ಟಿಪ್ಪು... ಕವಿತಾ... ಕಾರ್ನಾಡ್!- ಎರಡು ನಾಟಕಗಳ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಅವಲೋಕನ (1)

“ಈ ದೇಶದ ಯೋಗಕ್ಷೇಮ, ಈ ದೇಶದ ಮರ್ಯಾದೆಯಲ್ಲಿ ಅಭಿಮಾನ ಬದ್ಧನಾದ ಯಾವನೊಬ್ಬನೂ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರಕಾರ, ಗತಿಸಿದ ಟೀಪು ಸುಲ್ತಾನ, ಇಬ್ಬರೂ ಕಲೆತು ಕೈಕೊಂಡ ಸಾಹಸಪೂರಿತವೂ, ಪ್ರಚಂಡವೂ ಆದ ದಂಡಯಾತ್ರೆಯ ಯೋಜನೆಯನ್ನು, ಉದಾಸೀನ ಭಾವದಿಂದ ವಿಚಾರ ಮಾಡಲಾಗುವುದು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಹೆಸರನ್ನು ಬೇರುಸಹಿತ ಕಿತ್ತು ಹಾಕುವುದೇ ಆ ಭಯಂಕರ ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನಲ್ಲ.

ನಮ್ಮ ಅದೃಷ್ಟ; ಅವರ ಯೋಜನೆಗಳೆಲ್ಲ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಾದುವು; ಅವು ಫಲಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲೇ ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಎದುರಿಸಿ, ನಿವಾರಿಸಿದ್ದಾಯಿತು. ಇಲ್ಲವಾಗಿದ್ದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಈ ಕ್ಷಣ ಭದ್ರತೆ, ಸುಖ, ಶಾಂತಿಯ ಚಿತ್ರವಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಪ್ರಾಣ ಭಯ, ಸರ್ವನಾಶ, ಪ್ರಳಯ ಚಿತ್ರ ಕಾಣ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ನೆಪೋಲಿಯನ್ ಬೊನಾಪಾರ್ಟಿ ಕೈರೋ ನಗರ ಮುಟ್ಟುವುದಕ್ಕೆ ಮುನ್ನ, ಸೂಯೆಜ್ ಬಳಿ ಅವರಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸೌಕರ್ಯ ದೊರೆತಿದ್ದರೆ, ತನ್ನ ಸೈನ್ಯದ, ಆರಿಸಿದ ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ಯೋಧರನ್ನು ಮಲಬಾರ ಕರಾವಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ; ಅವರೆಲ್ಲ ಟೀಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಕೈಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲೆಗ್ಜಾಂಡ್ರಿಯದಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚರ ಸೈನ್ಯ ಬಂದಿಳಿಯಿತೆಂಬ ಸುದ್ದಿ ನಮಗೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಈ ಕೆಲಸವಾಗಿ ಹೋಗುತಿತ್ತು” (War In Mysore. P : 1800) ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಕರ್ನಲ್ ಎಂ. ವುಡ್ ತಾನು ೧೮೦೦ರಲ್ಲಿ ಬರೆದ *“ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಾಮ”* ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದರು.

ಭಾರತ ಮಾತೆ ಕಂಡ ಮಹಾನ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ರ ಹೆಸರು ಅಮರವಾಗಿದೆ. ಟಿಪ್ಪು ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ರಾಜಿಯಿಲ್ಲದೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿ, ಹೋರಾಡುತ್ತ ರಣರಂಗದಲ್ಲೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆದು ಹುತಾತ್ಮರಾದರು. ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಸಿಂಹಸ್ವಪ್ನರಾಗಿದ್ದ ‘ಮೈಸೂರು ಹುಲಿ’ ಖ್ಯಾತಿಯ ಸುಲ್ತಾನರ ಪ್ರಾರ್ಥಿವ ಶರೀರವನ್ನು ಕಂಡು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರು “ಇಂದು ಈ ದೇಶ ನಮ್ಮದಾಯಿತು” ಎಂದು ಉದ್ಗಾರವೆತ್ತಿರುವುದು, ಸುಲ್ತಾನರ ಕೆಚ್ಛೆದೆಯ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.

