ಸ್ನೇಹ
ಕವನ
ಸುಡುಬೇಸಗೆಯ
ನಡುಹಗಲಲಿ
ಹಾಯೆನಿಸುವ ತಂಗಾಳಿ
ತಂಪೆರೆವ ಜೀವಜಲ.
ಗಾಢಾಂಧಕಾರದ
ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಯಲಿ
ದಿಕ್ಸೂಚಿ ನಕ್ಷತ್ರ
ಬೆಳಕಿನ ದಾರಿದೀವಿಗೆ.
ಕವಲೊಡೆದ ದಾರಿಯಲಿ
ನೆರವೀಯುವ ಕೈಮರ
ಜೀವಕೊಲಿದು ಬಂದ
ದೈವದತ್ತ ವರ.
ಜೀವ ಜೀವರ ನಡುವೆ
ತುಂಬಿ ಬರಲಿ ಸ್ನೇಹಭಾವವು
ಮೈತ್ರಿ ಸವಿಯನುಂಡು
ಪಕ್ವಗೊಳಲಿ ಜೀವವು.
ಜಾತಿ ಲಿಂಗ ಭೇದವಿಲ್ಲ
ಕ್ರಿಷ್ಣ ಕುಚೇಲ ಅಂತರವಿಲ್ಲ
ಎಲ್ಲ ಬಂಧಕು ಮಿಗಿಲು
ಒಲಿದು ಒಂದಾದ ಸ್ನೇಹವು.
Comments
ಉ: ಸ್ನೇಹ
In reply to ಉ: ಸ್ನೇಹ by prasannakulkarni
ಉ: ಸ್ನೇಹ