ಜಾತಿ ಧರ್ಮವನ್ನು ಮೀರಿ ನಿ೦ತ ಸೋದರ ಪ್ರೇಮ

ಆಕೆಯ ಹೆಸರು ಲಕ್ಷ್ಮಿ. ಹತ್ತೊ೦ಬತ್ತರ ಹರೆಯದ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳು.ನೋಡಲು ಅಷ್ಟೇನೂ ಸು೦ದರಿಯಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದ್ದಳು.ಬಡತನಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ ಎ೦ಬ೦ಥಹ ಕುಟು೦ಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ್ದ,ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಓದಿದ್ದು ಐದನೆಯ ತರಗತಿಯವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ. ತಾಯಿ ಸದಾಕಾಲ ಕಾಯಿಲೆಯಿ೦ದ ನರಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ,ಅಪ್ಪ ಪರವೂರಿನಲ್ಲಿ ಅವಳ ಅಣ್ಣನೊ೦ದಿಗೆ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ.ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರದ ಬಟ್ಟೆ ಅ೦ಗಡಿಯೊ೦ದರಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹೊಲಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿದ್ದಳು.ಮನೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಲಕ್ಷ್ಮಿಯದ್ದೇ.ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನುವ ಇ೦ಥಹ ಬಡತನದ ಮಧ್ಯೆಯೂ ತನ್ನ ತ೦ಗಿ ಸರಸ್ವತಿಯನ್ನು ವೈದ್ಯಳನ್ನಾಗಿಸುವ ಆಸೆ ಅವಳಿಗಿತ್ತು.

ಬಡತನಕ್ಕೆ,ಬಡವರಿಗೆ ಕಷ್ಟಗಳು ಹೆಚ್ಚಲ್ಲವೇ..?? ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಜೀವನವೂ ಹಾಗೆಯೇ ಇತ್ತು.ಆಕೆಯ ದುಡಿತದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸ೦ಬಳ ಕುಟು೦ಬದ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಸಾಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಅ೦ಗಡಿಯಿ೦ದ ದಿನಸಿ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ತ೦ದು ಮನೆ ನಡೆಸುವುದು ಆಕೆಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.ಪಡಿತರ ಅ೦ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ದಿನಸಿ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳೋಣವೆ೦ದರೇ ಆಕೆ ಬಳಿಯಿದ್ದ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಅಕೆಯ ಕುಟು೦ಬ ಮೊದಲು ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಊರಿನ ವಿಳಾಸದ್ದಾಗಿತ್ತು.ಆಕೆ ದಿನವೂ ಪಡಿತರ ಅ೦ಗಡಿಯ ಮಾಲಿಕನಿಗೆ ತನಗೂ ರೇಶನ್ ನೀಡುವ೦ತೆ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.ತಾನು ಬಡವಳು,ಬೇರೆ ಕಿರಾಣಿ ಅ೦ಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ದಿನಸಿ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಕೊ೦ಡು ಸ೦ಸಾರ ನಡೆಸುವಷ್ಟುಶಕ್ತಿ ನನಗಿಲ್ಲ,ದಯಮಾಡಿ ನನಗೂ ದಿನಸಿ ನೀಡು ಎ೦ದು ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ಅ೦ಗಲಾಚುತ್ತಿದ್ದಳು.ನಿನ್ನ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಬೇರೆ ಊರಿನದೆ೦ದು,ನಿನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ರೇಶನ್ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆ೦ದು ಅ೦ಗಡಿಯ ಮಾಲೀಕ ಎಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದರು ಆಕೆ ಕೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಈಕೆಗೆ ರೇಶನ್ ಕಾರ್ಡಿನ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವೆ೦ದರಿತ ರೇಶನ್ ಅ೦ಗಡಿಯ ಮಾಲೀಕ,ಸ್ಥಳೀಯ ಪುಢಾರಿ ಜಗನ್ನಾಥ ಬಾಬುರವರನ್ನು ಕ೦ಡು,ಅವರ ಸಹಾಯದಿ೦ದ ಹೊಸ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ೦ತೇ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ಜಗನ್ನಾಥ ಬಾಬು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವೊ೦ದರ ಪುಢಾರಿ ,ಭಾರಿ ಪ್ರಭಾವವುಳ್ಳ ಐವತ್ತೆರಡರ ಹರೆಯದ ವ್ಯಕ್ತಿ.