ಚಡಪಡಿಕೆ
ಕವನ
ಹಿಡಿಸಿದ ನಗೆಯೊಂದು
ಎಳೆಮಗುವಾಗಿ
ಮನದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡಿ
ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ;
ನೆನಪೇ ಪೂಜೆಯಾಗಿ,
ಕವಿತೆ ಹಣತೆಗಳ ಬೆಳಗಿ
ಆರಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ದಿನಂಪ್ರತಿ;
ದೀರ್ಘ ಮೌನಗಳ
ಸುಳಿವಿನಲ್ಲಿ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸಿಲುಕಿ,
ಚಡಪಡಿಸಿದ್ದೇನೆ
ಮಾತ ಹೊಳೆ ಹರಿಸಲು;
ಮಾತಿಗೆ ಬರಗಾಲ ಬಡಿದು
ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ
ಫೋಟೋಗಳ ಜಡಿ ಮಳೆ
ಆಗಾಗ
ಹಣಿಯುತ್ತದೆ;
ಮತ್ತೆ
ಗರಿಗೆದರುತ್ತದೆ ಮನಸ್ಸು
ನೋಡುವ ತವಕದಲ್ಲಿ
ಮಾತಾಗುವ ಹಂಬಲದಲಿ
ಹಿಡಿಸಿದಾ ನಗುವ
ಮುಡಿಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ,
ಜೊತೆಗೂಡಿ ನಡೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ.
-ಶಿವರಾಜ ಕಾಂಬಳೆ, ಮೂಡಲಗಿ