ಅಂಬಿನಂತೆ;
ತುಸು ಸೋಂಕಿದರೂ
ನೇರ ಒಳ ಹೊಗುವರು.

ಮೊಂಡ ಬುದ್ಧಿಯವರೋ
ಬೀರಿದ ಕಲ್ಲಿನಂತೆ;
ಎಷ್ಟು ತಗುಲಿದರೂ
ಹೊರಗೇ ಉಳಿವರು!


ಸಂಸ್ಕೃತ ಮೂಲ (ಶಿಶುಪಾಲವಧ , ೨-೭೮) :

ಸ್ಪೃಶಂತಿ ಶರವತ್ತೀಕ್ಷ್ಣಾಃ ಸ್ತೋಕಮಂತರ್ವಿಶಂತಿ ಚ |
ಬಹುಸ್ಪೃಶಾSಪಿ ಸ್ಥೂಲೇನ ಸ್ಥೀಯತೇ ಬಹಿರಶ್ಮವತ್ ||

-ಹಂಸಾನಂದಿ