ನೀನು

ಕಡಲ ತಡಿ ನೀನು,

ಭೋರ್ಗರೆದು ಮೊರೆದು,

ಸಿಡಿದು, ಹಾಲ್ನೊರೆಗೆರೆದು,

ನಿನ್ನ ಭೇಟಿಯಲ್ಲಿ

ಶಾಂತ – ಅಲೆ ನಾನು..!

ಧರಿತ್ರಿ ನೀನು..

ನೀಲ ನಭದಿ ಕಪ್ಪಿಟ್ಟು

ಹಾರಿ ಹರಡಿ, ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿಗೆ

ಚದುರಿ ಹನಿಯಾಗಿ

ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಲೀನ – ಮೇಘ ನಾನು..!

ಶರಧಿ ನೀನು..

ಕೆನೆದು ತೊನೆದು

ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕಿ ಹರಿದು,

ನಿನ್ನ ಸೇರುವ ಅನವರತ

ಧಾವಂತದ- ನದಿ ನಾನು.. !

ತಾಯಿ ನೀನು…

ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟಿಗೆ ಸೋಗು ಹಾಕಿ

ಅತ್ತು ಕೂಗಿ ಕರೆದು, ರಚ್ಚೆಹಿಡಿದು

ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಸಾರ್ಥಕ್ಯದಲ್ಲಿ

ಜಗ ಮರೆವ – ಮಗು ನಾನು…

~ಹುಸೇನಿ

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ತಾಣ