ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾ..

ಆಳವಾದ ಸಾಗರದಡಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದೆ ಜೀವನ

ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಾ ನಗುತಿರುವರು ನನ್ನ ಜನ

ಬಿಸಿರಕ್ತಕೆ ಕಾಯುತಿದೆ ಅಲ್ಲೊಂದು ಮನ

ತುಸು ಸಮಯ ಮಾತ್ರ ಇರುವುದೆನ್ನ ಪ್ರಾಣ..

ಎದೆಯೊಳಗೆ ನಿಲ್ಲದ ದುಗುಡ - ದುಮ್ಮಾನ

ತುಂಬಿದ ನೀರ ಉಕ್ಕಿಸಲು ಕಣ್ಣೀರ ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನ

ಏನೂ ಅರಿಯದ ಜೀವವೂ ನಕ್ಕಿತು ನೋಡಿ ನನ್ನ

ನನ್ನವರೇ ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾದಾಗ ಒಬ್ಬಂಟಿ ನಾ..

ಇನ್ನೇನೂ ಬೇಡವಾಗಿದೆ ಈ ಜೀವಕೆ

ಪ್ರಾಣಪಕ್ಷಿಯ ಹಾರಿಬಿಡಲು ಆದರೇಕೋ ಹೆದರಿಕೆ

ಬಿಗಿಯಾದ ಬಂಧನವಿತ್ತು ನನ್ನ ಮೌನಕ್ಕೆ

ಯೋಚನೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ

ಭಾವನೆಯ ಬೆಸುಗೆಯಲ್ಲಿ,

ಪುಳಕವಿತ್ತ ಪ್ರಾಣ ಹೆಣವಾಗಿ ತೇಲುತ್ತಿತ್ತು,

ಸಾಗರದಲೆಯ ಮೇಲಕ್ಕೆ..

-ಭಾರತಿ ಗೌಡ

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