ಸ್ಟೇಟಸ್ ಕತೆಗಳು (ಭಾಗ ೮೩೫)- ಅನಾಮಿಕ

ದುಡಿಯುವಿಕೆ ಆರಂಭವಾಗಿ ವರ್ಷಗಳು ತುಂಬಾ ದಾಟಿದ್ರು ಕೂಡ ಆತನ ಅನ್ನದ ತಟ್ಟೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ತುಂಬಲೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಅರ್ಧ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ದಿನವೂ ತನ್ನ ಅನ್ನದ ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ತನ್ನನ್ನ ನಂಬಿದವರು ತನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಬದುಕುತ್ತಿರುವವರೆಲ್ಲರೂ ಖುಷಿಯಿಂದ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದಿರಬೇಕೆಂದಷ್ಟೇ ಆತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಆತನಿಂದ ಉಪಯೋಗ ಪಡೆದುಕೊಂಡವರು ಎಲ್ಲರೂ ಆತನನ್ನ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ತಾವೆಲ್ಲರೂ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳನ್ನು ಇರುತ ಅಂತಸ್ತುಗಳನ್ನ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬದುಕಿನ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಕಂಡವರು. ಕನಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಬ್ಬರಿಗೂ ಯೋಚನೆಗಳೇ ಇಲ್ಲ ಅದಲ್ಲದೆ ಅವರ್ಯಾರು ಅವನಿಗೂ ಒಂದು ಕನಸಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯೋಚಿಸಲು ಇಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅನಾಮಿಕನೊಬ್ಬ ಅನಾಮಿಕನಾಗಿಯೇ ಬದುಕಿ ಅನಾಮಿಕನಾಗಿಯೇ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಈಗ ಆತ ಊರಿನ ಯಾವ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಸಾವನಿಗೆ ದಿನಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೋ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಯಾಕೆಂದರೆ ಯಾರು ಕೂಡ ಆತನನ್ನ ತಮ್ಮೊಳಗೊಬ್ಬ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿರಲೇ ಇಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅನಾಮಿಕನೊಬ್ಬ ಅನಾಮಿಕನಾಗಿಯೇ ಮಾಯವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟ.

-ಧೀರಜ್ ಬೆಳ್ಳಾರೆ

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