ಉನ್ಮತ್ತ ಸಾಗರ ( ಕವನ )
ಕವನ
ಉನ್ಮತ್ತ ಸಾಗರವೆ ಸೊಕ್ಕಿ ಗರ್ಜಿಸಬೇಡ
ಈ ಕ್ಷಣಕೆ ದೈವ ನಿನಗನುಕೂಲಿಯೆಂದು
ತೋರಬೇಡೆ ಪ್ರತಾಪ ಭುವಿಯನಾಕ್ರಮಿಸಿ
ಸ್ವಲ್ಪ ತಾಳು ದೈವ ಮುನಿಯಿತೊ
ಅದರ ಲಕ್ಮಣ ರೇಖೆಯನು ದಾಟಿ
ಒಂದಂಗುಲ ಕೂಡ ಮುನ್ನಡೆಯಲಾರೆ
ಗೆದ್ದ ಇಂಚಿಂಚು ಭೂಮಿಯನು
ಭುವಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುತ್ತ ಮರಳಿ ಹೋಗುವೆ
ಮತ್ತೆ ಮೂಲ ನೆಲೆಗೆ
ಸಾಗರವೆ ! ಉನ್ಮತ್ತವಾಗಬೇಡ
ವಿವೇಚನೆಯಿರಲಿ ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತೆ?
ನಿನಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿರುವುದೆ ಭೂಮಿಯಿಂದ
Comments
ಉ: ಉನ್ಮತ್ತ ಸಾಗರ ( ಕವನ )
In reply to ಉ: ಉನ್ಮತ್ತ ಸಾಗರ ( ಕವನ ) by swara kamath
ಉ: ಉನ್ಮತ್ತ ಸಾಗರ ( ಕವನ )