ಜೀವನಗಾಥೆ

ಜೀವನಗಾಥೆ

ಕವನ

 ಬಳಸಿ ಎಸೆದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ಕಿನ ಚೀಲ

ಗಾಳಿಯ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಹಾರುತ್ತಾ

ಪರಿಧಿಯಿಲ್ಲದಂಬರದಲಿ ಏಕಾಂಗಿ

 

ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಕಳಚಿ

ಹಗುರವಾದರೆ ಹೀಗೆ

ನೆಲೆಯಿಲ್ಲ, ನೆಲದ ಅಕ್ಕರೆಯಿಲ್ಲ

ಗಾಳಿ ಒಯ್ದತ್ತ ತೂರಿ

ಮಳೆ ಹುಯ್ದತ್ತ ಕೊಚ್ಚಿ

ಕಳೇಬರವಾಗಿ ಕಳಕೊಂಡು ತನ್ನ

 

ಹೆತ್ತೊಡಲ ಹೊಟ್ಟೆಯಲಿ ಉಸಿರು

ಸಿಕ್ಕುವಂತೆ ಬಿಗಿದು, ಮೂಲೆಯ

ಮೊಳೆಗೆ ನೇತಾಕಿ, ಸಕ್ಕರೆ,

ಬೆಲ್ಲ, ಹಿಟ್ಟು, ಬಟ್ಟೆ, ತರಕಾರಿ,

ಹಣ್ಣು, ಕಾಯಿ, ಬಣ್ಣ, ಬಾಟಲಿ

ಕಿತ್ತು ಬರುವಂತೆ ಕತ್ತು

ಹೊತ್ತೊಯ್ದರೂ ಚಕಾರವೆತ್ತಿಲ್ಲ.

ಕೊರೆವ ಚಳಿಯಲಿ ಕಾಪಿಟ್ಟು,

ಮಗನ ಆಟಿಕೆಗಳ ಕುಟ್ಟಿ,

ಬೇಸರವೇರಿ ಹವೆಯೂದಿ

ಫಟ್ಟನೊಡೆವ ನೋವಿಗಾರ್ತನಾದ

ಕಸ ಮುಸುರೆ ತುರುಕಿ

ಕೊಳಚೆಗೆಸೆದರೂ ನೊಂದಿಲ್ಲ

ಕಾಯಕಗೈದ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಮನದಲ್ಲಿ

 

ಇಂದು ಅಂತ್ಯವಿರದಂತರಿಕ್ಷದಲಿ

ಗೊತ್ತು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಹಾರುವ

ವಸ್ತು ಕಂಡು, ಮುದಗೊಂಡು

ಹಾರಿ ಬರುತಿಹ ಹಕ್ಕಿ

ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕುಕ್ಕಿ ಫಡಫಡ

ಫರ್ರನೆಯ ನಾದಕೆ ಪುಳಕವಾಗಿ

ಹಾರಿಬಿಟ್ಟರೆ ನನ್ನ, ಇನ್ನೊಂದು

ಹಕ್ಕಿ ಬಂದು, ಹಾರಿ ಚೆಲ್ಲುವಾಟ

ಸಾವಿನ ನೆನಪಾಗದೆ ಇಹುದೇ?

 

ಮರಣವೂ ಇಲ್ಲ ಕೊನೆಗೆ

ತುಂಡು ತುಂಡಾಗಿ ಸುಟ್ಟು

ಕೊಳಚೆಯಲಿ ಕೊಚ್ಚಿ

ಪರಿಸರ ಮಾಲಿನ್ಯದ ಪಟ್ಟ ಬೇರೆ!

 

 

Comments