ದೆಹಲಿ ಅತ್ಯಾಚಾರ

  ಕಾಲೇಜು ಓದುವ ಒಂದು ಹುಡುಗಿಯ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ದೌರ್ಜನ್ಯವಲ್ಲ, ಇದು, ಇಡೀ ಮನುಷ್ಯತ್ವದ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ಅತ್ಯಾಚಾರ. ಈ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬನಿಗೆ, ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ಅತ್ಯುಗ್ರ ಶಿಕ್ಷೆಯೂ ಆಗಬಹುದು. ಇಂದಿನ ನೂರಾರು ಗೂಂಡಾಗಳಿಗದು ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಗಂಟೆ ಆಗುವುದೇ? ಸಂಸತ್ತೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಸರ‍್ವರೂ ತಾರ ಸ್ವರ‍್ಜದಲ್ಲಿ ಕೂಗಿದರು, ಅಪರಾಧಿಗಳನ್ನು ನೇಣೆತ್ತಿ, ಎಂದು. ಆದರೆ ಎಂದು? ನಾವು ಸಂವಹನ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಮುಂದುವರೆದಿದ್ದೇವೆ; ಸಣ್ಣ ಸಂಚಾರ ನಿಯಮೋಲ್ಲಂಘನೆಯನ್ನೂ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡುವ ಸಿಸಿಟಿವಿಗಳಿವೆ; ವೀಕ್ಷಕರ ವಿವರ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ, ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಪರಾಧಿಗಳ ಕರರಾರುವಾಕ್ಕು ಚಹರೆ ಬಿಡಿಸುವ ಪರಿಣಿತಿ ಸಿದ್ಧಿಸಿದೆ; ವೀಡಿಯೋ ಕಾನ್ಫೆರೆನಸಿಂಗ್ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಇಷ್ಟಾದರೂ ಓಬೀ (ಒಲ್ಡ್ ಬ್ರಿಟಿಷ್) ರಾಯನಕಾಲದ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಕಾಯ್ದೆಯೇ ವಿಚಾರಣಾ ಸಂಹಿತೆಗೆ ಆಧಾರ. ಅದರ ಸುಳು-ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆ-ಮೇಲಿನ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಿಗೂ ಅಪೀಲು ಹೋಗಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿದ್ದ ಸಾಕ್ಷಿ, ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯೇ ಆಗಿ, ಅಪರಾಧಿಗೆ ಸಂದೇಹದ ಪ್ರಯೋಜನವೂ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಡುತ್ತದೆ!
 ಹೆಣ್ಣಿನ ಮಾನ ಮುರಿಯುವ ಮೃಗಗಳನ್ನೂ, ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ತೆಗೆಯುವ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಮೂಢಾಧಮರನ್ನೂ, ನೇರವಾಗಿ ಸುಪ್ರಿಂ ಕೋರ್ಟ್ ವಿಚಾರಿಸಬೇಕು; ಎರಡು-ಮೂರುತಿಂಗಳೊಳಗೆ ಪ್ರಕರಣ ಆಖೈರಾಗಿ, ಅಪರಾಧಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಬೇಕು. ಆಗ ದುಷ್ಟರು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡಾರು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು, ಹೆಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕೆಡಿಸುವ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷದ ಯುವಕನನ್ನು ರಾಜಾರೋಷವಾಗಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿರಲು ಬಿಟ್ಟ, ಎಲ್ಲಾ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ ಒಟ್ಟಾಗಿ, ಅರವತ್ತರ ವಾರ್ಧಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ನೇಣೆತ್ತಿದರೆಷ್ಟು?ಬಿಟ್ಟರೆಷ್ಟು?