ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

ಕವನ

ಇರುಳಿನ ಮುಸುಕು ಈ ಕರಾಳ ಶತಮಾನಗಳ ನೆತ್ತಿಯಿಂದ ಬೀಳಿದಾಗ,

ವೇದನೆಯ ಮೇಘಗಳು ಕರಗಿ ಮತ್ತು ಹದುಳ ಸಾಗರವು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದಾಗ,

ಆಕಾಶವು ಪಳಗಿರದೆ ನೃತ್ಯಿಸಿದಾಗ, ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯು ಹಾಡಿದಾಗ,

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

 

ಸಾವುಗಳನು ಸಹಿಸುವ ಯುಗ-ಯುಗಗಳಿಗಾಗಿ, ನಾವು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಾತಃ,

ನಂಜಿನ ಕರಡು ಗುಟುಕಿಸುವ ನಾವು, ಯಾವ ಅಮೃತಗಾಗಿ ತವಕಿಸುವ ಪ್ರಾತಃ,

ಆ ಹಸಿದ ಬಾಯಾರಿದ ಅಮ್ತರಾತ್ಮಗಳಿಗೊಂದು ದಿನ ಕರುಣತೆ ಪ್ರಧಾನಿಸುವುದು,

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

 

ಈ ನಾಳು ನಮ್ಮ ನಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೌಲ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ,

ಆವೆಮಣ್ಣಿಗೂ ಬೆಲೆ ಬಂದರು, ಮಾನವತ್ವ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಕಳೆಯುದು ;

ಕೃತಕ ನಾಣ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಘನತೆ ತೂಕವಾಗದಿದ್ದಾಗ,

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

 

ಪದಾತಿಗಳ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯು ಮಾರಾಟವಾಗದಿದ್ದಾಗ,

ಪ್ರೀತಿ ಜಜ್ಜಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಗೌರವಗಳು ಹರಾಜುಗೊಳ್ಳದಿದ್ದಾಗ;

ತನ್ನ ನಿರ್ಲಜ್ಜ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಈ ಜಗತ್ತು ನಾಚಿಕೆಯಾಗುವಾಗ,

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

 

ನಿಸ್ಸಹಾಯಕ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯವು ಹಾಳು ಬೀದಿಗಳ ಧೂಳನ್ನು ತಿನ್ನದಿರುವಾಗ;

ಕೃತ್ರಿಮವರಿಯದ ಯುವಕರು ಕಶ್ಮಲ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡದಿರುವಾಗ;

ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವವರಿಗೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ದಂಡಿಸದಿದ್ದಾಗ;

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

 

ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಅನಶನದ ಅಗ್ನಿಯಿಂದ ದಹಿಸಲ್ಪಡದಿರುವಾಗ;

ಕುಚಗಳ ಸುಡುಹ ನರಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಸೆ ಬಯಕೆಗಳು ಕಬಳಿಸದಿದ್ದಾಗ;

ನರಕಕ್ಕಿಂತ ಕಶ್ಮಲ ಈ ಪ್ರಪಂಚವು ಸ್ವರ್ಗವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದ್ದಾಗ;

ಆ ಉಷಃಕಾಲ ಉದಯಿಸುವುದು, ಯಾವಾಗಲಾದರೂ!

* * * * *

ಉರ್ದು ಮೂಲ   : ಸಾಹಿರ್ ಲುಧಿಯಾನವಿ

ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ          : ಶಿಕ್ರಾನ್ ಶರ್ಫುದ್ದೀನ್ ಎಂ, ಮಂಗಳೂರು

ಆಕಾರ ಗ್ರಂಥ  : ಗಾತಾ ಜಾ ಎ ಬಂಜಾರ.

ನವ ದೆಹಲಿ: ಪಂಜಾಬಿ ಪುಸ್ತಕ್ ಭಂಡಾರ್, 1964. 

 

ಚಿತ್ರ್