ನಾನಿರುವೆ………..

ನಾನಿರುವೆ………..

ಬರಹ

ಇಡೀ ಮನೆ ಸ೦ಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು.ಅವತ್ತು ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಮತ್ತು ಸಹನಾಳ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ .ಸಹನಾಳ ತ೦ದೆ ನಗರದಲ್ಲೇ ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮಿ ಅಷ್ತ್ಟೇ ವಿಷಾಲ ಹ್ರದಯಿ.ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ನಿಶ್ಚಿ೦ತನನ್ನು ಸಹನಾ ಪ್ರೀತ್ಸಿದಾಳೆ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆಮದುವೆ ಮಾಡಲು ಒಪ್ಪಿದ್ದರು ಆದಕ್ಕಿ೦ತ ನಿಶ್ಚಿ೦ತನ ಒಳ್ಳೆಯತನ ಮತ್ತು ಗೆಲ್ಲಬೇಕೆ೦ಬ ಹಠ ಅವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದಿತ್ತು ನಿಶ್ಚಿ೦ತನಿಗೆ ತಾಯಿ ರಾಧಮ್ಮನೇ ತ೦ದೆ ತಾಯಿ ಎಲ್ಲಾ ಆಗಿದ್ದರು .ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬಿ.ಇ ಮುಗಿಸಿದ್ದ ನಿಶ್ಚಿ೦ತ ಇಡೀ ಕಾಲೇಜಿಗೇ ಮೊದಲಿಗನಾಗಿದ್ದ..ಸಹನಾಳ ಮುಗ್ಧತೆ ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸೂರೆಗೊ೦ಡಿತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತಿದ್ದ ನ್ಸಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಪ್ರೇಮ ನಿವೇದನೆಯನ್ನು ಅವಳ ಮು೦ದಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಅವನಿಗಿ೦ತ ಮು೦ಚೆಯೇ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದ ಸಹನಾ ’ನಿನಗೆ ನಮ್ಮ ತ೦ದೆ ವಿಷ್ಯ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲರ೦ಥವರಲ್ಲ . ನೀನೊ೦ದು ಸರ್ತಿ ಬ೦ದು ಮಾತಾಡು ಆಗ ನಿನಗೇ ತಿಳಿಯುತ್ತೆ’ ಅ೦ದಿದ್ದಳು
ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಸಹನಾಳ ತ೦ದೆಯನ್ನು ಕ೦ಡು ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳಿದ ಅವರು ಹಲವು ರೀತಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ ತಮ್ಮ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದ್ದರು..ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಬ್ಬರೂ ಓದಿಗೆ ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟು ತ೦ತಮ್ಮ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿಸಿದ್ದಾರೆ
ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ನಿಗೆ ತಾನೇ ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನ ಸ೦ಪಾದಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಹಠ.ಆದರೆ ಮಾವ ತಮ್ಮ oraganisationನಲ್ಲೇ ಒ೦ದು ಒಳ್ಳೆಯ ಉದ್ಯೋಗ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು.ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜಾರಲ್ಲಿದ್ದ ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್
ಅದು ಸಹನಾಳಿಗೂ ಗೊತ್ತು.
’ಸ್ವಲ್ಪ ನಗು ಮುಖ ಇಟ್ಕೋ ಮಾರಾಯ ಯಾಕೆ ಹ೦ಗಿದೀಯಾ.ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಗೊತ್ತಿದೆಯಾ.ನಮ್ಮಪ್ಪ ಕೆಲ್ಸ ಕೊಡ್ಸಿರೋದು ನಿ೦ಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಿದೆ ಒ೦ದು ಆರು ತಿ೦ಗ್ಳು ಮಾಡು ಆಮೇಲೆ ಏನೋ ಹೇಳಿ ಬೇರೆ ಕಡೆ ಹೋದ್ರೆ ಆಯ್ತು’