ಆಂಗ್ಲ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಪ್ರತಿರೋಧಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ ನೈಜತೆ-ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲು ವಿಫಲ ಯತ್ನ ಪಟ್ಟರು. ಕಾರಣ, ಅವರೇ ಹೇಳುವಂತೆ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸಿದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ಮಕ್ಕಳು ಟಿಪ್ಪುವಿನಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನಂತಹ ಧೀರ ಹೋರಾಟಗಾರರಾಗಬಹುದೆಂದು! ಇದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಸುಲ್ತಾನರ ಅಮರ ವೀರಗಾಥೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾಯಿತು; ದೂರದರ್ಶನ ಧಾರಾವಾಹಿಯೊಂದನ್ನೂ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ, ಇಂದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಹಲವಾರು ರಂಗ ನಾಟಕಗಳು ರಚಿತಗೊಂಡಿವೆ! ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ದಿವಂಗತ ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡರ ‘ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಕಂಡ ಕನಸುಗಳು’ ಜಗದ್ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ಕಾರ್ನಾಡರ ಈ ಮೇರುಕೃತಿಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಂವಾದವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಟಿಪ್ಪುರವರ ಆಡಳಿತ ಸುಧಾರಣೆ, ಪರಧರ್ಮ ಗೌರವ-ಸಹಿಷ್ಣುತೆ, ದೇಶಾಭಿಮಾನ ಇತ್ಯಾದಿ ಕಣ್ಣು ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಕಟ್ಟಲಾಗಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದು.

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಪ್ರಥಮ ಅಂಕದಲ್ಲೇ ಕಾಲಿಸ್ ಮೆಕೆಂಝಿ, ಭಾರತೀಯ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಹುಸೈನ್ ಅಲಿ ಕಿರಿಮಾನಿಯ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಟಿಪ್ಪು ಕುರಿತು ಚರ್ಚಿಸುವುದುಂಟು. ಇದರಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲರ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಮೆಕೆಂಝಿ : (ಪ್ರತಿವಾದಿಯಂತೆ) ನಿಮ್ಮ ಸುಲ್ತಾನರ ತಿಳಿಗೇಡಿತನವೂ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರಿದ್ದಿದ್ದರೆ ನಾವು ಯಾಕೆ ಅವರ ಗೊಡವೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು?

ಕಿರಿಮಾನಿ : ಇದೇ! ಇದೇ! ನಿಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸ ಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈಗ ನನ್ನ ರಗಳೆ ಕೇಳಿ ನಿಮಗೇನು ಪ್ರಯೋಜನ? 1799 ರಲ್ಲೇ ಹಲವಾರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಉದ್ದುದ್ದ ಪುಸ್ತಕ (ತಪ್ಪು ಮಾಹಿತಿಯಿದ್ದ)ಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಇನ್ನೂ ಅದನ್ನು ಯಾರಿಂದಲೂ ಸರಿಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ಅದೇ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ…

ಕಿರಿಮಾನಿ : ನನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪರವಾಗಿ ಮಾತಾಡೋ ಹಕ್ಕು ನನಗೆಲ್ಲಿದೆ? ಅದನ್ನು ಎಂದೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.

ನಿಜವಾಗಿ, ಇಂದು ನಮ್ಮ ಕಲೆ-ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ ಹಕ್ಕು ನಮಗೆಲ್ಲಿದೆ? ಕನ್ನಡ ಪಂಡೀತ ಆಚಾರ್ಯ ಕವಿತಾ ಕೃಷ್ಣಾರವರ ನಾಟಕ “ಕನ್ನಡ ಹುಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್”ದ ದೃಶ್ಯ ಎರಡರಲ್ಲಿ ದೀವಾನ್ ಪೂರ್ಣಯ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಲ್ತಾನರ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸಿದರೆ ಟಿಪ್ಪುವಿಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ಮೋಹವಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಒಡೆದೆದ್ದು ಕಾಣ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ಪೂರ್ಣಯ್ಯ : ಶಕ್ತಿ ಇರುವ ತನಕ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಬೇಕಾದುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ನೀವು ಪಟ್ಟವೇರಿ, ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಬಗ್ಗು ಬದಿಯ ಬೇಕೆಂಬುವುದೇ ನಿಮ್ಮ ತಂದೆಯವರ ಹೆಬ್ಬಯಕೆ. ಅವರ ಮಹದಂಬಲ ಈಡೇರಿಸಲು ಈ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ನೀವು ಏರಲೇಬೇಕು.

