ಅಮೃತವರ್ಷಿಣಿ

ಒಂದು ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು,

ಪಟ-ಪಟನೆಂದು ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು ಸ್ವಾತಿ ಮಳೆ ಹನಿಯ ಮುತ್ತು.

ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ಬಾನ ಕಡೆ ನೋಡಿದಾಗ ಕಂಡಿತೆನಗೆ ಆ ಮೇಘಗಳೇ ಅತ್ತ ಹಾಗೆ,

ಆ ಮುತ್ತು ಹನಿಗಳ  ಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಾಯ್ತು ನನ್ನ ಈ ಕರಗಳಿಗೆ.

ಎಲ್ಲಾ  ಹನಿಗಳ ಹಿಡಿವಾಸೆ ಈ ಬೊಗಸೆಯಲಿ,

ಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಕುಣಿದಾಡುವ ಇಚ್ಛೆ ಮೂಡಿತು ಮನದಲಿ.

ವರುಷ ವರುಷವು ಬರುತಿಹಳು ಭುವಿಗೆ ಈ ವರ್ಷಧಾರೆ,

ಮದುವೆಯಾದ ಹೆಣ್ಮಗಳು ತವರಿಗೆ ಬಂದು ಹೋದ ಹಾಗೆ.

ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುವ ಸುಖ-ದುಃಖದಂತೆ,

ಒಮ್ಮೆ ಹನಿ ಹನಿಯಾಗಿ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಬಿರುಸಾಗಿ ಬರುವಳು ಈಕೆ "ಮೇಘಮಂದಾರದಂತೆ"

ಧರೆಗೆ ತಂಪನೀಯುತಾ, ಮನಕೆ ಮುದವ ನೀಡುತಾ, ಎಲ್ಲಾ ನದಿಗಳ ಜೀವಾಳಾಗಿ

ಬರುತಿರು  ನೀ  "ಮಂದಗಮನೆಯಾಗಿ"

ಹೊಸ ಚಿಗುರಿಗೆ, ಹೊಸ ಪೈರಿಗೆ, ಈ ಜೀವಕ್ಕೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ,

ಬರುತಿರು ಓ ಮಳೆಯೇ ಈ  ಇಳೆಗೆ,

"ಅಮೃತವರ್ಷಿಣಿಯಾಗಿ".