ತಾಯಿ, ಅಮ್ಮ ಆಹಾ! ಎಂಥಾ ರೋಮಾಂಚನವೀ ಪದ...

ಮೇ ತಿಂಗಳ ಎರಡನೇ ವಾರದ ಭಾನುವಾರವನ್ನು (ಈ ವರ್ಷ ಮೇ 14) ವಿಶ್ವ ತಾಯಂದಿರ ದಿನವೆಂದು ಆಚರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೂ ಇದೆಯಾ ಎಂದು ಅಚ್ಚರಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯಿಂದ, ಪರಿಸ್ಥಿಯ ಅವಲೋಕನದಿಂದ ಮನಗಂಡು ಬಂದಿರಬಹುದು. ೧೮೭೦ರಲ್ಲಿ ಜೂಲಿಯಾ ವಾರ್ಡ್ ಎಂಬವರು, ಯುದ್ಧದಲ್ಲಾಗುವ ಸಾವುನೋವುಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಮಮ್ಮಲ ಮರುಗಿದರು. ಯುದ್ಧರಂಗದಲ್ಲಿ ಮಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಸಾವಿರಾರು ಯುವಕರ ತಾಯಂದಿರ ನಿಟ್ಟುಸಿರು, ದುಃಖ, ಆರ್ತನಾದದ ಅರಿವಿದ್ದ ಇವರು 'ಇನ್ನಾದರೂ ಯುವಕರನ್ನು ಕೊಲ್ಲದಿರಿ, ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳಿರಿ' ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ, ಪ್ರತೀ ವರ್ಷದ ಮೇ ಎರಡನೇ ವಾರದ ಭಾನುವಾರ ದಿನ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿ ಆರಂಭಿಸಿದರಂತೆ. ಅಂದಿನ ದಿನದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಈ ಅಮ್ಮಂದಿರ ದಿನ...

‘ತಾಯಿ, ಅಮ್ಮ’ ಪದವೇ ರೋಮಾಂಚನವಲ್ಲವೇ? ಎಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ಅಡಗಿದೆ ನೋಡಿ. ಸಹನೆ, ತ್ಯಾಗ, ಮಮತೆ, ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಪ್ರತಿರೂಪವೇ ತಾಯಿ. ಮಕ್ಕಳ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತಿದ್ದಿ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿ ಸರಿದಾರಿಗೆ ಒಯ್ದು, ತನ್ನ ಕಾಲಮೇಲೆ ತಾನೇ ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಮಗುವನ್ನು ರೂಪಿಸುವವಳು ತಾಯಿ. ಕರುಣಾಮಯಿ ಆಕೆ. ‘ಅಮ್ಮ’ ಎಂಬ ಎರಡಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಅಪರಿಮಿತ ಆನಂದ, ನಿರ್ಮಲತೆ, ಕೋಮಲತೆ,‌ ಸಿಟ್ಟು, ಸೆಡವು, ಹುಸಿಕೋಪ (ನಾಟಕೀಯ) ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಶರಧಿಯೇ ಅಡಗಿದೆಯಲ್ಲವೇ? ಈ ಮಧುರ ಬಂಧವನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ತುಂಡರಿಸಲು, ಬೇರ್ಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ತುಂಡರಿಸಲು ನೋಡಿದರೆ ಅವರಷ್ಟು ಶತಮೂರ್ಖರು ಬೇರಾರು ಇಲ್ಲ. ಅವಳಷ್ಟು ಸಹನಾ ಶಕ್ತಿ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಮನೆಯ ಮೊದಲ ಪಾಠಶಾಲೆ ಜನನಿ ತಾನೇ ಮೊದಲ ಗುರುವು, ಜನನಿಯಿಂದ ಪಾಠ ಕಲಿತ ಜನರು ಧನ್ಯರು. ನಾವೆಲ್ಲ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೇವೆ.