ಟಿಪ್ಪು : ದಿವಾನರೇ…

ಪೂರ್ಣಯ್ಯ : ಹೆಚ್ಚು ಮಾತು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ನೀವು ಮೈಸೂರು ಹುಲಿ, ಪುರುಷ ಸಿಂಹ. ಕೆಚ್ಚಿನಿಂದ ಮೆರೆದಾಡಬೇಕು. ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಮಹಿಷಮಂಡಲದಿಂದ ಮಾತೃವಲ್ಲ, ಇಡೀ ಭಾರತದಿಂದಲೇ ಓಡಿಸಬೇಕು. ಧರ್ಮ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿಸಬೇಕು. ವೇದೋಪನಿಷತ್, ಕುರಾನ್ ಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿರುವ ತಮಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾದುದೇನೂ ಇಲ್ಲ.

ಟಿಪ್ಪು : ಬೇಡ ಪೂರ್ಣಯ್ಯರವರೆ, ಧರ್ಮಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ, ನನ್ನನ್ನು ಈ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಬಂಧಿಸಬೇಡಿ. ನನಗೆ ದೇಶ ಬೇಡ, ಕೋಶ ಬೇಡ, ಪದವಿ ಬೇಡ, ಪಟ್ಟ ಬೇಡ. ನನಗೆ ಅಲ್ಲಾಹನ ಸ್ಮರಣೆಯೊಂದೇ ಸಾಕು. ಹಾಗೆಯೇ, ನೈಜ ಇತಿಹಾಸ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ಇಣುಕಿದರೆ ಟಿಪ್ಪು ಸಾರಿದ ಯುದ್ಧಗಳು DEFENCE ಗಾಗಿತ್ತು; ವಿನಃ OFFENCE ಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಇತಿಹಾಸವೇ ಸಾಕ್ಷಿವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಲ್ತಾನರನ್ನು ಹತ್ಯೆಗೈದ ರಾತ್ರಿಡೀ ‘ಖುದಾದಾದ್’ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರ ಲೂಟಿ, ಅತ್ಯಾಚಾರ, ದೌರ್ಜನ್ಯ ನಡೆದಿತ್ತು. ಈ ಭಯಂಕರ ದುರ್ಘಟನೆ ಕಾರ್ನಾಡರ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕರಾಳವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಮೆಕೆಂಝಿ : ಆ ರಾತ್ರಿ ನಮ್ಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸೈನಿಕರಿಗೇನಾಯ್ತೋ ಏನೋ. ಯುದ್ಧ ಗೆದ್ದ ಬಳಿಕ ಊರನ್ನು

ಲೂಟಿ ಮಾಡೋದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಆದರೆ ಅಂಥಾ ಅನಾಚಾರ, ದೌರ್ಜನ್ಯ.

ಕಿರಮಾನಿ : ಅಂಗ್ರೇಜ್ ಸೈನಿಕರು ಮನೆ ಮನೆ ಹೊಕ್ಕರು, ಸುಳಿದರು, ಹೆಂಗಸರು ತೊಟ್ಟ ಆಭರಣವನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಕೊಲೆ, ಲೂಟಿ, ಬಲಾತ್ಕಾರ- ಸೈತಾನನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ! ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದರೆ ಇಡೀ ಲೀಡನ್ ಬೀದಿ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು. (ಲೀಡನ್ ಬೀದಿ: ಲಂಡನ್ ನಗರದಲ್ಲಿನ ಅಂದಿನ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಕೇಂದ್ರಸ್ಥಾನ) ಟಿಪ್ಪು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ್ದು

ಒಂದೆರೆಡು ಕಾಳಗವಲ್ಲ; ಬರೋಬ್ಬರಿ ನಾಲ್ಕು ಭಯಂಕರ ಯುದ್ಧಗಳು! ಟಿಪ್ಪು ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನ ಭಾರತದಿಂದ ಓಡಿಸಲು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಅವರು ಇಲ್ಲಿ ತಳವೂರಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಟಿಪ್ಪು ಪ್ರತಿರೋಧ ಒಡ್ಡಿದ್ದರು. ಬಹುಶಃ ಅವರು ಪಂಜಾಬಿನ ರಣಜಿತ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಹೈದರಾಬಾದಿನ ನಿಝಮಿನ ಹಾಗೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಹಾಯಕ ಸೈನ್ಯ ಪದ್ಧತಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ಅಡಿಯಾಳಾಗಿ 50 ವರುಷಗಳೇನು 100 ವರುಷ ಆಯಾಗಿ ಬದುಕಬಹುದಿತ್ತು. ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನರ ಈ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಕವಿ ‘ಅಕ್ತರ್ ಶೆರಾನಿ’ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ:

