*ಮನದ ಭಾವ*

ಮನದಲಿ ಭಾವವು ಉದಯಿಸಿ ಬರಹದಿ

ಕವನವ ಬರೆಸಿತ್ತು|

ವನದಲಿ ಕೋಗಿಲೆ ಇಂಚರ ಸ್ವರದಲಿ

ನಲ್ಲನ ಕರೆದಿತ್ತು||

ಪರಿಮಳ ಸೂಸುವ ಸುಮವದು ಒಲವಲಿ

ದುಂಬಿಯ ನೆನೆಸಿತ್ತು|

ಹರಿಯುವ ನದಿಯದು ಜುಳುಜುಳು ನಾದದಿ

ಕಲರವ ಮಾಡಿತ್ತು||

ಅರುಣನ ಉದಯವು ಕವಿಗಳ ಹೃದಯಕೆ

ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ತುಂಬಿತ್ತು|

ಕರವನು ಮುಗಿಯುತ ಕಾಳಿಯ ದೇವಿಗೆ

ಚರಣಕೆ ನಮಿಸಿತ್ತು||

ಒಲವಿನ ಬಲೆಯಲಿ ನಲ್ಲೆಯ ಕಂಗಳು

ನಲ್ಲನ ಸೆಳೆದಿತ್ತು|

ಚೆಲುವಿನ ಮೋಹಕ ನಲ್ಲೆಯ ಒಲವಿಗೆ

ಮನವದು ಸೋತಿತ್ತು||

ಲಲನೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಡೆಯಲು ಹೃದಯವು

ಕಾತರಗೊಂಡಿತ್ತು|

ತಲೆಯಲಿ ಯೋಚನೆ ಬರುತಲಿ ಮನವದು

ಸಂತಸ ತಳೆದಿತ್ತು||

-ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