ತೆರೆದ ಕಿಟಕಿಯ ಹೂವುಗಳು

ಏಕೆ ಕಾಡುವೆ ನನ್ನನೆ
ಓಹೊ!
ಕಿಟಕಿಯನೇರಿ
ಅಡ್ಡಡ್ಡ ಉದ್ದುದ್ದ ಕುಳಿತು
ಹಣಕಿ ಹಾಕಿ ಕ್ಯಾಮರಾಕ್ಕೆ
ವಯ್ಯಾರದಿ ಪೋಸು ಕೊಟ್ಟ
ಭಂಗಿ ನೋಡು.
ಆಹಾ!
ಕರವೀರದ ಹೂವೆ
ಎದ್ದು ನಿಂತರೆ ಗಂಟೆ
ಅಡ್ಡ ಮಲಗಿದರೆ ಕಾಣುವೆ
ಕಹಳೆಯಂತೆ.
ನಿನ್ನ ಬಣ್ಣವೊ
ಅದೆ ಎಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ
ಆ ಬಿಳಿ, ಕಾವಿ?
ಬರಿ ಹಳದಿಯೊಂದೆ ಕಾಣುತಿದೆಯಲ್ಲ!
ಹಮ್ೲೲೲ
ಪೂಸಿದರೆ
ಸೌಮ್ಯ ಸುಗಂಧ ಘಮ
ಪತ್ರೆ, ಗರಿಕೆ, ಪುಷ್ಪಗಳ
ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಹೂ ಬುಟ್ಟಿಯಲಿ
ಅಡಗಿ ಕುಳಿತು
ಆಡುವೆ ಕಣ್ಣಾ ಮುಚ್ಚಾಲೆ
ತಡಕಾಡಿ ಹುಡುಕಿ
ಹಿಡಿದು ಕೈಯಲ್ಲಿ
ಉಲಿಯುವರು ಮಂತ್ರದಲ್ಲಿ
“ಕರವೀರ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮಪ೯ಯಾಮಿ”
ಬಿಡು ನೀ ಪುಣ್ಯವಂತೆ
ದೇವರ ಪಾದ ಸೇರುವೆ.
ನಿನ್ನ ಬೀಜವೊ
ಆಕಾರದಲಿ ಕಪ್ಪಾದ
ಗಟ್ಟಿ ದೋಣಿ.
ಹೋಗ್
ಯಾರಾರೈಕೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ ನನಗೆ
ಎಂದುಸುರುವ
ಗಟ್ಟಿ ಮನಸಿನ ದಿಟ್ಟೆ ನೀನು.
ತಂಪಾದ ಭುವಿಗೆ
ಬೀಜ ಬಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಹಾದಿ, ಬೀದಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಾದರೂ
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಪುಟಿದೇಳುವೆ
ನಿತ್ಯ ಹರಿದ್ವರಣದ
ಪೊದರು ಗಿಡವಾಗಿ
ಇಲ್ಲ ಆಳೆತ್ತರದ ಮರವಾಗಿ
ದನ,ಕರು,ದಾರಿ ಹೋಕರಿಗೆ
ತಂಪು ನೆರಳಾಗಿ.
ನಿನ್ನಂಗಾಂಗ
ಸ್ವಲ್ಪಮುಟ್ಟಿ
ಚಿವುಟಿದರೆ ಸಾಕು
ಅಯ್ಯೋ ಎನ್ನದೆ
ಕೊಡುವೆ
ಅಂಟು ಅಂಟಾದ ಹಾಲ್ರಸ
ಔಷಧೀಯ ಸಸ್ಯ
ಸಂಕುಲ ನೀನು
ಆದರೂ
ಮನೆ ಮುಂದೆ
ಬೆಳೆಸಬಾರದೆನ್ನುವ
ವಾಸ್ತುವಿನ
ಸಂಕೋಲೆ ನಿನಗೆ!
ಕಾಲನ ಹಂಗಿಲ್ಲ
ಸದಾ ಕಾಲ
ತಿಳಿ ಹಸಿರು
ಗೊಂಚಲು ಮೊಗ್ಗಾಗಿ
ಭಚಿ೯ಯಾಕಾರ ತಳೆದು
ನಿದಾನವಾಗಿ
ಐದೆಸಳಿನಲ್ಲಿ ಬಿರಿದು
ನಗುವೆ
ಟೊಂಗೆಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ.
ಅರಳಿದ
ಎರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ
ಭೂರಮೆಯಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನಂದದ
ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಿ
ಪೃಕೃತಿಯ ಮಡಿಲು
ಶೃಂಗಾರ ಗೊಳಿಸುವ
ನೀ ದೇವ ಕುಸುಮ.