ನಮ್ಮ ದೇಶ ನಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನ
‘ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ’ ಎನ್ನುವ ಪದವೇ ಕರ್ಣಾನಂದ, ಮೈರೋಮಾಂಚನ. 'ಒಂದೊಂದು ಅಕ್ಷರದ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ, ವ್ಯಥೆ, ಹೋರಾಟ, ತ್ಯಾಗ, ಉಪವಾಸ, ಧೀರ-ವೀರತ್ವಗಳ ಪ್ರಭೆ, ಸಾವು-ನೋವುಗಳ ಅರಿವು 'ಎಲ್ಲವೂ ಅಡಗಿದೆ. 'ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಭ್ರಮ'ವನ್ನು ನಾವು ಎಲ್ಲೇ ಇರಲಿ, ಹೇಗೆ ಇರಲಿ, ಆಚರಿಸುತ್ತೇವೆ, ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು, ರಾಷ್ಟ್ರ ನಾಯಕರು ಪಟ್ಟ ಭವಣೆಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ರಾಷ್ಟ್ರ ಲಾಂಛನಗಳಿಗೆ ಗೌರವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವುದು ಭಾರತದ ಪ್ರತಿಯೋರ್ವ ಪ್ರಜೆಯ ಆದ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯ. ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ಹಿರಿಯರವರೆಗೂ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತೇವೆ. ದೇಶಭಕ್ತಿ ಗೀತೆ, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ ನಾಟಕ, ಮೆರವಣಿಗೆ, ಘೋಷಣೆ, ರೋಗಿಗಳಿಗೆ, ವೃದ್ಧರಿಗೆ ಹಣ್ಣು ವಿತರಣೆ, ಕೈಲಾಗದವರಿಗೆ ಸಹಾಯ, ರಕ್ತದಾನ ಶಿಬಿರ ಹೀಗೆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಚರಿಸಿ, ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತೇವೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರ ಭಾವಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಪುಷ್ಪ ಸಮರ್ಪಣೆ, ನುಡಿನಮನ, ಅವರ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಇಂದಿನವರಿಗೆ ನೆನಪಿಸುವಂತೆ ಭಾಷಣ ಇತ್ಯಾದಿ ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಸಿಹಿತಿಂಡಿಯನ್ನು ಹಂಚಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಎಂದರೇನು? ಹಿರಿಯರು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಗಳಿಸಿದ್ದನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿ, ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ದಾಟಿಸುವುದೇ ಆಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುವುದು ಸಹ ಈ ಆಚರಣೆಯ ಹಿಂದಿನ ಉದ್ದೇಶ.
ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ್ದು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ವಿಶಾಲವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡಿದೆ ನಮ್ಮ ದೇಶ. ’ವಂದೇ ಮಾತರಂ’ ಎಂಬ ಆ ಒಕ್ಕೊರಲಿನ ಧ್ವನಿ ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮೈನವಿರೇಳಿಸಿತು, ಈಗಲೂ ಅದನ್ನೇ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದೆ. ನಾವೆಲ್ಲ ಚಿಕ್ಕವರಿರುವಾಗ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ತಯಾರಿ ನಡೆಸಿ, ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೆರವಣಿಗೆ, ಘೋಷಣೆ ಕೂಗುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ದಿನಗಳು ಎಂಥ ಆನಂದ. ಹಲವಾರು ಸ್ಸರ್ಧೆಗಳು, ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದ ಆ ಖುಷಿಯೇ ಅವರ್ಣನೀಯ.
ಅಧ್ಯಾಪಕರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಮಾತು ಈಗಲೂ ನೆನಪಿದೆ ‘ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಇದೆ ಎಂದು ನನ್ನದೇ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೈಬೀಸಿ ಹೋದರೆ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಕೈತಾಗಿ ನಮ್ಮದೇ ಕೈಗಳು ತುಂಡಾಗಬಹುದು’. ಪಡೆದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸ್ವೇಚ್ಛಾಚಾರಕ್ಕೆ ಬಳಸದೆ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಕಾಪಾಡಬೇಕು. ಕೇಸರಿ, ಬಿಳಿ, ಹಸಿರು ಈ ಬಣ್ಣಗಳ ಮಹತ್ವ ನಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೂ ಹೇಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿದೆ, ನಡುವೆ ಇರುವ ಚಕ್ರ, ಅದನ್ನೇ ಯಾಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದರೆಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ನಾವು ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಾಗ ಮಕ್ಕಳು ಅರಿಯುವರು. ಸ್ವಚ್ಛತೆಯ ಬಗ್ಗೆ, ಅದರಿಂದಾಗುವ ಉಪಯೋಗ ತಿಳಿಸಬಹುದು. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ದಿರಿಸುಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಸಂಭ್ರಮವರ್ಣನಾತೀತ. ಚಕ್ರ ಯಾವತ್ತೂ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು. ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಿದರೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತು ಬಿಡುವುದು. ಆ ಚಕ್ರ ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಯ ಸಂಕೇತ. ಎಷ್ಟೇ ಕಷ್ಟಗಳಿದ್ದರೂ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮುಂದುವರಿಯೋಣ ಎಂಬ ಧ್ಯೋತಕ. ದೇಶದ ಸಮಗ್ರ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಒಪ್ಪಿ, ಗೌರವಿಸಿ, ಅದರಲ್ಲಿರುವ ತತ್ವಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿರಬೇಕು. ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವುದರೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಸಹ ಮರೆಯಬಾರದು. ಮಹಾನ್ ಪುರುಷರ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿಸುವ ಕೆಲಸವಾಗಬೇಕು. ‘ವಂದೇ ಮಾತರಂ’ ಹಿಂದಿನ ಶಕ್ತಿಯ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕು. ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ತಾವೇ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಸಹಕಾರಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಲಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನೀಡುವ ಕೆಲಸವಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಾಗರಿಕರಾದ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಏನು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಬಹಳಷ್ಟಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಮತೂಕ, ಸಮಭಾವದಲ್ಲಿ ಸಾಗಲು ನಾವೇ ಜವಾಬ್ದಾರರು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ದುರುಪಯೋಗ ಸಲ್ಲದು. ಮಾತಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಇದೆ ಎಂದು ಯಾರನ್ನೂ ನೋಯಿಸುವ, ಅವಹೇಳನ ಮಾಡುವುದು ಸಲ್ಲದು. ಬಡವ-ಬಲ್ಲಿದ ಎಂಬ ತಾರತಮ್ಯ ಹೋಗಲಾಡಿಸಬೇಕು. ಮೌಲ್ಯವರ್ಧಿತ ಕೆಲಸ, ಗಳಿಕೆಯತ್ತ ಆಲೋಚನೆ ಇರಬೇಕು.
ನಮಗೆ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುವುದು ಈಗ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ. ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಕೊರತೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ದೇಶವಿಡೀ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ನಿಸ್ವಾರ್ಥ, ಪರಿಶುದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಶಿಸಿದೆ. ಕೊಲೆ, ಸುಲಿಗೆ, ಅನ್ಯಾಯ, ಅಧರ್ಮ, ಅಗೌರವ, ಮಾತಾಪಿತರನ್ನು ಬೀದಿಪಾಲು ಮಾಡುವ ವರ್ತನೆಗಳು, ಸೌಜನ್ಯದ ಕೊರತೆ ಎಲ್ಲವೂ ದೇಶವ್ಯಾಪಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ದೇಶದೆಲ್ಲೆಡೆ ನವ ನಿರ್ಮಾಣಗಳ ಕನಸು ಹೊತ್ತ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ. ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ, ದಕ್ಷ, ಸೇವಾಮನೋಭಾವ, ಕರ್ತವ್ಯ ನಿಷ್ಠೆ, ಮನಸ್ಸಿನವರ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ. ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಸಂಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮಿಡಿಯುವ ಮನಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಮೂಲ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ಅನುಷ್ಠಾನಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ದೇಶದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನೂ ಮೂರು ಹೊತ್ತಿನ ಊಟ, ಕುಡಿಯಲು ಶುದ್ಧ ನೀರು, ಮಲಗಲೊಂದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸೂರು ಕಂಡರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಿಜ ಅರ್ಥ ಲಭಿಸಿದಂತೆ.
ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತೆ ಇಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪದ ಅರ್ಥಹೀನ ಅಲ್ಲವೇ?ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ರಾಷ್ಟ್ರನಾಯಕರು, ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣತೆತ್ತವರು ಹೇಳಿದ ಒಂದೊಂದು ಮಾತುಗಳೂ ಹೊನ್ನಿನ ನುಡಿಗಳು. ವೀರ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ನ ಒಂದು ಮಾತನ್ನು ನೆನಪಿಸಲೇ ಬೇಕು "ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬಹುದು, ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ”. ದ್ವೇಷ, ಅಸೂಯೆ, ಅಸಮಾಧಾನ, ಹಿಂಸೆಗಳ ಜಂಜಾಟಗಳಿಂದ ನಲುಗಿ ಬಸವಳಿದಿಹ ನಾವುಗಳು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ದೇಶದ ಹಿತರಕ್ಷಣೆ, ಕೃಷಿಕಾಯಕಗಳಿಗೆ ಒತ್ತುನೀಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ವಿದ್ಯಾವಂತರಾಗಬೇಕು. ‘ನಮ್ಮದೇಶ ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆ’, ಸ್ವಚ್ಛತೆ, ಆರೋಗ್ಯ, ನೆಮ್ಮದಿ ಮುಖೇನ ಸ್ವಾರ್ಥ ರಹಿತ ಬದುಕು ನಡೆಸೋಣ. ನಿಜವಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಬದುಕನ್ನು ಮುಡಿಪಾಗಿಡೋಣ.
-ರತ್ನಾ ಕೆ.ಭಟ್, ತಲಂಜೇರಿ, ಪುತ್ತೂರು
ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ; ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