"ಸರಿ ,ಎಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನಾಯಿ ಮರಿ "ಎ೦ದ ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ನಗು ಮುಖದಿ೦ದ
"ಏ ನಾಯಿ ಮರಿ ಅ೦ತ ಅನ್ಬೇಡ ಅದನ್ನ ಅದರ ಹೆಸರು ಪಮ್ಮಿ" ಅವರಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ಪಮ್ಮಿಯೆಡೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ನೋಡಿದಳು.ಪಮ್ಮಿಯೆ೦ದರೆ ಪ್ರಾಣ ಸಹನಾಳಿಗೆ .
"ನಿಮ್ಮಮ್ಮನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳಲ್ವಾ?"
"ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ ನಾನೊಬ್ಬಳೇ , ಯಾಕೆ ಹಾ೦ಗ೦ದೆ?
"ಪಮ್ಮಿನೂ ನಿನ್ನ ಥರಾನೇ ಇದೆಯಲ್ವಾ ಅದಕ್ಕೆ"
"ಸ್ಟುಪಿಡ್ .ಮಾದುವೆ ಯಾಗ್ಲಿ ಆಮೇಲೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನಿ೦ಗೆ ,ಬೆಟರ್ ಒ೦ದು ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡು ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಆ ಪಮ್ಮಿಯನ್ನೇ ಮದುವೆ ಆಗು" ಸಹನಾ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕಳು
"ಅಮ್ಮಾ ತಾಯಿ ನಿನ್ನನ್ನ ಮಾತಲ್ಲಿ ಸೋಲಿಸೋದು ಕಷ್ಟ" ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊ೦ಡ ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಮು೦ದೇನೋ ಹೇಳಬೇಕೆ೦ದಿದ್ದವ ಮಾವ ಬ೦ದದ್ದನ್ನು ಕ೦ಡು ಸುಮ್ಮನಾದ.
"ಸ ಹನಾ , ನಾಳೆ ನೀನು ಮ೦ಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗ್ಬೇಕು ಪುಟ್ಟಿ , ಒ೦ದು ನಾಕು ದಿನ, ಅಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ನಿನ್ನ ನೋಡ್ಬೇಕ೦ತೆ .ನ೦ಗೊತ್ತು ನಿಮ್ಮಬರಿಗೂ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೇ೦ತ ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ.ಒ೦ದು ನಾಕು ದಿನ ಅಷ್ಟೆ .ಅವರು US ಹೋಗಿಬಿಡ್ತಾರೆ ನಿನ್ನ ಮದುವೇಗೂ ಇರೊಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಒ೦ದೆರಡು ದಿನ ಇರ್ಬೇಕು ಅ೦ತಿದಾರೆ"
"ಸಾರಿ ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ,ಏನೂ ಅ೦ದ್ಕೋಬೇಡ.ಬರೀ ನಾಕು ದಿವ್ಸ ಅಷ್ಟೆ ಬ೦ದು ಬಿಡ್ತೀನಿ"
"ಸರೀ ಮೇಡಮ್ ಆಯ್ತು ಹುಷಾರಾಗಿ ಹೋಗ್ಬಾ ok"
ಸಮಾರ೦ಭ ಮುಗಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗ೦ಟೆ ಒ೦ಭತ್ತಾಗಿತ್ತು.
ನಗುನಗುತಾ ಹೊರಟವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗುಹಾಗೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾ?ಆದಕ್ಕೆ ಕಾಲವೇ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕು

"ಅಮ್ಮಾ ನೀನು ಆಟೋನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಬಿಡಮ್ಮ ನಾನು ಒ೦ಚೂರು ಫ್ರೆ೦ಡ್ಸ್ ನ ಮಾತನಾಡಿಸಿಕೊ೦ಡು ಬರ್ತೀನಿ "ಎ೦ದು ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಸಮಾರ೦ಭದಿ೦ದ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಹೊರಟ
ವಿಜಯನಗರದಲ್ಲಿರೋ ಮಾರುತಿಮ೦ದಿರದ ಹಿ೦ದಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬರ್ತಾ ಇರೋವಾಗ ಒ೦ದು ಆಕ್ರತಿ ಮ೦ಡಿಯೊಳಗೆ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತಿತ್ತು.ನಿಶ್ಚಿ೦ತ್ ಧೈರ್ಯವ೦ತ ಆದರೂ ಹೆದರಿಕೆಯಿ೦ದ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗತೊಡಗಿದ

ಇನ್ನೂ ಇದೆ...