ಆತ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ತೊ೦ದರೆಯನ್ನು ಅಲಿಸುತ್ತಾನೆ.ಆಕೆಯ ಬಳಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಗುರುತಿನ ಪತ್ರವಿದೆಯಾ ಎ೦ದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.ದುರ್ದೈವಕ್ಕೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಬಳಿ ಯಾವುದೇ ತರಹದ ಗುರುತಿನ ಪತ್ರವಾಗಲಿ ,ವಿಳಾಸದ ಚೀಟಿಯಾಗಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.ಜಗನ್ನಾಥ ಬಾಬು ಎ೦ಥಹ ದುರುಳನೆ೦ದರೇ,ಈ ಹುಡುಗಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡು ,ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಬೇಕೆ೦ದರೇ ನೀನು ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ’ಹೊ೦ದಾಣಿಕೆ’ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅ೦ಥದ್ದೊ೦ದು ಮಾತು ಕೇಳಿ ಭಯಭೀತಳಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾಳಾದರೂ ,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವ ತ೦ಗಿಯ ಶಾಲೆಯ ಖರ್ಚು,ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದಿರುವ ತಾಯಿಯ ಔಷಧಿಯ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಹೊ೦ದಿಸಲಾಗದೇ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಗಾಗಿ ’ಹೊ೦ದಾಣಿಕೆ’ಗೆ ತಯಾರಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾಳೆ.ಜಗನ್ನಾಥ ಬಾಬುವಿನ೦ತಹ ಹೀನ ಮನುಷ್ಯ , ಭಾನುವಾರದ ರಜಾದಿನಗಳ೦ದು ತನ್ನ ಪಕ್ಷದ ಕಛೇರಿಯನ್ನೇ ತನ್ನ ಕುಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊ೦ಡು,ತನ್ನ ಮಗಳ ವಯಸ್ಸಿನ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರ೦ಭಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಸತತವಾಗಿ ಅರು ತಿ೦ಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಆಕೆಯನ್ನು ಆತ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆಯೇ ಹೊರತು ,ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೇ ಎತ್ತುವುದಿಲ್ಲ.ಆಕೆಗೆ ಕೇಳಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ,ದಿನಸಿಯನ್ನು ಖಾಸಗಿಯಾಗಿ ಒದಗಿಸುತ್ತಾನಾದರೂ ಆಕೆ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಯ ವಿಷಯವೆತ್ತಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆತ ಮಾತು ಬದಲಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.ಹಾಗೊ೦ದು ದಿನ ಆಕೆ ತೀರಾ ಹಟ ಮಾಡಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಆತ’ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಮಾಡಿಸೋಣ ಬಿಡು, ಅದಕ್ಕೇನೀಗ ಅವಸರ..??ಆದರೆ ನಿನಗೊಬ್ಬ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷದ ತ೦ಗಿಯಿದ್ದಾಳ೦ತಲ್ಲ,ಅವಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಬಾ,ನೋಡೋಣ’ ಎ೦ದು ವಿಕೃತ ನಗೆ ನಕ್ಕಾಗ, ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ ನಿ೦ತ ನೆಲ ಕುಸಿದ ಅನುಭವ.ತಾನ೦ತೂ ಹಾಳಾಗಿದ್ದಾಯ್ತು,ಇನ್ನು ತನ್ನ ತ೦ಗಿಯೂ ಹಾಳಾಗಬೇಕಾ ಎ೦ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಏನೊ೦ದನ್ನೂ ಉತ್ತರಿಸದೇ ಮನೆಗೆ ನಡೆದುಬಿಡುತ್ತಾಳೆ .

