ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ...(ಕಥೆ)-ಭಾಗ-೨

ಬೈಕಿನ  ಕೀ ಚೈನನ್ನ  ಗಾಳೀಲಿ ಎಸೆದು ಕ್ಯಾಚ್   ಹಿಡೀತ  'ಕೂಲಾಗ್'  ಬರ್ತಿರೋ   'ಅವನನ್'  ನೋಡ್  ' ಅವಳ್ಗೆ'  ರೇಗ್  ಹೋಯ್ತು. ಬಾರದ ಕೋಪವನ್ನ ಮುಖದ  ಮೇಲೆ 'ಬಲವಂತವಾಗಿ'  ತೋರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾ , ಅವ್ನು  ಹತ್ತಿರ  ಬಂದು 'ಸ್ಸಾರೀ'  ಕಣೆ  ಅನ್ನುತ್ತ  'ಅವಳ' ಹತ್ತಿರ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ  ಬೆನ್ನ  ಮೇಲೆ   ಒಂದು  ಗುದ್ದು  ಹಾಕ್ತ  ಹೇಳಿದಳು

'ಲೋ ನೀ  ಈ   ಜನ್ಮದಲ್   ಸುಧಾರಿಸಲ್ವೇನೋ?  ಅಲ್ವೋ  ಇಲ್   ನಾ ಮುಕ್ಕಾಲ್   ಘಂಟೆಯಿಂದ  ನಿಂಗೆ  ಕಾಯ್ತಿದ್ರೆ, ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ  ಕೂಲಾಗ್   ಬರ್ತೀಯ?   ನಿನ್ನಜ್ಜಿ!!....

  ಮೇಲಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಒಮ್ಮೆ 'ಅವನತ್ತ' ನೋಡಿ  ಹೇಳಿದಳು- ನಾ ಹೇಳಲಿಲ್ಲವ? ಖಂಡಿತ ಅವೆರಡು ಡ್ರೆಸ್ ನಿಂಗೆ ಸೂಟ್ ಅಗ್ತವೆಂತ... 

 ತನ್ನ ಹೆಸರು ಮಾತ್ರದೊಂದಿಗೆ  'ಕೆಲವರ್ಗೆ' ಇಸ್ಟವಾಗದ , ಆದರೆ ಹಲವರ್ಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ  'ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು' ಎಂಬ ನಾಮದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ 'ಕಾಂಕ್ರೀಟು'!...ಮತ್ತು ಅದ್ನ 'ಅವನು-ಅವಳು' ಇದ್ವರ್ಗೂ ತಿಂದ ಉದಾಹರಣೆ ಇಲ್ಲ.. ಹಾಗಂತ ಇದು 'ಅಮ್ಮಂಗೆ' ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ್ದೇನಲ್ಲ, ಅವರೋ 'ಇವನ' ಬೆಳಗಿನ ಹಡಾವುಡಿಯಲ್ಲಿ  ತಾವೂ ಪಾಲುದಾರರಾಗಿ  'ಇವನ' ತಂದೆಗೆ ಕೊಡಬೇಕಿದ್ದ  ಆ ತಿಂಡಿಯನ್ನ , 'ಇವನ' ಬ್ಯಾಗಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು.. 

 ಸರೀ ಇನ್ನೇನ್ ತಾನೇ ಮಾಡೋಕಾಗ್ತೆ?

ಅದೇ ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ನಲ್ಲಿ  ಇಡ್ಲಿ-ವಡೆ-ಸಾಂಬಾರ್  ಭರ್ಜರಿಯಾಗ್ ತಿಂದು ಕಾಫೀ ಕುಡಿದು  ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟು ಲ್ಯಾಬ್ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದರು. 

ಈಗ ತಾನೆ ಶುರು ಆಗಿದೆ, ಹಾಜರಿ ತಗೊಳ್ತಾರೆ ಬೇಗ ಒಳಗೆ ಬನ್ನಿ..