ಕವನ : ಪುಟ್ಟನ ನಾಯಿಮರಿ (ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ)

ಪುಟ್ಟನ ನಾಯಿಮರಿ

ನಾಯಿಯೊಂದು ಓಡಿಬಂದು
ಕಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಕೊಂಡು
ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಎದ್ದು ನೋಡಿ ಕೂಗ ತೊಡಗಿತು|

ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ
ಬಾಲಎಳೆದು ಕಿವಿಯ ಕಚ್ಚಿ
ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಸೇರಿ ಅದನು ಕಾಡತೊಡಗಲು|

ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಆಡುತಿದ್ದ
ಮುದ್ದು ಪುಟ್ಟ ಓಡಿಬಂದು
ಕಲ್ಲು ಎಸೆದು ಎಲ್ಲ ನಾಯ ದೂರ ಕಳಿಸಿದ|

ನಾಯಿಮರಿಯ ತಲೆಯ ಸವರಿ
ಎರಡು ಕೈಲಿ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು
ಮನೆಯದೆಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದೆ ಎಂದನು |

ತನ್ನ ಒಡೆಯ ತನ್ನ ತೊರೆದ
ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನೂಕಿ ಹೋದ
ಎಂದು ನುಡಿದು ಮರಿಯು ಕಣ್ಣ ನೀರ ಸುರಿಸಿತು|

ಕೊರಗ ಬೇಡ ಮರಿಯೆ ನಿನ್ನ
ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಓಯ್ವೆನೆಂದು
ಪುಟ್ಟ ಮರಿಯ ಕಣ್ಣ ನೀರ ತಾನು ಒರೆಸಿದ|

ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು
ನಾಯ ಕೊರಳಿಗೊಂದು ದಾರ ಕಟ್ಟಿ
ಮನೆಗೆ ಓಯ್ದು ಒಳಗೆ ಗಿಡದ ಬುಡಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿದ|

ಎಲ್ಲಿ ತಂದೆ ಇದನು ಮೊದಲು
ಹೊರಗೆ ಕಳಿಸು ಎಂದು ನುಡಿದ
ತಾಯಿ ಅವನ ಕರೆದು ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದಳು|

ಮರಿಯ ಹೊರಗೆ ದೂಡೆ ತನಗೆ
ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಬೇಡವೆಂದು  
ಬಿಡದೆ ಚಂಡಿ ಹಿಡಿದ ಪುಟ್ಟ ಹೊರಗೆ ಕುಳಿತನು|

ಮಗನ ಹಿಡಿದ ಹಟವ ಕಂಡು  
ಹೊರಗೆ ಬಂದೆ ಅವನ ತಂದೆ
ಮರಿಯು ಇರಲಿ ಒಳಗೆ ಬರಲಿ ಎಂದು ನುಡಿದನು|

ತಂದೆ ನುಡಿದ ಮಾತು ಕೇಳಿ
ಬಿಂಕದಿಂದ ತಾಯ ನೋಡಿ
ಮರಿಯ ಹೊತ್ತು ಕುಣಿದ ಪುಟ್ಟ ಒಳಗೆ ನಡೆದನು||

ಸೂಚನೆ: ಇದನ್ನು ತಿರುಕನೋರ್ವ ಊರಮುಂದೆ/ಕಾಗೆಯೊಂದು ಹಾರಿಬಂದು  ಎನ್ನುವ ಪದ್ಯದ ರೀತಿ ಓದಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು

(ಶ್ರೀ ರಘುರವರ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಕೈಹಾಕಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಶೈಲಿ ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕು)