ಅಕ್ಷರದ ಮರಣ

ಗುರುವ ಎದೆಯಿಂದ
ಜಾರಿ ಬಿದ್ದ ಅಕ್ಷರವೊಂದು,
ಹತ್ತಾಗಿ, ನೂರಾಗಿ, ಸಾವಿರವಾಗಿ 
ಬಾಯ್ತೆರೆದು ಕಾಯುವ 
ಶಿಷ್ಯರ ಎದೆಯೊಳಗೆ 
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು 
ಮನನದ ಪೋಷಕಾಂಶ ಹೀರಿ 
ತಲೆಯೆತ್ತಿ ಗಿಡವಾಗಿ
ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು,

ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ,,,
ಗುರುವನ್ನೇ ಮರೆತು 
ಗುರಿಯ ಕಡೆಗೆ,
ಬೆಳಕಿನ ರಂದ್ರದಲಿ ಹಾರಿ. 
ಕಲಿತ ನೆಲದ ಋಣವ 
ಕಡೆಗಣಿಸಿ 
ಯಾವುದೋ ದೇಶದಲಿ 
ಫಲವ ನೀಡಿ,
ಕೊನೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿ,

ಮರಣವಪ್ಪುವುದು,,,,

-- ಜೀ ಕೇ ನ