ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಕವನ
ದೇವರ ಸೃಷ್ಟಿಗೇ ಸಾವಿರುವಾಗ
ಅಮರ ಭಾಂದವ್ಯದ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆನಲ್ಲ ,
ನನಗೆಲ್ಲೋ ಭ್ರಮೆ.
ಮೋಡ ಕವಿದ ಸಂಜೆಯಲಿ
ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಕನಸಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಮಾಮರದೆದುರೇ,
ಮರೆತು ಬಿಡು ನನ್ನನ್ನು ಎಂದೆಯಲ್ಲ ಗೆಳತಿ,
ಗುಡುಗಿನ ಸದ್ದಿಗೆ ಒಡೆದದ್ದು
ಕನಸೋ, ಮನಸೋ, ಜೀವನವೋ...
ಏನೂ ತಿಳಿಯದಾಗಿದೆ.
ಕಣ್ಣೀರ ಮರೆಯಾಗಿಸಿದ ಪುಣ್ಯ
ಸುರಿದ ಮಳೆಹನಿಗಿದೆ.
ಕೆಸರ ರಸ್ತೆಯಲಿ ಮರಳಿ
ಹೊರಟವನ ಮೈಮನವೆಲ್ಲ ರಾಡಿ.
ಮೈ ಶುಚಿಯಾಗುವುದು ಮರಳಿ,
ತಿಳಿಯಾಗದೆಂದಿಗೂ ಮನಸಿನ ರಾಡಿ.
ಗೆಳತಿ,
ಕೈ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಯಬೇಕೆಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೆವಲ್ಲ
ಬದುಕೆಲ್ಲ.....
ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
Comments
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
In reply to ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ. by inchara123
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.
In reply to ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ. by csvchngr
ಉ: ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬೀದಿಯಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.