ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಸಾಗರದಲಿ.
ನನ್ನ ಆತ್ಮಬಂಧು....
ಬೆರಳ ತುದಿಯಿಲಿ ಮೋಬೈಲಿನ ಗುಂಡಿ ತಾಕಿದರೆ
ಸಿಗುವ ನಿನ್ನ ಧನಿಗೆ,....ನಿನ್ನೊಡನಾಟಕೆ..
ಕಾತರಿಸಿ...ಕನವರಿಸಿ...
ತವಕಿಸಿ,ತಡವರಿಸಿ...ನಿನ್ನ ಕರೆಯಲಾಗದೆ.
ನಿತ್ತರಿಕೊಳ್ಳಗದ ನಿನ್ನೊಡನಾಟದ ಬಯಕೆಗೆ...
ನನ್ನೆದೆಯೇ ಸಿಡಿದುಹೊಗುತ್ತಿರುವ ಭರಿಸಲಾಗದ ಭಾವದೊಂದಿಗೆ,
ಪ್ರತಿಕ್ಶಣವೂ ಯುಗವಾಗಿ...ಅಸಹನಿಯವಾಗಿ..
ಪ್ರತಿನಿಮಿಷಗಳು ಒಂದೊಂದು ಜನುಮಗಳಾಗಿ...
ಬರ್ಭರವಾಗಿ..
ಮತ್ತೆಂದೂ ನೀ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಹದೊಂದಿಗೆ
ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ನಿಂತುಹೋದ ನನ್ನ ಒಲವಿನ ಬಗೆಗೆ..
ನಿನಗೇನಾಯಿತೊ...ನಿನಗೇನನಿಸಿತೊ....
ನೀ ಹೇಗಿರುವೆಯೊ... ನನ್ನ ಮರೆತುಹೊಗುವೆಯೊ..
ಎಂಬ ನೂರಾರು ಆತಂಕಗಳ ನಡುವೆ,
ನಿದ್ರಿಸಲಾಗದೆ, ನಿರಾಹಾರಿಯಾಗಿ..
ಜಡವಾಗಿ...ಚೆತನವೇ ಇಲ್ಲದೆ..
ಬದುಕಿನ ಬಂಡಿ ನಿಂತೇ ಹೋಯಿತೇ..
ಎಂಬ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ನಿಟ್ಟುಸಿರುಗಳೊಂದಿಗೆ
ಒತ್ತರಿಸಿಬರುವ ದುಖಃದೊಂದಿಗೆ
ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಸಾಗರದಲಿ ಕರಗಿಹೊಗುತ್ತಿರುವೆ
ಹೇಳು ನೀ ಎಂದು ಕರೆವೆ......?