ಧು೦ಬಿ

ಹೂಗಳಿರುವವು ಇಷ್ಟೊಂದು ಇಲ್ಲಿ...
ಎಲ್ಲ ಸುಂದರ ಹೂಗಳೇ.
ಒಂದ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೊಂದು ಹಿಡಿದರೆ,
ಮೊದಲಿಗಿಂತ ಈಗಿನದು ಸುಂದರ.
ಮಕರಂದ ವಿರುವ ಹೂವನು ಹುಡುಕು,
ಎಂದಿತು ನಿಸರ್ಗ ನನಗೆ.
ಆದರೆ ಸುಗಂಧಕ್ಕೆ ಮರುಳಾದೆ ನಾನು.
ಸುಗಂಧಕ್ಕೆ ಮರುಳಾಗಿ ಕುಳಿತೆ ಹೂಗಳ ಮೇಲೆ.
ಕುಳಿತರೆ ಏನು ಹಾಳಾಗಲ್ಲಿಲ್ಲಾ ಸಮಯ,
ಹೂಗಳಿಂದ ಹೂಗಳನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ,
ಪಡೆದನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೂಗಳನ್ನು,
ಮತ್ತೆ ಮರುಳಾಗಲು ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿ.

--------ಅಜಿತ.