" ಗಂಧರ್ವ ಗಾನ ' ( ಕವನ )

ವಿಶಾಲ ನೀಲ ನಭ

ಅಲೆ ಅಲೆಯಾಗಿ

ತೇಲಿ ಬರುತಿದೆ

' ಗಂಧರ್ವ ಗಾನ '

ಕ್ಷಣ ಮಿತಿಯ ಲೋಕ

ಅಲೌಕಿಕ ತನ್ಮಯತೆ

ಹಬ್ಬಿ ಹರಡಿವೆ

ಮನುಕುಲದ ' ಭಾವಗಳು '

ವಂಚಕ ಜಗ

ಹಗಲು ದರೋಡೆಯ

ವಾಸ್ತವ ಬದುಕು

ಎಲ್ಲಿಯೋ ಅಂಕುರಿಸಿ

ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸುಳಿವಿಲ್ಲದೆ

ವ್ಯಾಪಿಸಿವೆ

ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳ

' ಮೂಕ ರಾಗ '

ಅವ್ಯಕ್ತೆ ವೀಣಾಪಾಣಿ

ನುಡಿಸುತಿಹಳು

' ರಾಗಗಳ ಮಾಲೆ '

ಪಸರಿಸಿದೆ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ

ಗುಂಯ್ಗುಡುವ

' ಸ್ವರ ಸಾಗರ ' ಅದು

ಆನಂದ ಸಾಗರವೋ

ಶೋಕದ ವೈತರಣಿಯೋ ?

ಅವ್ಯಕ್ತ ' ರಾಗ ಮಾಲಿಕೆ '

ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ ಜಗದ ತುಂಬ

ಆಕಾಶದುದ್ದಗಲ

ದಿಗ್ದಿಗಂತದಾಚೆಯ

ಪರಿಧಿಯನು ಮೀರಿ

     ***