ಎಲ್ಲಾ ಬಿಡೋಣ, ಅಂಕುರವಾದ ಭ್ರೂಣವನ್ನು ಗರ್ಭದೊಳಗೆ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು, ನವಮಾಸ ಕಳೆದೊಡನೆ, ಬುವಿಯ ಬೆಳಕನ್ನು ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಏಕೈಕ ದೇವತೆ ತಾಯಿ. ಅವಳ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದು. ಜೊತೆಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರು ಒದಗಿಬಂದರೆ ಮಹಾಭಾಗ್ಯ ಆಕೆಯದು. ಕಿರುಕುಳ, ಪೀಡನೆ, ಚುಚ್ಚುವಿಕೆ, ಮೆಟ್ಟುವಿಕೆ, ಕೀಳಾಗಿ ಕಾಣುವ ಮನೋಭಾವದ ಮನೆಮಂದಿ,ಬಡತನ, ಈ ಎಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಸಿಲುಕಿ ನಲುಗಿ ಬೇಯುವ ತಾಯಂದಿರೂ ಬಹಳಷ್ಟು ಮಂದಿ ಇದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ನಡುವೆಯೇ ಜೀವಚ್ಛವವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೆಣ್ಣೆಂದರೆ ಬರೇ ಭೋಗದ ವಸ್ತುವಾಗಿ, ಮನೆ ಕೆಲಸದವಳಾಗಿ, ಸದಸ್ಯರ ಆಶೋತ್ತರ ಪೂರೈಸಲಿರುವವಳಾಗಿ, ಅವಳಿಗೂ ಒಂದು ಮನಸ್ಸಿದೆ, ಹೃದಯವಿದೆ, ಭಾವನೆಗಳಿವೆ ಎಂದು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದವರ ನಡುವೆಯೇ ಬದುಕು ಸವೆಸುವ ಅಮ್ಮಂದಿರೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಇದ್ದಾರೆ.

ಒಂದು ದಿನ ಶುಭಾಶಯ ಹೇಳಿದರೆ ಸಾಲದು. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಇರುವ, ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರಾಯಸಂದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊರದೂಡಿ ಬೀದಿಪಾಲು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಬಹುದು, ಆದರೆ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳುವುದು ಕಷ್ಟ ಸಾಧ್ಯ. ಹೆತ್ತತಾಯಿಯ ಋಣವನ್ನು ತೀರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಆಕೆ ಕುಟುಂಬದ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಣಾಧಿಕಾರಿ, ಹಿತಚಿಂತಕಿ, ಕರುಣಾಮಯಿ, ಅಪ್ಪನ ಹೃದಯದೊಡತಿ, ಮನೆಯ ಸೌಭಾಗ್ಯದೇವತೆ, ಸುಖ-ದು:ಖ ಎರಡೂ ಆಕೆಯಿಂದ. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಗೃಹಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಸಲಹೆಸೂಚನೆ ಕೊಡಬಲ್ಲಳ. (ಬೆಳಗಿನಿಂದ ರಾತ್ರಿ ತನಕ ದುಡಿಯುವ ಯಂತ್ರವೆಂದು ಭಾವಿಸುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ) ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಸರೇ ತಾಯಿ.

ತಾಯಿ ಎನ್ನುವ ಜೀವ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುವುದು ಆಸ್ತಿ, ಅಂತಸ್ತು, ಐಶ್ವರ್ಯ, ಒಡವೆ, ವಸ್ತ್ರ ಖಂಡಿತಾ ಅಲ್ಲ, ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ, ನೆಮ್ಮದಿ, ಒಂದು ತುತ್ತು ಅನ್ನ. ಅನಾರೋಗ್ಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಮಾಡುವ ತ್ಯಾಗ, ಪಡುವ ಯಾತನೆ ಅಳತೆಗೂ ನಿಲುಕದು. ಇಂದಿನ ಈ ಸಂಕಷ್ಟದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಾಯಿಯ ಪಾತ್ರ ಹಿರಿದು. ಮಗಳು, ಸೊಸೆ, ಅಮ್ಮ, ಅಜ್ಜಿ, ಸಹೋದರಿ, ಗೆಳತಿ, ಸಖಿ ನಾನಾ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ತಾಯಿಯ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸೋಣ, ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡೋಣ. ’ಕ್ಷಮಯಾಧರಿತ್ರಿ’ ಆದ ಆಕೆಯು ನಮ್ಮಗಳ ಮನೆಯನ್ನು ಬೆಳಗುವ ನಂದಾದೀಪ.

ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ ನೆನಪು ‘ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣೀರು ಶಾಪವಾಗಬಹುದೆಂದು’.ಆದರೆ ಯಾವ ತಾಯಿಯೂ ತನ್ನ ಕಂದನಿಗೆ ಎರಡು ಬಗೆಯಲಾರಳು. ಕಣ್ಣೀರು ಬಾರದ ಹಾಗೆ ಮಕ್ಕಳ ವ್ಯವಹಾರವಿರಲೆಂದು ಆಶಿಸುವೆ. ಭಗವಂತ ಭೂಮಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ಎರಡನೇ ದೇವರೇ ತಾಯಿಯಂತೆ. ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮಿಗಿಲಾದ ದೇವರಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ‘ಅಮ್ಮ ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಸರಿಸಾಟಿ’ ನಿನ್ನನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ಹೋಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಜಗದ ಎಲ್ಲಾ ತಾಯಂದಿರಿಗೂ ಈ ಶುಭ ದಿನದಂದು ಪ್ರೀತಿಯೊಡಲ ನಮಸ್ಕಾರಗಳು.

-ರತ್ನಾ ಕೆ.ಭಟ್, ತಲಂಜೇರಿ

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