ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿಲ್ಲದ ಕಾಲ
ಕವನ
ಯಾರಲ್ಲೂ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಡಬೇಡ
ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನಲ್ಲೂ !
ಸಂದ ಪ್ರಾಯವನು
ಎಣಿಸುತ್ತಾ ಕೂರಬೇಡ
ಮನವು ಮೌನವಾಗುವ
ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ
ಹಾಗೇ ಪಾರ್ಕಿನ
ಕಲ್ಲು ಬೇಂಚಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ
ಸಮಯ
ಯೌವನದ ದಿನಗಳ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ
ಯಾವ ತರುಣಿಯು
ತಿರುಗಿಯೂ ನೋಡಳು !
ಚಿಕ್ಕವನಾಗಿದ್ದಾಗ,
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದ
ತಿನಿಸುಗಳ ಹೆಸರು
ಇಂದು ನೆನಪು ಮಾತ್ರ !
ಬಂದಿರುವ ರೋಗಗಳ
ನಡುವೆ ದೇಹ ಸತ್ತು ಬದುಕಿದೆ !
ನಮ್ಮ ಕಾಲವೇ ಹಾಗಿತ್ತು
ಹೀಗಿತ್ತು ಅನ್ನುವ ಬದಲು
ಈಗಿನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಂತೆ
ಇದ್ದು ಸಾಗಬೇಕಿದೆ
ನಾಡು ಬೆಳೆದಿದೆ ,
ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ
ನಾನೂ ಬದಲಾಗಬೇಕಿದೆ !
ಏನು ಬರೆದಿರುವೆನೋ ತಿಳಿಯದು
ಜೊತೆಗಾರರ ಹೂಂಕಾರಗಳಿಗೆ
ತಲೆ ಬಾಗುತ ಸಾಗಿರುವೆ
ಹುಟ್ಟು ಸಾವು ಇವುಗಳ
ನಡುವೆ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಮಲಗಿಹೆ
ಹೊಸ ಜನುಮ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ?
ಈಗ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವೆ !
-ಹಾ ಮ ಸತೀಶ ಬೆಂಗಳೂರು
ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ
ಚಿತ್ರ್
