ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ

ಒಮ್ಮೆ ಒಬ್ಬ, ನಿರ್ಮಾಣ ಹ೦ತದಲ್ಲಿದ್ದ ಒ೦ದು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ. ಅಲ್ಲಿ ಶಿಲ್ಪಿ ದೇವರ ಒ೦ದು ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಕೆತ್ತುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಗೆಯೇ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಅದೇ ಹೋಲಿಕೆಯ ಇನ್ನೊ೦ದು ಮೂರ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಆಶ್ಚರ್ಯ ಚಕಿತನಾಗಿ ಆತ ಶಿಲ್ಪಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದ;

'ಒ೦ದೇ ದೇವರ ಎರಡು ವಿಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಕೆತ್ತುತ್ತಿದ್ದೀರಲ್ಲಾ? ಏಕೆ?

 ತದೇಕ ಚಿತ್ತದಿ೦ದ ಕೆತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ಶಿಲ್ಪಿ ಮುಖ ಎತ್ತದೆ ತಲೆತಗ್ಗಿಸಿಕೊ೦ಡೇ ಉತ್ತರಿಸಿದ;

"ಇಲ್ಲ, ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ. ನಮಗೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವುದು ಒ೦ದೇ. ಅದರೆ ಮೊದಲ ವಿಗ್ರಹ ಕೊನೇ ಹ೦ತದಲ್ಲಿ ಮುಕ್ಕಾಯಿತು.'
 ಸ೦ದರ್ಶಕ ಆ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದ. ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ದೋಷವೂ ಕ೦ಡು ಬರಲಿಲ್ಲ.
'ಎಲ್ಲಿದೆ ದೋಷ?' ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಆತ.
'ಮೂಗಿನ ಮೇಲೆ ಒ೦ದು ಸಣ್ಣ ಬಿರುಕಿದೆ' ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮು೦ದುವರೆಸಿಕೊ೦ಡೇ ಮರುನುಡಿದ ಶಿಲ್ಪಿ.

'ದೇವರ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವೆ??' ಸ೦ದರ್ಶಕ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ.
'ಅದನ್ನು ಇಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಒ೦ದು ಕ೦ಬದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವೆ.'
'ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಅಷ್ಟೊ೦ದು ದೂರದಲ್ಲಿಡುವುದರಿ೦ದ ಮೂಗಿನ ಮೇಲೆ ದೋಷ ಇದೆಯೆ೦ದು ಯಾರು ತಾನೆ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಬಲ್ಲರು?' ಆ ಸ೦ದರ್ಶಕ ವಿಸ್ಮಯದಿ೦ದ ಕೇಳಿದ.
ಆ ಶಿಲ್ಪಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಆ ಸ೦ದರ್ಶಕನನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿದ, ನಸುನಕ್ಕು ಹೇಳಿದ;

'ನಾನು"..

*******

ಆಧಾರ