_“ಇಷ್ಕ್ ಓ ಆಜಾದಿ ಬಹಾರ್ ಎ ಝೆಸ್ಥ್ ಕಾ ಸಾಮಾನ್ ಹೈ_

_ಇಷ್ಕ್ ಮೇರಿ ಜಾನ್, ಆಜಾದಿ ಮೇರಾ ಈಮಾನ್ ಹೈ_

_ಇಷ್ಕ್ ಪರ್ ಕರ್ ದೂನ್ ಫಿದಾ ಅಪನೀ ಸಾರಿ ಜಿಂದಗಿ_

_ಲೇಕಿನ್ ಆಜಾದಿ ಪೆ ಮೇರಾ ಇಷ್ಕ್ ಭೀ ಕುರ್ಬಾನ್ ಹೈ”_

ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುವಾಗಲೂ ಟಿಪ್ಪು ಹೇಳಿದ್ದು,

“ಗೀದಡ್ ಕಿ ಸದ್ ಸಾಲ ಜಿಂದಗಿ ಸೆ ಶೇರ್ ಕಿ ಏಕ್ ದೀನ್ ಕಿ ಜಿಂದಗಿ ಬೆಹ್ತರ್ ಹೈ”

ಟಿಪ್ಪು ಓರ್ವ ಕೆಚ್ಛೆದೆಯ ಯುದ್ಧಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ದೇವಭಕ್ತಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ನರನರಗಳಲ್ಲಿ ರಕ್ತದೊಂದಿಗೆ ಪರಿಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು. Unique trust held for God; The Real Master! ಸುಲ್ತಾನರು ಮೈಸೂರನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಸದಾಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕಟ್ಟಾ ಮುಸ್ಲಿಂ ದೇವಭಕ್ತರಾದ ಟಿಪ್ಪು, ಎಂದೂ “ಖುದಾದಾದ್” ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು “ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸ್ಟೇಟ್”ಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಇಷ್ಟಪಡಲಿಲ್ಲ. ಯುದ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯಗಳು, ಇಗರ್ಚಿಗಳು ಹಾನಿಗೊಂಡಾಗ ಅದರ ಪುನರಭಿವೃದ್ಧಿಗಾಗಿ, ತನ್ನ ಖಜಾನೆಯಿಂದ ಧನ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.  ಉದಾ: ಮರಾಠರು ಕೆಡಹಿದ್ದ ಶ್ರೀರಂಗ ದೇವಾಲಯದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಟಿಪ್ಪು ಜೀರ್ಣೋದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದರು. ಮರಾಠರು ಶೃಂಗೇರಿಯ ಶಾರದಾ ಮಠವನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೈದರೋ ಅಂತಃ ಮಠವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಅರಮನೆಯ ಕೆಲವೇ ಮೀಟರುಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಂಗಸ್ವಾಮಿಯ ದೇವಾಲಯ ಈಗಲೂ ಮಿನುಗುತ್ತಿದೆ!

ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಅರಮನೆಯ ಜನಾನಾ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಗಂಗಾಧರೇಶ್ವರನ ಗುಡಿ ವಿಜೃಂಭಿಸುತ್ತಿದೆ! ಶೃಂಗೇರಿಯ ಮಠವನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿ, ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿದಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಮಠವನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ, ಕಾಪಾಡಿದರು! ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಈ ಎರಡು ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಪರಧರ್ಮ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ-ಗೌರವವನ್ನು ಪ್ರಶಂಶಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಮ್ಯಾಥ್ಯೂಸ್ ಹೇಳಿದಂತೆ ಟಿಪ್ಪು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಾಮಾನ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಟಿಪ್ಪು ಒಬ್ಬರೇ ತಲೆನೋವಾಗಿ ಕಾಡಿದ್ದರು. ಕವಿತಾರವರ ನಾಟಕ ದೃಶ್ಯ 07ರಲ್ಲಿ,

ಕೊರ್ನವಾಲಿಸ್ : ಬಟ್, ನಮ್ ಕಂಪೆನಿ ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದು ಇದ್ದಾನೆ. ಟಿಪ್ಪು ಅಂತಹ ವೀರನನ್ನು ನಾವು

ಸೋಲಿಸಬಾರದು.

ಮ್ಯಾಥ್ಯೂಸ್ : ಮತ್ತೆ…

ಕೊರ್ನವಾಲಿಸ್ : ಮತ್ತೆ… ಇಂಡಿಯಾದ ಜನರಿಂದಲೇ ಅವನನ್ನು ಸೋಲಿಸಬೇಕು.

