ಆಕಸ್ಮಿಕ

ಆಕಸ್ಮಿಕ

ಕವನ

ಎಂದಿನಂತಿಹ ಪ್ರಖರ ಬೆಳಕು ಹರಡಿದ ಬೆಳಗು


ಎಂದಿನುತ್ಸಾಹದಿ ನಾ ಹೊರಟೆ ಹೊರಗೆ|


ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಗೂಡು ಬಿಟ್ಟು, ಜಗದ ಜನರೊಟ್ಟಿಗಿನ


ನಿತ್ಯ ಕಾಯಕ ಕರ್ಮ ಆಚರಿಸುವೆಡೆಗೆ||


 


ನಿತ್ಯ ಸಾಗುವ ಹಾದಿ ಎಂದಿನಂತಿರಲಿಲ್ಲ


ಅದೇಕೋ ವ್ಯಾಕುಲತೆ ಬಾಧಿಸುತಲಿತ್ತು|


ನಸುಕಿನ ಸೌಮ್ಯತೆಯ ಮಂದಾನಿಲ ಕೂಡ


ಮುದವ ನೀಡದೆ ತಾ ಬಾಡತೊಡಗಿತ್ತು||


 


ಚಿಂತೆಯ ಕತ್ತಲೆಯು ತಟ್ಟನೇ ಆವರಿಸಿ


ಖಿನ್ನತೆಯು ತಲೆಯೆತ್ತಿ ಸುತ್ತ ಶೋಧಿಸಿತು|


ಅಯ್ಯೋ ಎಂಬುದ್ಗಾರ ಖೇದದಿಂದಲೇ ಮೂಡಿ


ಎದುರಾದ ದೃಶ್ಯವದು ಮನವ ಕಲಕಿತ್ತು||


 


ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿಹ ವೃಕ್ಷ ಉರುಳಿ ಬಿದ್ದಿದೆ ಎದುರು


ಅನೀರೀಕ್ಷಿತ ಘಟನೆಯದು ಮನವ ತಟ್ಟಿತ್ತು|


ನೆರಳ ನೀಡುವ ದಾತ, ತಂಪನೀಯುವ ವೃಕ್ಷ


ನಶಿಸಿಹುದದೇಕೆಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡಿತ್ತು||


 


ಆಸರೆಯ ಗುಡಿಲೊಂದು ಕುಸಿದಂಥ ಅನುಭವ


ಮಹತ್ತಿನ ಭಾವವದು ಕಳೆದು ಕಾಡಿತ್ತು|


ಅನಾಥ ಪ್ರಜ್ಞೆಯದು ಮನದಲೆಲ್ಲೋ ಉದಿಸಿ


ಅಂತರಂಗದ ಅರ್ಥ ರಿಕ್ತವಾಗಿತ್ತು||


 


ಭಾರ ಹೃದಯದಿ ನಾನು ಭಾರಿ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹಾಕಿ


ಹೊಣೆಯ ನೊಗ ಎಳೆಯಲು ಮುಂದೆ ನಡೆದೆ|


ಶೂನ್ಯತೆಯ ಕಪ್ಪುಹೊಗೆ ಸುತ್ತ ಕವಿದಿದ್ದರೂ


ತಿಳಿಯಲಾರದ ಛಲದಿ ಧಾವಿಸುತಲಿರುವೆ||


 

ಚಿತ್ರ್

Comments