ಪ್ರೀತಿಕಡಲು
ಕವನ
ನಾನು ನಾನೆಂಬ ಬತ್ತದಾ ಜಲ ಮೈತುಂಬಿ
ಹೊನಲಾಗಿ ಮೆರೆಯುತಿರೆ ಭಾವದೊಡಲು.
ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆಯುತಿದೆ ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆಯುತಿದೆ
ಬಾಯೆನುತ ನನ್ನವಳ ಪ್ರೀತಿಕಡಲು.
ಏರುತಿದೆ ಇಳಿಯುತಿದೆ ನನ್ನವಳ ಪ್ರೀತಿಯಲೆ
ಕಡೆಯುತಿದೆ ನಾನೆಂಬ ಭಾವಜಲವ.
ತಿಳಿಯಾಗಿ ತೇಲುತಿರೆ ಒಲುಮೆಯಾ ಮುತ್ತೆಲ್ಲ
ನತ್ತಾಗಿ ಬೆಳೆಗುತಿದೆ ಮತ್ತೆ ಮೊಗವ.
ಪ್ರೀತಿಯಾ ಮುತ್ತೊಂದು ಚಲುವಿನಾ ನತ್ತೊಂದು
ಕಡಲಿನಾ ಒಡಲಿನಲಿ ತೇಲಿ ತೇಲಿ.
ಕಡೆದ ಭಾವದ ಬೆಣ್ಣೆ ಒಲವಿನಲಿ ಕರಗಿರಲು
ನಾನಿಲ್ಲ ಅವಳೆಲ್ಲ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ.