ಭಾವನೆಯೆ ಲೋಕ

ಅಂದು ಕಂಡ ನೆನಪಿನಂಗಳದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ
ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ತಬ್ಧವಾಯಿತು,
ಹಗಲಿನ ಸೂರ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಚಂದಿರನ ತಂಪಿನಂತಾದ
ಸಾಗರವು ಅಲೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಶಾಂತವಾಯಿತು,
ಬೀಸಿದ ಬಿರುಗಾಳಿಯು ಹೆದರಿ ಓಡಿದಂತಾಯಿತು
ಮರೆತೆನೆಂದರು ನೆನಪು ಹುಡುಕಿ ಕರೆಯಿತು,
ಕತ್ತಲೆಯನು ಕರೆಯುವ ಬೆಳಕಿನಹಾಗೆ
ಚಲನೆಯನು ಮರೆತ ಗಾಳಿಯ ಹಾಗೆ,
ಭಾವನೆಯ ನದಿಯಲಿ ವಿಹರಿಸಲು,
ಮನಸೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು.
ನನಸಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿರಮಿಸಲು,
ಕನಸಿನ ಕನವರಿಕೆ ಒಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು.

------ ಅಜಿತ.