Ivaru
ಕವನ
EªÀgÀÄ
EªÀgÀÄ ªÁ¢UÀ¼Éà ºÉÆgÀvÀÄ ¥ÀæªÁ¢UÀ¼À®è.
C£ÀÄ-£Á¬ÄUÀ¼Éà ºÉÆgÀvÀÄ, C£ÀÄAiÀiÁ¬ÄUÀ¼À®è.
¸ÀªÀÄAiÀÄ ¸ÁzsÀPÀgÀÄ ªÀiÁvÀæªÀ®è,
JµÉÆÖà ¸À® «ÄÃgï ¸ÁzsÀPÀgÀÆ DUÀ§®ègÀÄ,
vÁPÀvÀÄÛ E¢ÝzÀÝgÉ C£ÁåAiÀÄUÀ¼À «gÀÄzÀÞ zÀé¤ JvÀÄÛwÛzÀÝgÀÄ,
¸ÀvÁåUÀæºÀzÀ C¸ÀÛç »rzÀÄ PÀqÉAiÀÄ vÀ£ÀPÀ ºÉÆÃgÁqÀÄwÛzÀÝgÀÄ.
UÀÄdgÁw£À°è PÉÆêÀÄÄ zÀ¼ÀÄîj ºÀwÛPÉÆAqÁUÀ,
¨sÀÆ¥Á°£À°è «µÁ¤®PÉ ªÀÄÄUÀÝgÀħ°AiÀiÁzÁUÀ,
¨sÀAiÉÆÃvÁàzÀPÀgÀÄ ¨ÁA§ÄUÀ¼À J¸ÉzÀÄ ªÀiÁgÀt ºÉÆêÀÄ £ÀqɹzÁUÀ,
EªÀgÀÄ ªÀiÁrzÉÝãÀÄ? D±ÀæªÀÄzÀ PÉëêÀÄ vÁtzÀ°è ¨sÀd£É.
PÉÆêÀÄÄ zÀ¼ÀÄîjAiÀÄ ªÀĺÁeÁé¯ÉAiÀÄ ªÀÄzÉå
D ¨ÉvÀÛ¯É JzÉAiÀÄ ¥sÀQÃgÀ ¤±ÀåAPɬÄAzÀ PÉÊ ªÀÄÄVzÀÄ £ÀqÉ¢zÀÝ
avÀæ ªÀÄ£ÀzÀ°è ªÀÄvÉÛ ªÀÄvÉÛ ªÀÄÆr ¦Ãr¹zÀgÀÆ
C¢üPÁgÀ, CAvÀ¸ÀÄÛ, C£ÀÄzÁ£À, ¦AZÀtÂ, ¸ÀªÀ®vÀÄÛUÀ½UÉ
ªÀiÁjPÉÆAqÀ, ¸ÀvÀåzÀ ¨É£ÀÄß ªÀÄÆ¼É ¨ÁVzÀªÀjUÉ, vÉÆqÉ £ÀqÀÄPÀ.
¨ÉÆZÀÄÑ ¨Á¬ÄAiÀÄ° UÁA¢ü ºÉ¸ÀgÀ ZÀ¥Ààj¸ÀÄvÁÛ
¨sÀæµÁÖZÁgÀzÀ ªÉÆmÉÖ ªÉÄÃ¯É PÁªÀÅ PÀĽvÀ
gÉPÉÌ PÀ¼ÉzÀÄPÉÆAqÀ ¥ÀQëUÀ¼ÀÄ.
[CuÁÚ ºÀeÁgÉAiÀĪÀgÀÄ ¨sÀæµÁÖZÁgÀzÀ «gÀÄzÀÞ G¥ÀªÁ¸À ¸ÀvÁåUÀæºÀªÀ£ÀÄß
ªÀiÁr, EªÀjUÉ ªÀiÁ£À vÀA¢zÁÝgÉ.]