ಅಮ್ಮಾ.....
ಕವನ
jಮಾತು ಅರಿಯುವ ಮುನ್ನವೇ
ತುಟಿಗಳ ಮೇಲಿ0ದ ಉದುರಿದ
ಸ್ವಾತಿಯ ಮುತ್ತು- ಅಮ್ಮಾ
ಮಗುವಿನ ಮೊದಲ ಮಾತು.....
ಮಾತು ಕಲಿತರೂ, ಅರಿತರೂ,
ಬಲಿತರೂ, ಬದಲಾಗದ
ಅಚ್ಚುಳಿಯುವ ಅನನ್ಯ
ಮಮತೆಯ ಕಲ್ಪತರು- ಅಮ್ಮಾ...
ಧರಿತ್ರಿಯ ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದರೂ,
ಮುಸ್ಸ0ಜೆಯ ಶೂನ್ಯಭಾವ ದ್ರಷ್ಟಿಸಿದರೂ,
ಜೋಡಿ ನೆರಳು ಕವಲಾದರೂ
ಅನ0ತದಲ್ಲೊ0ದು ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆ- ಅಮ್ಮಾ....
ಬಲುದೂರ ಬ0ದರೂ ಸೆಳೆಯುವ,
ವಿಶಾಲ ಕುಬಾಹುವಿನ ಸ್ಪರ್ಶವಾದರೂ
ಅಸು ನೀಡುವ
ತರ್ಕವು ಸೊಲೋಪ್ಪಿದರೂ ಅಕ್ಕರೆಯಿ0ದ
ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವ ಯಶೋಗಾಥೆಯ ಜೀವನಾಡಿ- ಅಮ್ಮಾ
ಬರಿಯ ಮಾತಲ್ಲ, ಎನ್ನ ಹಡೆದವ್ವ........!!!