ಕದೊಳ್ಳಿ

ನಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಊರು,

ಆಹಾ! ಅದೆಂಥ ಚೆಂದದ ಊರು!

ಹಸಿರು ಸುರಿಯುತಿಹುದು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲು ಕಾಡು,

ಮರೆಸುವುದು ಮೈ ಮನ ಬನಸಿರಿಯ ನಾಡು!

ಎತ್ತ ನೋಡಿದರತ್ತ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಕಾನು,

ಇಣುಕಿ ನೋಡಲು ರವಿ ತಿಣುಕಾಡುತಿಹನು!

ಬನಸಿರಿಯ ನಡುವಿಹುದು ನಮ್ಮ ಸುಂದರ ಗೂಡು,

ವನದೇವಿ ನಿತ್ಯ ಹಾಡುವಳಿಲ್ಲಿ ಹಾಡು!

ಪ್ರಕೃತಿ ನಿರ್ಮಿಸಿಹುದೊಂದೆತ್ತರದ ಗೋಡೆ ಮನೆಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ,

ಹಾದು ಹೋಗಿಹುದು ಚಂದದ ರಸ್ತೆ ಅದರಾಚೆಯಲ್ಲಿ.

ರಸ್ತೆಯಿಂದಾಚೆ ಇರುವುದೊಂದು ಎತ್ತರದ ಗುಡ್ಡ,

ಅದರ ಹೆಸರೆಂಥ ಚಂದ “ದೇವರಾಣೆ ಗುಡ್ಡ!”

ಹರಿಯುತಿಹುದು ಪುಟ್ಟದೊಂದು ತೊರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಕ,

ತುಂಬಿ ಹರಿದರೆ ಆಹಾ! ಅದೆಂಥ ಸೊಗಸೇ ಅಕ್ಕ!

ಚಿನ್ನಾಟವಾಡುತಿರೆ ನೀರಲ್ಲಿ ಪುಟಾಣಿ ಮೀನು,

ಮರೆಯುವೆನು ಇಹ – ಪರ, ಚಿಂತೆಯನು ನಾನು!

ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡಿಗಾಗಿ ತೊರೆದೆವೆಂತಹ ನಾಕ,

ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡೆವು ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ನಗರವೆಂಬ ನರಕ!

ನಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಊರು,

ಆಹಾ! ಅದೆಂಥ ಸುಂದರ ಊರು!