ಮ್ಯಾಥ್ಯೂಸ್ : ಅದು ಹೇಗೆ ಆಗುತ್ತಾನೆ?

ಕೊರ್ನವಾಲಿಸ್ : ಹಿಯರ್, ಹಿಯರ್… ನಾವು ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಮೇಲೆ ಯುದ್ಧ ಸಾರೋಣ. ಹೈದರಾಬಾದಿನ ಕಿಂಗ್ ನಿಜಾಮ್ ಆಂಡ್ ಮರಾಠ ಕಿಂಗ್ ಹರಿಪಂಥ್ ಇವರು ನಮಗೆ ಹೆಲ್ಪ್ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡೋಣ.

ಮ್ಯಾಥ್ಯೂಸ್ : ಭಾರತೀಯರು ತಮ್ಮವನೇ ಆದ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಮೇಲೆ ವಾರ್ ಮಾಡಲು ಒಪ್ಪುವುದು ಇಂಪಾಸಿಬಲ್.

ಕೊರ್ನವಾಲಿಸ್ : ಪಾಸಿಬಲ್, ಮ್ಯಾಥ್ಯೂಸ್. ಟಿಪ್ಪು ಮುಹಮದಾನ್ ಇದಾನೆ. ಉಳಿದವರು ಹಿಂದು ಇದ್ದಾರೆ. ಈ ಕಾಸ್ಟ್ ಭೇದ ಮಾಡೋಣ. ಅಂದು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಕೋಮು ಸೌಹಾರ್ದತೆಯ ನಮ್ಮ ಈ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸ್ಫೋಟಿಸಿದ ಈ ‘ಕಾಸ್ಟ್ ಭೇದ’ವೆಂಬ ವಿಷಕಾರಿ ಬಾಂಬಿನ ಪ್ರಭಾವ, ಇಂದೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಜಾತಿಪರ ಘರ್ಷಣೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡುತ್ತಲೇ ಇದೇ. ಅಂದರೆ, ನಮ್ಮ ಶತ್ರು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಭಾರತದಿಂದ ತೊಲಗಿದರೂ ನಾವು ಅವರ ಗುಲಾಮರಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದ್ದೇವೆ. ಭಾರತದ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಾನ್ ದೇಶಭಕ್ತ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹರಿಕಾರನಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ವಿಶೇಷ ಮಹತ್ವ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇಂದಿನ ಕೆ.ಆರ್.ಎಸ್ ಗೆ 1794 ರಲ್ಲೇ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿ ಶಂಕು ಸ್ಥಾಪನೆ ನೆರವೇರಿಸಿದ್ದು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್. ಆ ಕುರಿತು ಶಾಸನ ಈಗಲೂ ಕೆ.ಆರ್.ಎಸ್ ನ ಮುಖ್ಯ ದ್ವಾರದಲ್ಲಿರುವ ಗಾಜಿನ ಫಲಕದಲ್ಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿದೆ. ಸಂತಸದ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಅಂದರೆ 1902 ರಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಜಾ ನಾಲ್ವಡಿ ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಒಡೆಯರ್ ವರು ಅಣೆಕಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ನಂತರ, ಎಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಶಂಕುಸ್ಥಾಪನೆ ನೆರವೇರಿಸಿದ್ದರೋ ಅದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಜಾ ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಒಡೆಯರ್ ರವರು ಕೆ.ಆರ್.ಎಸ್ ಕಟ್ಟಿಸಿದರು. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮೊತ್ತ ಮೊದಲು ಕ್ಷಿಪಣಿಯನ್ನು ಸಂಶೋಧಿಸಿದ್ದು ‘ಕ್ಷಿಪಣಿ ಪಿತಾಮಹ’ ಖ್ಯಾತಿಯ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್. 1960 ರಲ್ಲಿ ನಾಸಾಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಂ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕಂಡು ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಕಥನ “ಅಗ್ನಿಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳು”ದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ…

“… the painting caught my eye because the soldiers on the side launching the

rockets were not white but were dark skinned, with racial features found in South

Asia. It turned out to be Tipu Sultan’s army fighting the British. The painting

depicted a fact forgotten in Tipu’s own country but commemorated here on the

other side of the planet” - A.P.J Abdul Kalam, The Wings of Fire

(ಇನ್ನೂ ಇದೆ)

-ಶಿಕ್ರಾನ್ ಶರ್ಫುದ್ದೀನ್ ಎಂ, ಮಂಗಳೂರು