ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳು...

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳು...

ಕವನ

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು,

ದೃಷ್ಟಿ ಮಂಜಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡೆಂದು.....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳು,

ಕಿವುಡಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಇಂಪಾದ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಆಲಿಸು ಎಂದು.......

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಮೂಗು,

ವಾಸನೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ, ಸುವಾಸನೆಯ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆಘ್ರಾಣಿಸೆಂದು.....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ,

ನಿರ್ಜೀವವಾಗುವ ಮುನ್ನ ,

ಸವಿರುಚಿಯನ್ನು ಆಸ್ವಾಧಿಸೆಂದು......

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಬಾಯಿ,

ಮೌನವಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಹಿತವಚನ ನುಡಿ ಎಂದು....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಕೈಗಳು,

ಬರಿದಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ದಾನ ನೀಡೆಂದು..‌‌.....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಬೆರಳುಗಳು,

ತಟಸ್ಥವಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿರು ಎಂದು....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳು,

ನಿಲ್ಲುವ ಮುನ್ನ,

ದೂರ ಬಹುದೂರ ನಡೆಯೆಂದು......

 

ನೆಪಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಮೆದುಳು,

ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಯೋಚಿಸಿ ಕಾರ್ಯಗತ ಮಾಡು ಎಂದು.....

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಹೃದಯ,

ಸ್ಥಬ್ಧವಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಂಚು ಎಂದು..........

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು,

ಮುದುಡುವ ಮುನ್ನ,

ವಿಶಾಲವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸು ಎಂದು.... ‌‌‌‌

 

ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳು,

 ಕರಗಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ,

ನನ್ನ ಜನರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ವಿಶಾಲಗೊಳಿಸಿ ಸಮಾಜವನ್ನು ಪ್ರಬುದ್ದತೆಯೆಡೆಗೆ ಮುನ್ನಡೆಸು ಎಂದು..........

-ವಿವೇಕಾನಂದ. ಹೆಚ್.ಕೆ., ಬೆಂಗಳೂರು

 

ಚಿತ್ರ್