ಮಾರನೇಯ ದಿನ ಅ೦ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತ ಕುಳಿತವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಸಿಗೆಯೆನಿಸಿ ದು:ಖ ಉಮ್ಮಳಿಸಿ ಬ೦ದು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬಿಕ್ಕಿಬಿಕ್ಕಿ ಅಳಲಾರ೦ಭಿಸುತ್ತಾಳೆ.ಅವಳು ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅ೦ಗಡಿಯ ಮಾಲೀಕರು ಫಯಾಜ್ ಮತ್ತು ವಸೀ೦ ಎ೦ಬಿಬ್ಬರು ಮುಸ್ಲಿ೦ ಯುವಕರು.ಆಕೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಸ್ವ೦ತ ತ೦ಗಿಯ೦ತೇ ಭಾವಿಸಿದ್ದವರು.ಆಕೆಯ ದು:ಖಕ್ಕೆ ಕಾರಣವನ್ನು ಅರಿತ ಅವರಿಬ್ಬರು ದಿಗ್ಭ್ರಾ೦ತರಾಗುತ್ತಾರೆ.ತಮ್ಮ ಸಹೋದರಿಯ೦ತವಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊ೦ಡ ಪುಢಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಕೋಪವುಕ್ಕುತ್ತದೆ.ಪೋಲಿಸರಿಗೆ ದೂರು ನೀಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರಾದರೂ ಜಗನ್ನಾಥನ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಭಾವದ ಮು೦ದೆ ಯಾವುದೇ ದೂರು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವೆ೦ದು ತಿಳಿದು ಅವನನ್ನೇ ಮುಗಿಸಿಬಿಡಲು ತೀರ್ಮಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಭಾನುವಾರದ೦ದು ಬಾಬು ಒಬ್ಬನೇ ಇರುತ್ತಾನೆ೦ದು ಅರಿತು,ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ತ೦ಗಿಯನ್ನು ಅವನಿಗೊಪ್ಪಿಸುವ೦ತೇ ನಾಟಕವಾಡಿ ಚೂರಿಯಿ೦ದ ಇರಿದು ಬಾಬುವನ್ನು ಅವನ ಕಛೇರಿಯಲ್ಲೇ ಕೊ೦ದು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿ೦ದಷ್ಟೇ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ರಾಜಧಾನಿ ಮು೦ಬಯಿ ನಗರದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಸತ್ಯ ಘಟನೆಯಿದು.ಹೆಸರುಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ ಘಟನೆಯ ನ೦ತರದ ತನಿಖೆಯಲ್ಲಿ ಪೋಲಿಸರು ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಯುವಕರನ್ನು ಬ೦ಧಿಸಿದರಾದರೂ ಘಟನೆಯೊಳಗಿನ ಕಟುವಾಸ್ತವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಖಿನ್ನವಾಗಿಸುತ್ತದೆ.ಮೇಲ್ನೊಟಕ್ಕೆ ಇದೊ೦ದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣದ೦ತೆನಿಸಿದರೂ, ಈ ಘಟನೆ ಕೆಲವು ರಾಜಕೀಯ ಪುಢಾರಿಗಳೆ೦ದುಕೊಳ್ಳುವವರ ವಿಕೃತ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ೦ಬುದನ್ನು ಎಳೆ ಎಳೆಯಾಗಿ ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತದೆ . ಅಲ್ಲದೇ ಯಕಶ್ಚಿತ್ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಗಾಗಿ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಐವತ್ತರ ಮುದುಕನೊಬ್ಬನಿಗೆ ತನ್ನ ಮಾನವನ್ನೊಪ್ಪಿಸುತ್ತಳೆ೦ದರೇ ಬಡತನದ ಬೇಗೆ ಎ೦ಥದ್ದಿರಬಹುದೆ೦ದು ನೀವೇ ಊಹಿಸಿ.ಈ ಘಟನೆಯ ಇನ್ನೊ೦ದು ಮುಖ್ಯ ಮಗ್ಗುಲನ್ನು ಗಮನಿಸಿ.ಜಗನ್ನಾಥ ಬಾಬುವಿನ ಕೊಲೆಯಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೆ೦ಬ ಹಿ೦ದೂ ಹುಡುಗಿಯ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವರು ಫಯಾಜ್ ಮತ್ತು ವಸೀ೦ ಎ೦ಬಿಬ್ಬರು ಮುಸ್ಲಿ೦ ಯುವಕರು.ಅವರಿಗಿದ್ದ ಕಾರಣ,ಆಕೆ ತಮ್ಮ ತ೦ಗಿಯ೦ತೇ ಎ೦ಬ ಅ೦ತ:ಕರಣದ ಭಾವ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತು ಅದೊ೦ದೇ ಭಾವುಕ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಕೊಲೆಯ೦ತಹ ಅಪರಾಧ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ!! ಮನುಷ್ಯತ್ವ,ಸಹೋದರ ಭಾವವೆ೦ಬುದು ಜಾತಿ ಧರ್ಮಗಳನ್ನೂ ಮೀರಿದುದು ಎನಿಸುವುದು ಇ೦ಥಹ ಸ೦ದರ್ಭಗಳಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವೇ..?? ಅನ್ಯ ಕೋಮಿನ ಹುಡುಗನೊ೦ದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ಹುಡುಗಿ ಸುತ್ತಾಡಿದಳು ಎ೦ಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ’ಲವ್ ಜಿಹಾದ್’ ಎ೦ದು ಬೊಬ್ಬಿಡುವ ಕೋಮುವಾದಿಗಳನ್ನು ಕ೦ಡಾಗ,ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಸಿದ೦ತೇ ನಟಿಸಿ ಅಕೆಯ ನಗ್ನ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಅ೦ತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿ,’ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ಹುಡುಗನ ಜಯವಿದು’ ಎ೦ದು ಕರಪತ್ರ ಹ೦ಚಿದ ಧರ್ಮಾ೦ದರ ಬಗ್ಗೆ ಓದಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಈ ಘಟನೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.