ಮದನಾರಿ

ಮದನಾರಿ

ಕವನ

ಒಲವಿನ ನೋಟದಿ ನಲ್ಲನ ಕಾಯುತ

ಚೆಲುವಿನ ಬುಗ್ಗೆಯ ಮದನಾರಿ|

ಬಲೆಯನು ಹೆಣೆದಿಹ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಂಧದಿ

ನಲುಮೆಯ ಕಿನ್ನರಿ ಬಳಿಸಾರಿ||

 

ಇಳೆಯಲಿ ಸೀತೆಯ ತೆರದಲಿ ಕಾಂಬಳು

ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆದಿಹ ಮೊಗ್ಗಿನಲಿ|

ನಳಿಸುವ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಸೌರಭ ಸೂಸುತ

ಮಿಳಿತದಿ ಕನ್ನಿಕೆ ಚಂದದಲಿ||

 

ಅರಿಷಿಣ ಸೀರೆಯ ನೀರೆಯ ಧರಿಸಿರೆ

ಮರೆಯಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮುನಿಸುತಲಿ|

ಹೆರಳಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಸುಮವನು ಮುಡಿಯುತ

ಕರದೊಳು ಓಲೆಯ ಓದುತಲಿ||

 

ಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದವು ಸದ್ದನು ಮಾಡದೆ

ಲಜ್ಜೆಯ ಧರಿಸುತ ಕೂಡುತಿದೆ|

ಹೆಜ್ಜೆಯ ಇಡದೆಯೆ ಬೇಸರದಿಂದಲಿ

ಮಜ್ಜನವನ್ನದು ಮರೆಯುತಿದೆ||

 

ತನುವಲಿ ಬಿಸಿಯದು ಏರಿದೆ ಚಣದಲಿ

ಕನಸಲಿ ಬಂದಿಹ ರಾಜನನು|

ಮನಸದು ಬಯಸಿದೆ ರಮಣನ ತೋಳನು

ವಿನಯದಿ ಅಪ್ಪಿದೆ ಕಾಂತನನು||

 

ಜುಮಕಿಯ ನಲಿಯುತ ಹೊರಳಿದೆ ಕರ್ಣದಿ

ಗಮನವ ಕೊಡುತಲಿ ಮೊಗದಲ್ಲಿ|

ನಮನವ ಮಾಡಲು ಕರದಲಿ ಬಳೆಗಳು

ವಿಮಲದ ಭಾವವು ತನುವಲ್ಲಿ||

 

ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ 

 

ಚಿತ್ರ್